P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika, przedstawionej w piśmie z dnia 5 lutego 2007 r. (z datą wpływu do tutejszego Urzędu w dniu 7 lutego 2007 r.)

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Spółki za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadząc działalność na terenie kraju w zakresie sprzedaży (dostawy) prasy zagranicznej, sprzedaje prasę różnego rodzaju nabywcom, między innymi hurtownikom i detalistom prowadzącym dalszą odsprzedaż wydawnictw prasowych na podstawie umowy kolportażu, która przewiduje, że "kolportaż dostarczonej prasy uważa się za wykonany w momencie przesłania do Spółki przez Odbiorcę (kolportera) wypełnionego i podpisanego protokołu zwrotów oraz przesłania winiet lub kompletnych egzemplarzy zwracanych tytułów". W tym momencie jest także wystawiana faktura VAT zgodnie z art. 19 ust. 11 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do przedstawionego powyżej stanu faktycznego, Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie, w którym momencie powstanie przychód z tytułu sprzedaży kolportowanej prasy w wyżej wymienionych przypadkach - czy w momencie przekazania nabywcy tytułów do kolportażu, czy w momencie rozliczenia przez nabywcę (kolportera) zwrotów nie sprzedanej prasy i zwrotu jej do sprzedającego?

Spółka stoi na stanowisku, że w wyżej opisanym przypadku przychód należny u sprzedającego powstaje w momencie rozliczenia (zwrotu) nie sprzedanych egzemplarzy przez nabywców kolporterów do sprzedającego. Zdaniem Spółki wynika to z faktu, że w momencie wydania egzemplarzy prasy do kolportażu po stronie nabywcy (kolportera) nie powstaje obowiązek świadczenia na rzecz sprzedającego, a jego brak powoduje, że nie powstaje określony w art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych "przychód należny". Spółka twierdzi, że przychód należny powstaje dopiero w momencie rozliczenia zwrotów oraz dopiero w tym momencie powstaje obowiązek świadczenia po stronie nabywcy (kolportera) określony w wysokości wartości wydanych egzemplarzy pomniejszonej o wartość zwrotów.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie po zapoznaniu się z przedstawionymi okolicznościami, uznając stanowisko Spółki za prawidłowe, informuje co następuje:

Przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Na mocy ustawowej regulacji przychód, który jest związany z działalnością gospodarczą, stanowi co do zasady kwotę należną, niezależnie czy został faktycznie otrzymany lub zarachowany księgowo przez podatnika. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które odnoszą się do osiąganych przychodów z działalności gospodarczej osoby prawnej, posługują się zatem pojęciem przychodu należnego.

Na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1991 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zwanej dalej "updop" za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 12 ust. 3a updop za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1) wystawienia faktury albo

2) uregulowania należności.

Przychody należne uzyskiwane są w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i kwalifikowane do przychodów w dacie powstania należności, choćby podatnik nie otrzymał jeszcze pieniędzy.

Dniem uzyskania przychodu jest dzień, w którym powstała należność z tytułu wykonania świadczenia.

Aby jednak wykazać przychód należny, konieczne jest dysponowanie informacjami dotyczącymi rodzaju i kwoty tej należności.

W przypadku kolportażu, w dacie wydania towarów nie można określić kwoty tej należności, gdyż nie wiadomo jaka będzie wartość sprzedaży i ile egzemplarzy zostanie zwróconych.

Umowa kolportażu nie została unormowana w przepisach prawa cywilnego i należy do tzw. umów nienazwanych. Wykonanie świadczenia w umowie kolportażu polega na sprzedaży wydawnictw prasowych za pośrednictwem kolportera, dlatego istotny jest tu moment wykonania usługi, czyli przeniesienia przez kolportera na wydawcę korzyści majątkowych uzyskanych od osoby trzeciej (nabywcy) w wyniku sprzedaży rzeczy.

Skutki podatkowe związane z umowami kolportażu można rozpatrywać w zależności od tego, czy ma miejsce rozliczenie niesprzedanych egzemplarzy wydawnictw (rozliczenie zwrotów). Po ustalonym w umowie czasie może nastąpić rozliczenie zwrotów. W takim przypadku, w oparciu o ustaloną w ten sposób faktyczną wielkość sprzedaży, przychód należny należy określać po uwzględnieniu zwrotów. Następnie według oświadczenia Spółki, wydawca wystawia fakturę, dokonując rozliczenia między wydawnictwiem, a kolporterem.

W odniesieniu do art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz do opisanego przez Spółkę stanu faktycznego, która dokonuje dystrybucji wydawnictw prasowych w oparciu o umowy kolportażowe, w których uwzględnione jest rozliczanie zwrotów oraz w odniesieniu do charakteru umowy kolportażu, datą powstania przychodu będzie dzień wystawienia powyższej faktury lub dzień otrzymania wyżej określonej należności od kolportera, jeżeli ten termin będzie wcześniejszy niż dzień wystawienia faktury.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego i faktycznego przedstawionego przez Pytającego. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę zakresu praw i obowiązków Podatnika.

Zgodnie z treścią art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 w/w ustawy.

Na podstawie art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie przysługuje Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.