POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w sprawie udzielenia interpretacji, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego, na wniosek Strony z dnia 13.07.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 14.07.2006 r.) dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych, stwierdza, że przedstawione stanowisko w w/w piśmie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka zakupiła wagę samochodową najazdową i we własnym zakresie zainstalowała ją na fundamencie betonowym, znajdującym się na obcym gruncie dzierżawionym od kontrahenta. Właściciel gruntu wyraził zgodę na instalację wagi pod warunkiem, że po rozwiązaniu umowy dzierżawy Spółce nie będzie przysługiwało prawo żądania zwrotu poniesionych nakładów. Urządzenia będzie mogła zatrzymać, ale zobowiązana będzie przywrócić przedmiot dzierżawy (grunt) do stanu poprzedniego.
Spółka zwraca się z zapytaniem:
Czy urządzenie ustawione na fundamentach posadowionych na obcym gruncie, jest środkiem trwałym Spółki i stanowi fabrycznie nowy środek trwały dla którego można zastosować 30% przyśpieszoną amortyzację, czy też jest to inwestycja w obcym środku trwałym i należy zastosować indywidualną stawkę amortyzacji.
Zdaniem Spółki waga samochodowa najazdowa nie jest inwestycją w obcym środku trwałym, jest środkiem trwałym stanowiącym jej własność i może skorzystać z preferencyjnej metody amortyzacji dla fabrycznie nowych środków trwałych.

Odpowiadając na powyższe zapytanie, Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego stwierdza, co następuje:
Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., nr 54, poz. 654 ze zm.) zwaną dalej ustawą pdop, za środki trwałe podlegające amortyzacji uznaje się stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1)nieruchomości (grunty, budowle i budynki, w tym także lokale będące odrębną własność),
2)maszyny, urządzenia i środki transportu,
3)inne przedmioty
o przewidywanym okresie używania dłuższym niż jeden rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Do środków trwałych zalicza się przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych. Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji „inwestycja w obcym środku trwałym”. Jako inwestycję w obcym środku trwałym, należy rozumieć ogół kosztów poniesionych przez podatnika na przystosowanie wynajmowanego przez niego lub wydzierżawionego obiektu do stanu zdatnego do używania przez tego podatnika. Inwestycje w obcych środkach trwałych mogą być dokonywane w obcych budynkach lub budowlach, jak również w środkach trwałych będących ruchomościami.

Z opisanego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że jest ona właścicielem wagi samochodowej, którą zamontowała we własnym zakresie za zgodą właściciela gruntu na znajdującym się tam betonowym fundamencie. Opisane przedsięwzięcie nie jest inwestycją w obcym środku trwałym. W ramach montażu wagi na betonowym fundamencie na wydzierżawionym gruncie, Spółka nie ponosiła żadnych kosztów na ulepszenie lub przebudowę wynajmowanego obiektu. Waga samochodowa została jedynie umiejscowiona na gruncie i zamontowana na podeście betonowym. Będąc nowym środkiem trwałym stanowiącym własność Spółki, ma ona prawo skorzystać z odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z art. 16k ust. 4 cyt. ustawy pdop, naliczonych od wartości początkowej fabrycznie nowych środków trwałych, zaliczonych do grup 3-6 Klasyfikacji, w pierwszym roku podatkowym w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, w wysokości 30% tej wartości.
W świetle powyższych ustaleń Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.
W dniu złożenia wniosku nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym w zakresie wniosku.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.