POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że stanowisko S.A., przedstawione we wniosku z dnia 12.12.2006 r., który wpłynął w dniu 20.12.2006 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki zawartej przez Spółkę z litewską spółką kapitałową, jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 20.12.2006 r. do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka w październiku 2006 r. udzieliła pożyczki podmiotowi zagranicznemu z siedzibą na Litwie. Zgodnie z postanowieniem umowy, pożyczka przeznaczona zostanie na pokrycie wydatków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej a jej wykorzystanie nastąpić ma w ciągu 6 miesięcy od dnia podpisania umowy. Spółka pyta czy pożyczka udzielona litewskiej spółce kapitałowej na cele gospodarcze podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?
Podatnik stoi na stanowisku, iż w opisanym stanie faktycznym ma zastosowanie zwolnienie od podatku od czynności cywilnoprawnych, o którym mowa w art. 9 pkt 10 lit. g ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 399 ze zm.).Oceniając powyższe stanowisko, Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że jest ono nieprawidłowe.
Opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają wszystkie czynności wymienione w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 roku Nr 41, poz. 399 ze zm.), wśród których enumeratywnie ustawodawca wymienia umowę pożyczki. Od powyższej zasady zostały jednak wprowadzone wyjątki polegające na tym, że pewne czynności ustawodawca wyłączył spod opodatkowania albo też – postanowił o ich zwolnieniu od podatku. Zgodnie z art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Opodatkowaniu mogą podlegać również rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, ale tylko wówczas gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (art. 1 ust. 4 pkt 2).
W przedstawionym przez Podatnika stanie faktycznym przedmiotem umowy pożyczki będą środki pieniężne przeznaczone na pokrycie bieżącej działalności pożyczkobiorcy. Umowa pożyczki, będąc umową konsensualną, wywiera skutki, po stronie biorącego pożyczkę, dopiero po wykonaniu świadczenia przez pożyczkodawcę. Niewątpliwe, na podstawie zawartej umowy powstanie prawo pożyczkobiorcy do żądania przekazania mu przedmiotu pożyczki. Obowiązek ten będzie wykonany na Litwie, według siedziby pożyczkobiorcy. Oznacza to, że prawo majątkowe zostanie wykonane na Litwie, według siedziby pożyczkobiorcy, a nie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wobec powyższego przedmiotowa umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 1 i pkt 2 ustawy, a zatem i nie będzie miał znaczenia cel jej zawarcia. Reasumując, Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu uznaje stanowisko Spółki za nieprawidłowe. Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku. Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.
Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.