Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178),

Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku w sprawie przeniesienia miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Uzasadnienie

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w związku z wylosowaniem karty pobytu (tzw. „zielonej karty”), od dnia 14.07.2006 r. Podatniczka przebywa na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki. W tym państwie Podatniczka mieszka wraz z mężem, podjęła legalną pracę, jest objęta amerykańskim ubezpieczeniem i płaci należne podatki. W Polsce Podatniczka jest właścicielką mieszkania, które zostało nieodpłatnie użyczone jej bratu, w związku czym z tego tytułu Podatniczka nie osiąga żadnych przychodów. Podatniczka informuje, iż w okresie od stycznia do czerwca 2006 r. uzyskiwała w Polsce dochody z tytułu pracy. Po dniu wyjazdu z Polski, w 2006 r. Podatniczka nie uzyskała żadnych dochodów ze źródeł przychodów położonych w Polsce. Podatniczka oświadcza, iż trudno jest określić czy pozostanie Stanach Zjednoczonych Ameryki na stałe, czy po kilku latach nastąpi powrót do Polski.

W świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego, Podatniczka zwraca się z pytaniem, czy dochody osiągnięte na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki podlegają opodatkowaniu w Polsce. Zdaniem Podatniczki, dochody uzyskiwane w Stanach Zjednoczonych Ameryki nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, przy czym w Polsce spoczywa na niej obowiązek rozliczenia się z dochodów uzyskanych do dnia wyjazdu z kraju.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa, zważono co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm. – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2006 r.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast, art. 3 ust. 2a ustawy stanowi, iż osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tzw. ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 4a ustawy, art. 3 ust. 1 i ust. 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza - z uwzględnieniem postanowień ustępów 2 i 3 tego artykułu - każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona; określenie to nie obejmuje osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

Z powyższego wynika, iż definicja „miejsca zamieszkania” odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw będących Stronami umowy i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego, według stanu prawnego obowiązującego do dnia 31.12.2006 r., pojęcie „miejsca zamieszkania” nie zostało zdefiniowane. Definicja miejsca zamieszkania określona została w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz.U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w określonej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli danej osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, Minister Finansów stwierdza, iż od dnia wyjazdu z Polski (14.07.2006 r.) Podatniczka posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki. W tym państwie, w związku z uzyskaniem prawa pobytu na podstawie tzw. „zielonej karty”, Podatniczka mieszka i pracuje. Podatniczka przebywa w Stanach Zjednoczonych Ameryki wraz z mężem, w związku z czym należy uznać, iż z tym państwem łączą ją ścisłe więzy osobiste. Ścisłe więzy gospodarcze łączą Podatniczkę również z tym państwem, gdyż tam mieszka, pracuje, płaci należne podatki i jest objęta ubezpieczeniem. W Polsce Podatniczka pozostawiła mieszkanie, z tytułu którego nie uzyskuje żadnych dochodów. Z powyższych względów należy uznać, iż pobyt Podatniczki na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki nosi znamiona stałości, gdyż do tego państwa przeniosła ośrodek swych interesów życiowych..

W związku z powyższym, od dnia wyjazdu (14.07.2006 r.), Podatniczka podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Podatniczka podlega w Polsce opodatkowaniu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 4a ustawy, przepis ten stosuje się z uwzględnieniem zawartych przez Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W świetle powyższych przepisów należy uznać, iż dochód uzyskany przez Podatniczkę po dniu wyjazdu z Polski z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Ponadto, Podatniczka prawidłowo stwierdza, iż spoczywa na niej obowiązek opodatkowania w Polsce dochodów, które uzyskała z tytułu pracy wykonywanej w Polsce w okresie od stycznia do czerwca 2006 r.

Jednocześnie, Minister Finansów informuje, iż zmiana przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (według stanu prawnego obowiązującego od dnia 01.01.2007 r.) nie wywiera wpływu na zmianę powyższej interpretacji.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.