POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków – Nowa Huta działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja Podatkowa (t.j. Dz. U. Nr 8 z 2005 roku poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 05.10. 2006 roku, w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko płatnika jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dnia 05.10.2006 r. do tutejszego organu podatkowego wpłynęło Pana pismo o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie prawa Pana jako Płatnika do poboru zryczałtowanego wynagrodzenia przewidzianego w art. 28 Ordynacji Podatkowej od terminowych wpłat zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Stan faktyczny przedstawia się następująco:
Podatnik jest notariuszem i prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną w PKD pod kodem 74.11.Z - działalność prawnicza. Do obsługi administracyjnej w Kancelarii zatrudnia osobę w ramach stosunku pracy. Zawiera również umowy cywilnoprawne. Od wypłat dokonanych w/w płatnik naliczał, pobierał i odprowadzał zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, a nie pobierał zryczałtowanego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 28 § 1 ustawy Ordynacja Podatkowa.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Nowa Huta informuje, iż w myśl art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. nr 14 z 2000 r. poz. 176 ze zm.) cyt. „ Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej”. Ponadto w myśl art. 41 w/w ustawy cyt. „ Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności osobom określonym w art. 3 ust. 1, z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt. 2 i 4-9 oraz w art. 18, są obowiązane jako płatnicy pobierać z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy...”. Na podstawie art. 38 ust. 1 i art. 42 ust.1 należne zaliczki od dochodów w/w zakład pracy jako płatnik winien przekazać na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności gdy płatnik nie posiada siedziby.
Od wpłaconych w ustawowym terminie podatków płatnikom przysługuje zryczałtowane wynagrodzenia z tytułu terminowego wpłacania podatków na rzecz budżetu państwa co reguluje art. 28 Ordynacji Podatkowej i Rozp. Min. Fin. z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie wynagrodzenia płatników i inkasentów pobierających podatki na rzecz budżetu państwa (Dz. U. Nr 240, poz. 2065).

Wynagrodzenie przewidziane w art. 28 ustawy - Ordynacja podatkowa ma charakter fakultatywny; płatnicy oraz inkasenci podatków stanowiących dochód budżetu państwa mogą, ale nie muszą korzystać z tego uprawnienia - ustawodawca wyraźnie stwierdził, że owo wynagrodzenie "przysługuje", a zatem jest to przywilej, a nie obowiązek. Zgodnie z art. 344 ordynacji podatkowej, ustawa ta weszła w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. Z kolei, co wynika z art. 28 § 1 powołanej ustawy, tytułem uprawniającym płatników i inkasentów do uzyskania wynagrodzenia jest terminowe wpłacanie pobranych podatków (zaliczek na podatki, rat podatków). Oznacza to, że jeżeli określony w odrębnych przepisach termin dokonania wpłaty pobranego przez płatnika podatku przypadał po dniu 1 stycznia 1998 roku to płatnikowi przysługiwało prawo do do uzyskania wynagrodzenia, nawet jeżeli podatek został obliczony i pobrany przez płatnika w roku 1997. Ordynacja podatkowa nie zawiera przepisu nakazującego płatnikom dokonywania potrąceń należnego im wynagrodzenia w tym samym miesiącu, w którym wpłacili uprzednio pobrany podatek. Oznacza to, że nie ma jakichkolwiek przeciwwskazań prawnych do potrącania wynagrodzeń raz na kwartał, czy też raz do roku. Nie określono również okresu , po którym to prawo wygasa. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 90, poz. 416 ze zm.) przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 pkt 6, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Oznacza to, że do tych przychodów nie stosuje się zasady przewidzianej w art. 14 ust. 1 omawianej ustawy, a odnoszącej się do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, zgodnie z którą to zasadą za przychód z tej działalności uważa się kwoty należne. Nie ulega wątpliwości, że czynności płatników nie mają żadnego bezpośredniego związku z prowadzeniem (bądź nie) działalności gospodarczej, identyczne obowiązki zostały bowiem nałożone na wszystkich płatników, bez względu na ich status prawny oraz bez względu na to, czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też nie. Konkludując, przychody z tytułu wynagrodzenia przysługującego płatnikom, będącym podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym wyłącznie wówczas, gdy zostały faktycznie przez nich uzyskane.
Reasumując powyższe postanowiono jak w sentencji.

Powyższa interpretacja:
1)zgodnie z art. 14a § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę,
2)zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 w/w ustawy nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.