POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 17.07.2006r. (data wpływu do tut. Urzędu 20.07.2006r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie uznania, że czynności wykonywane przez Podatnika, polegające na świadczeniu usług na ruchomym majątku rzeczowym, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT – nie stanowią importu, eksportu, wewnątrzwspólnotowego nabycia ani wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

Uzasadnienie

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług na ruchomym majątku rzeczowym, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT. Wykonywane przez Podatnika usługi świadczone są na rzecz podatników mających siedzibę na terytorium Wspólnoty, ale w państwie członkowskim innym niż terytorium kraju. Podatnik oświadczył, iż spełnione zostały warunki z art. 28 ust. 3, 7 i 8 ustawy o VAT, dotyczące określenia miejsca świadczenia przedmiotowych usług.

Ponadto, w złożonym wniosku Podatnik podnosi, iż przysługuje mu prawo do zwrotu różnicy podatku w ciągu 60 dni na umotywowany wniosek zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1, art. 87 ust. 4 pkt 2 i art. 87 ust. 5 ustawy o VAT.

Podatnik zwraca się z wnioskiem o potwierdzenie swojego stanowiska, że wykonywane przez niego czynności, polegające na świadczeniu usług na ruchomym majątku rzeczowym, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT, nie stanowią ani importu ani eksportu, jak również wewnątrzwspólnotowego nabycia ani wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zdaniem Podatnika, skoro działalność Spółki została uznana za świadczenie usług na ruchomym majątku rzeczowym, to nie stanowi ona żadnej z wymienionych powyżej czynności.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik wykonuje usługi na ruchomym majątku rzeczowym, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT.

Pojęcie „usług na ruchomym majątku rzeczowym”, wymienione w tym przepisie, nie zostało zdefiniowane w ustawie o VAT. W oparciu o wykładnię językową przez omawiane usługi należy rozumieć wszelkie usługi, w wyniku których następuje wytworzenie nowego produktu z powierzonych materiałów, jego przerobienie lub ulepszenie, przy czym podatnik świadczący usługę nie jest właścicielem towaru powierzonego ani towaru wytworzonego, przerobionego lub ulepszonego. W takim przypadku należność podatnika (usługodawcy) obejmuje wyłącznie samą wartość usługi.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług został określony w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z przepisem art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Stosownie natomiast do art. 28 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c i d, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane. Natomiast w myśl art. 28 ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku gdy usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, przepis ust. 7 stosuje się, jeżeli towary po wykonaniu usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług, wywiezione poza terytorium kraju.

Mając zatem na uwadze fakt, iż kontrahent (usługobiorca) podał Podatnikowi (wykonującemu usługę) numer, pod którym jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego (innym niż terytorium kraju) oraz towary zostaną wywiezione z kraju nie później niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług – miejscem świadczenia (opodatkowania) przedmiotowej usługi będzie terytorium tego innego państwa członkowskiego.

W treści złożonego wniosku, Podatnik oświadczył, iż spełnia warunki, o których mowa powyżej i w konsekwencji świadczone przez niego usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, zaś Podatnikowi – na umotywowany wniosek – przysługuje prawo do zwrotu różnicy podatku w terminie 60 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia.

Mając powyższe na uwadze, Podatnik podnosi, iż wykonywane przez niego usługi na ruchomym majątku rzeczowym, nie stanowią ani importu ani eksportu towarów, jak również wewnątrzwspólnotowego nabycia ani dostawy wewnątrzwspólnotowej towarów.

Jak wskazano powyżej, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Mając powyższe na uwadze, tut. Organ stwierdza, że skoro Podatnik świadczy usługi na ruchomym majątku rzeczowym, to czynność ta nie może jednocześnie stanowić importu, eksportu, wewnątrzwspólnotowego nabycia ani wewnątrzwspólnotowej dostawy (których istotą jest właśnie przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Ponadto, tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż przywołany przez Podatnika przepis art. 87 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT z dniem 01.06.2005 r. utracił moc na podstawie art. 1 pkt 21 lit. d) ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756).