P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa / tekst jednolity - Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. /, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Namysłowie stwierdza, iż stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie podatku od towarów i usług, dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek, jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Jak stanowi art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz ( prezydent miasta ), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

W dniu 28 maja 2007 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Namysłowie wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedstawionej w nim sprawie.

Z powyższego wniosku wynika, iż od roku 1985 jesteście Państwo rolnikami i właścicielami gospodarstwa rolnego o powierzchni x ha. W dniu 12 grudnia 1990 r. nabyliście Państwo prawo użytkowania wieczystego nieruchomości rolnej o powierzchni x ha ( działka nr x ), celem powiększenia gospodarstwa rolnego i z zamiarem prowadzenia na niej warzywnictwa i ogrodnictwa, co przez 10 lat czyniliście Państwo, a później użytkowaliście ją rolniczo. Zakupiona przez Państwo działka, stosownie do planu zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej, została przeznaczona pod zabudowę mieszkalną jednorodzinną oraz usługi. W związku z tym, iż brak było osób zainteresowanych zakupem działki o powierzchni x ha, a działka o takiej powierzchni była dla Państwa za duża pod zabudowę mieszkalną, Burmistrz ............ decyzją z dnia 23 marca 2007 r. zatwierdził podział działki nr x na x działek o numerach : x o pow. x ha, x o pow. x ha, x o pow. x ha, x o pow. x ha, x o pow. x ha, x o pow. x ha, x o pow. x ha. Podziału na mniejsze działki dokonaliście Państwo w celu ich przeznaczenia pod zabudowę szeregową segmentami mieszkalnymi. Następnie dokonaliście Państwo sprzedaży dwóch działek, a x działki także zamierzacie Państwo sprzedać, bowiem w zabudowie szeregowej jedna ściana budynku jest wspólna, tak więc wszystkie segmenty zabudowy muszą powstawać jednocześnie. Jak z powyższego wynika z chwilą nabycia przedmiotowej działki nie działaliście Państwo z zamiarem jej odsprzedaży, lecz nabyliście ją dla celów rolniczych. Jednakże w wyniku zaistniałych okoliczności część gruntów postanowiliście Państwo sprzedać, a za uzyskane pieniądze postanowiliście Państwo pobudować jeden segment zabudowy szeregowej jako mieszkanie własne.

W związku z powyższym zwróciliście się Państwo z pytaniem czy sprzedaż działek budowlanych należących do majątku osobistego, który nie został nabyty w celu odsprzedaży i na potrzeby działalności gospodarczej, lecz na własne potrzeby podlega podatkowi od towarów i usług ?

Państwa zdaniem nie jesteście podmiotem gospodarczym spełniającym definicję podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto poinformowaliście, że dokonaliście sprzedaży wydzielonych działek z nieruchomości ze swego majątku osobistego w warunkach wskazujących, iż działania te nie zmierzają do nadania im zorganizowanego charakteru, a sprzedawana nieruchomość nie była nabyta w celu ich zbycia. Zdaniem Państwa czynność ta nie ma charakteru częstotliwego i nie nosi znamion przedsięwzięcia realizowanego w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem nie wykracza poza zwykłe czynności konieczne dla zbycia składników majątku osobistego.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Namysłowie, po przeanalizowaniu Państwa wniosku, stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług / Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. /, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ww ustawy pod pojęciem towaru rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ww ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług jest czynność wykonywana:

1/ przez producenta, handlowca, usługodawcę lub osobę wykonującą wolny zawód oraz

2/ w okolicznościach wskazujących na zamiar jej wykonywania w sposób częstotliwy.

Wobec powyższego, aby sprzedaż określonego towaru stanowiła czynność wykonywaną w ramach działalności gospodarczej trzeba ustalić, iż spełnione są powyższe warunki czyli, że została ona dokonana przez podmiot występujący w roli producenta, handlowca, usługodawcy lub osoby wykonującej wolny zawód i że podmiot ten ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, że w obrocie nieruchomościami ważne jest zatem określenie, czy w związku ze sprzedażą działek podmiot działa jako handlowiec.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie określa co oznaczają pojęcia „handlowiec” i „zamiar”. Zdaniem tut. organu należy zatem posłużyć się definicjami tych pojęć zawartymi w słowniku języka polskiego. Zgodnie z definicją zawartą w Małym Słowniku Języka Polskiego – Wydawnictwo Naukowe PWN – Warszawa 1999 r. – handel, to zorganizowana wymiana dóbr, obrót towarów polegający na kupnie – sprzedaży. Można zatem przyjąć, że określenie „handlowiec” oznacza podmiot, który sprzedaje nabyte w tym celu towary. Natomiast zamiar, zgodnie z definicją zawartą w powyższym słowniku, to określony projekt, pomysł, zamysł, cel.

W świetle powyższego, aby dostawę towarów ( lub świadczenie usług ) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji ( świadczenia usług ) podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przy dostawie towary (usługi) zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Zdaniem tut. organu podatkowego sprzedaż przedmiotowych działek budowlanych, wydzielonych z gospodarstwa rolnego, nie stanowi działalności gospodarczej. Nic nie wskazuje na to, abyście Państwo dokonując sprzedaży opisanych działek, działali w charakterze handlowców oraz abyście nabyli przedmiotową część gruntów z zamiarem jej odsprzedaży. Sprzedaż wymienionych przez Państwo działek stanowi wyłącznie wykonywanie przysługującego Państwu prawa własności, a zatem nie oznacza ona wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści wniosku nie wynika, aby czynności te miały stały i zorganizowany charakter, cechujący profesjonalny obrót gospodarczy, co jest warunkiem uznania tych czynności za działalność gospodarczą.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego w Namysłowie stwierdza, że sprzedaży przedmiotowych działek nie należy traktować jako dokonywanej w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww ustawy i w związku z tym nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem tut. organu nie można bowiem uznać za podatnika podmiotu, który sprzedaje kilka działek wyodrębnionych z nieruchomości – gospodarstwa rolnego, zwłaszcza gdy podział warunkuje zbycie lub osiągnięcie wyższej ceny, jeżeli podatnik ten nie nabył nieruchomości w celu jej odsprzedaży, a jego działalności nie można przypisać cech charakterystycznych dla profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Wobec powyższego, oceniając przedstawiony przez Państwa stan faktyczny na gruncie obowiązujących przepisów, należy stwierdzić, iż stanowisko reprezentowane przez Państwo jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.

Jak stanowi art. 14 b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 236 § 1 w związku z art. 14 a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, przysługuje prawo wniesienia zażalenia.

Zażalenie, zgodnie z art. 223 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa, wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Namysłowie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z 239 ustawy Ordynacja podatkowa, powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające żądanie.