P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 i 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005 roku z późn. zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Rykach, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 07.03.2007 roku postanawia udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego i stwierdza, że stanowisko Podatnika jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 07.03.2007 roku, uzupełnionym w dniu 04.05.2007 roku, zwrócił się Pan z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku:

W dniu 13.11.2006 roku zawarł Pan umowę z Fundacją Rozwoju Lubelszczyzny o udzielenie jednorazowej dotacji inwestycyjnej (w ramach Działania 2.5 Promocja Przedsiębiorczości Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego 2004-2006 współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego). Przedmiotem umowy jest wsparcie finansowe w postaci dotacji inwestycyjnej. Wkład własny wynosi 25%, natomiast 75% wartości inwestycji pokrywane jest ze środków instytucji wdrażającej, gdzie 75% finansowane jest z Europejskiego Funduszu Społecznego i 25% z krajowych środków publicznych. Z dołączonej do wniosku umowy o udzielenie jednorazowej dotacji inwestycyjnej wynika, że dotacja przyznana jest Mikroprzedsiębiorcy i polega na udzieleniu Mikroprzedsiębiorcy jednorazowego wsparcia kapitałowego ułatwiającego sfinansowanie pierwszych wydatków inwestycyjnych umożliwiających funkcjonowanie nowopowstałego mikroprzedsiębiorstwa.

Zapytanie Podatnika:

Pana pytanie dotyczy zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych środków trwałych zakupionych z w/w dotacji.

Stanowisko Podatnika:

Pana zdaniem pomoc finansowa w postaci dotacji inwestycyjnej dla osób rozpoczynających prowadzenie działalności gospodarczej, nie rodzi żadnych skutków podatkowych w postaci opodatkowania otrzymanej dotacji. Odpisy amortyzacyjne od tej części wartości inwestycji, która została zrefundowana, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa:

Przychody podatników podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą zostały określone w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Natomiast art. 14 ust. 2 pkt 2 w/w ustawy stwierdza, że przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków z wyjątkiem, gdy przychody te związane są z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a-22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Art. 21 ust. 1 pkt 46 w/w ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

a).pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe, w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz

b).podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.

Wsparcie Wspólnoty Europejskiej dla Polski w latach 2004 – 2006 było realizowane przede wszystkim za pomocą jednofunduszowych sektorowych programów operacyjnych (SPO) oraz wielofunduszowego Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego (ZPORR). Status prawny środków pochodzących z funduszy strukturalnych regulują przepisy:

1.Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1260/1999 z dnia 21.06.1999 r. ustanawiające przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych oraz Rozporządzenia Komisji Wspólnoty Europejskiej Nr 438/2001 z dnia 02.03.2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1260/1999 dotyczącego zarządzania i systemów kontroli pomocy udzielanej w ramach funduszy strukturalnych,

2.Ustawy o finansach publicznych oraz ustawy z dnia 20.04.2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju 2004 – 2006 (Dz. U. Nr 116, poz. 1206).

Z przepisów tych wynika, iż otrzymana przez beneficjentów pomoc pochodzi ze środków pożyczonych z budżetu państwa na prefinansowanie realizowanych programów i projektów pomocowych. A zatem nie jest to pomoc otrzymana ze środków bezzwrotnej pomocy, a tylko takie pochodzenie warunkuje zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan prawny do stanu faktycznego niniejszej sprawy stwierdzić należy, że otrzymane w 2006 roku przez Pana środki Europejskiego Funduszu Społecznego współfinansowanego krajowymi środkami publicznymi – nie pochodzą bezpośrednio od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych – ze środków bezzwrotnej pomocy. A zatem nie podlegają zwolnieniu określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto zaznaczyć należy, że ta część środków, która w ramach współfinansowania pochodzi z budżetu państwa nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 47b w/w ustawy w brzmieniu obowiązującym do końca 2003 r. (z dniem 01.01.2004r. przepis art. 21 ust. 1 pkt 47b w/w ustawy został uchylony, niemniej jednak na mocy art. 14 zdanie pierwsze ustawy z dnia 12.11.2003r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw – Dz. U. Nr 202, poz. 1956 z późn. zm. – zawarte w nim zwolnienie miało zastosowanie do dnia 31 grudnia 2006 roku). Zgodnie z tym przepisem, zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych podlegały tylko dotacje w rozumieniu przepisów o finansach publicznych.

Art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdza, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 w/w ustawy. W związku z powyższym, aby wydatek mógł zostać zakwalifikowany jako koszt uzyskania przychodów, musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu jego osiągnięcia, a jednocześnie nie może znajdować się na liście kosztów nieuznanych za koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b w/w ustawy, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Kosztem uzyskania przychodów z tego tytułu, zgodnie z art. 22 ust. 8 w/w ustawy, będą odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonane zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast art. 23, ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdza, że nie uważa się za koszt uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym lub zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W przypadku przeznaczenia otrzymanej przez Pana pomocy, tj. wsparcia finansowego w postaci jednorazowej dotacji inwestycyjnej, na zakup środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, wydatki poniesione na ich nabycie, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie są kosztami uzyskania przychodów, a otrzymane środki pomocowe, jako zwrot tych wydatków nie będą stanowiły przychodów podatkowych – w myśl przepisów art. 14 ust. 3 pkt 3a w/w ustawy. Natomiast odpisy amortyzacyjne od tej części wartości inwestycji, która została sfinansowana ze środków pomocowych, zgodnie z art. 23, ust. 1 pkt 45 w/w ustawy nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Słusznie Pan uważa, że otrzymana przez Pana pomoc finansowa nie rodzi skutków w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym, otrzymane środki przeznaczone na zakup środków trwałych nie są przychodem, a odpisy amortyzacyjne od wartości środków trwałych sfinansowanych tą pomocą nie będą kosztem uzyskania przychodu.

Uwzględniając powyższe, stanowisko Pana zawarte w złożonym wniosku o interpretację, należy uznać za prawidłowe.

Powyższa interpretacja:

- odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego

- jest aktualna według stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, traci moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących

- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy do czasu jej zmiany lub uchylenia.