POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie przepisów art. 14 a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, postanawia uznać za prawidłowy pogląd Podatnika, wyrażony w złożonym wniosku.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka ma otrzymać pożyczkę od podmiotu zagranicznego. Pożyczkodawcą ma być 100 % udziałowiec Spółki z kraju UE bądź inny podmiot zagraniczny, nie będący bankiem ani instytucją finansową a jedynie zwykłym podmiotem gospodarczym z kraju UE.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, Spółka zwróciła się z zapytaniami:

czy w przypadku otrzymania pożyczki od 100% udziałowca Spółki (pożyczka z zagranicy – kraj UE) lub od innego podmiotu zagranicznego nie będącego ani bankiem ani instytucją finansową, a jedynie zwykłym podmiotem gospodarczym (kraj UE), należy potraktować tą czynność jako odpłatne świadczenie usług (import usług) podlegające ustawie o podatku od towarów i usług?

czy potraktowanie udzielenia pożyczki jako importu usług pośrednictwa finansowego wiąże się z jakimikolwiek szczególnymi wymogami dokumentacyjnymi związanymi z formą prawną, przedmiotem działalności podmiotu udzielającego pożyczki?

Zdaniem Podatnika, otrzymanie pożyczki spełnia wymogi art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dlatego czynność tą należy potraktować jako usługę pośrednictwa finansowego (zał. nr 4 do ustawy o VAT) nawet jeżeli podmiot udzielający pożyczki nie jest bankiem lub podobną instytucją finansową, a jedynie zwykłym podmiotem gospodarczym, który w ramach prowadzonej działalności może udzielać pożyczki. Podatnik wskazał, iż obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstanie w Polsce (import usług), natomiast usługa taka w świetle obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług jest zwolniona z VAT. Potraktowanie tejże transakcji jako importu usług pośrednictwa finansowego nie wymaga dokumentowania przez Spółkę jaki jest przedmiot działalności lub forma prawna podmiotu udzielającego pożyczki.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 cyt. ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 przywoływanej ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

Jak wynika z powyższych regulacji, nabywca usług świadczonych przez podmiot zagraniczny jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług, jeżeli usługi te uznane są za świadczone na terytorium Polski – dochodzi w tym przypadku do podlegającego opodatkowaniu importu usług.

Na gruncie przepisów podatkowych w zakresie podatku od towarów i usług miejsce świadczenia usług określa się w oparciu o przepisy art. 27 i 28 ustawy o VAT.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ww. ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Odstępstwo od tej zasady przewidziane zostało m. in. w art. 27 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy, zgodnie z którym w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Przepis ust. 3 stosuje się do usług bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki (art. 27 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy).

Jeżeli zatem, jak wskazała Wnioskująca pożyczki, które będą udzielane Jej przez kontrahentów mających siedzibę na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski, należą do usług pośrednictwa finansowego, to w sytuacji opisanej w złożonym wniosku dojdzie do podlegającego opodatkowaniu na zasadach określonych w polskich przepisach podatkiem od towarów i usług importu usług, z tytułu którego podatnikiem jest Wnioskująca.

Przepisy z zakresu podatku od towarów i usług w zakresie skutków prawnopodatkowych dla usług pośrednictwa finansowego, nie dokonują rozróżnienia tych usług ze względu na podmiot świadczący. Te same zasady opodatkowania mają zastosowanie do usług świadczonych przez instytucje finansowe jak i podmioty, które świadczą te usługi poza głównym przedmiotem swojej działalności. Przepisy dotyczące podatku VAT nie zawierają takie rozróżnienia również co do stosunków pomiędzy podmiotem udzielającym i biorącym pożyczkę.

Zatem, Spółka której podmiot mający siedzibę w kraju UE udziela pożyczki w ramach prowadzonej działalności nie jest zobowiązana do przedstawienia szczególnej dokumentacji dotyczącej udzielającego Jej pożyczkę, niezależnie czy podmiot ten jest Jej udziałowcem czy innym podmiotem.

Odnosząc się do kwestii stawki podatku od towarów i usług mającej zastosowanie do importu usługi opisanej we wniosku, wskazać należy na regulację przepisu art. 41 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stawka podstawowa znajduje zastosowanie jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 1 przywoływanej ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pkt 3 tego załącznika wskazane zostały usługi pośrednictwa finansowego, Sekcja J ex (65-67) z wyłączeniem:

1) działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,

2) usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,

3) usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),

4) usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,

5) usług ściągania długów oraz faktoringu,

6) usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,

7) usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,

8) transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,

9) transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości

Usługi wskazane przez Podatnika nie należą do żadnej z kategorii usług, do których nie ma zastosowania zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT usług finansowych. Zatem, import usług opisanych we wniosku jest dla Spółki czynnością zwolnioną z opodatkowania.

Wskazać jednocześnie należy, iż organ podatkowy dokonując interpretacji prawa podatkowego w trybie art. 14 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), nie dokonuje klasyfikacji opisanego we wniosku świadczenia, opierając się w tym zakresie na klasyfikacji dokonanej przez Podatnika. To podatnik sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. Tut. organ podatkowy, opierając się na klasyfikacji dokonanej prze Podatnika, dokonał wyłącznie prawnopodatkowej oceny świadczonej przez Podatnika usługi nabywanej od podatnika mającego siedzibę w innym kraju członkowskim UE.

Uwzględniając powyższe, Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu postanowił, jak w sentencji. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych stanowisko tut. organu podatkowego zawarte zostało w odrębnym postanowieniu.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.