Pismem z 23.03.2007 r. (data wpływu 2.04.2007 r.) Spółka zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w odniesieniu do następującego stanu faktycznego:

Spółka udzieliła 5 marca 2007 r. oprocentowanej pożyczki podmiotowi wspólnotowemu zarejestrowanemu w Holandii (podmiot pośrednio ze Spółką powiązany, jest jedynym udziałowcem udziałowca Spółki ) Umowę podpisano w siedzibie Spółki. Udzielenie tej pożyczki ma charakter incydentalny i nie jest związane z działalnością gospodarczą Spółki.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Spółka wnosi o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:

Czy udzielenie pożyczki pieniężnej podmiotowi wspólnotowemu można potraktować jako świadczenie usług udzielania pożyczki poza systemem bankowym (PKWiU 65.22.10-00.00), jeżeli udzielenie tej pożyczki ma charakter incydentalny? Jak wyglądałaby sytuacja gdyby Spółka udzielała kolejnych pożyczek podmiotom unijnym lub krajowym, czy w tym przypadku zastosowanie będą miały przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych czy ustawy od towarów i usług.

Według stanowiska Spółki, art. 2 pkt 4 ustawy o pcc stanowi, iż nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Natomiast z ustawy o VAT wynika, iż do czynności udzielania pożyczek mają zastosowanie przepisy ustawy o VAT. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT oraz załącznika do tej ustawy nr 4, poz. 3 przedmiotowa czynność jest zwolniona z podatku od towarów i usług. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W przypadku udzielenia pożyczki podmiotowi z Holandii, która to czynność jest incydentalna i nie jest związana z działalnością gospodarczą Spółki, to czynność ta podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z ustawą o pcc obowiązek podatkowy przy umowie pożyczki spoczywa na biorącym pożyczkę (art. 4 pkt 7), czyli na podmiotowi z Holandii. Według art. 12 ust. 2 ustawy o pcc, jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej organu podatkowego w sposób, o którym mowa w ust. 1 – właściwym organem podatkowym jest naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście. W związku z powyższym w terminie 14 dni od dokonania czynności cywilnoprawnej firma z Holandii jest zobowiązana do złożenia deklaracji PCC-3 oraz uiszczenia podatku w wysokości 2% do w/w urzędu.

Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450) opodatkowaniu tym podatkiem podlega czynność cywilnoprawna, jaką jest umowa pożyczki.

Czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi jeżeli ich przedmiotem są rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy).

Natomiast w myśl art. 2 pkt 4 ustawy o pcc nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:
a) opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
b) zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
– umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
– umowy spółki i jej zmiany,
– umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Na tle brzmienia w/w przepisów punktem wyjścia jest więc wyjaśnienie, czy podatnik udzielający pożyczki podlega podatkowi od towarów i usług bądź też, czy jest z tego podatku zwolniony w zakresie tej konkretnej czynności.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 3 powołanego załącznika wymieniono jako zwolnione od podatku usługi pośrednictwa finansowego sklasyfikowane w sekcji J posiadające oznaczenie PKWiU 65-67.

Należy zatem uznać, że czynność udzielania pożyczek jest usługą co do zasady podlegającą opodatkowaniu VAT. Jednakże powyższe przepisy nie są wystarczające do sformułowania wniosku, iż każda umowa pożyczki jest objęta zwolnieniem przedmiotowym. Udzielenie pożyczki może wywołać dwojakie skutki podatkowe, w zależności od tego czy pożyczkodawca świadczy usługi udzielania pożyczek, czy udzielił pożyczki jednorazowo.

Rozstrzygającą okolicznością w kwestii podlegania regulacjom ustawy o VAT czynności polegającej na udzieleniu pożyczki jest ustalenie, czy zawierając umowę cywilnoprawną z pożyczkobiorcą podatnik działa w okolicznościach wskazujących na zamiar dokonania czynności tego rodzaju w sposób częstotliwy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka udzieliła pożyczki podmiotowi z Holandii oraz udzielenie tej pożyczki miało charakter incydentalny i nie było związane z działalnością gospodarczą Spółki.

W związku z powyższym, jednorazowe udzielenie przez Spółkę pożyczki w przypadku gdy udzielając pożyczkę nie działa Ona w okolicznościach wskazujących na zamiar dokonania czynności tego rodzaju w sposób częstotliwy nie jest usługą w rozumieniu ustawy o VAT, a tym samym czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Skoro w danym przypadku umowa pożyczki jest wyłączona spod działania ustawy o VAT i nie ma tutaj zastosowania przepis art. 2 pkt 4 ustawy o pcc, to czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Natomiast w sytuacji, gdy udzielane przez Spółkę kolejne pożyczki na rzecz podmiotów krajowych i zagranicznych, będą spełniały przesłanki do uznania ich za usługę pośrednictwa finansowego podlegającą przepisom ustawy o VAT, wówczas nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych przy umowie pożyczki powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej (art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o pcc) i ciąży na biorącym pożyczkę (art. 4 pkt 7 tej ustawy) – w opisanym stanie faktycznym na podmiocie z Holandii. Stawka podatku wynosi 2% (art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o pcc podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru (PCC-3), oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.

Organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach podatku od czynności cywilnoprawnych od umów, których przedmiotem są rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane w kraju, jest - od przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych, innych niż wymienione w pkt 1, oraz od pozostałych umów - naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub adres siedziby podatnika. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej organu podatkowego w sposób, o którym mowa w ust. 1 - właściwym organem podatkowym jest naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście (art. 12 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 ustawy o pcc).

Reasumując, skoro jednorazowe udzielenie przez Spółkę pożyczki w przypadku gdy nie działa Ona w okolicznościach wskazujących na zamiar dokonania czynności tego rodzaju w sposób częstotliwy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Podatnikiem podatku w tym przypadku jest pożyczkobiorca – firma z Holandii. Na podatniku ciąży obowiązek złożenia w terminie 14 dni od dnia dokonania czynności cywilnoprawnej deklaracji PCC-3 do właściwego organu podatkowego (jeżeli podatnik nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce do naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście) oraz uiszczenia należnego podatku w wysokości 2%.

Natomiast w sytuacji, gdy udzielane przez Spółkę kolejne pożyczki dla podmiotów krajowych i zagranicznych, będą spełniały przesłanki do uznania ich za usługę pośrednictwa finansowego podlegającą przepisom ustawy o VAT, wówczas nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Mając powyższe na uwadze, organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Wnioskodawcy – do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Interpretacja niniejsza wiąże organ podatkowy do czasu zmiany przepisów prawa.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).
Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać podstawy uzasadniające to żądanie.