Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawnypostanawia uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca podpisał z włoską firmą umowę na sprzedaż i dostarczenie dwóch lotniskowych pojazdów ratowniczo – gaśniczych wraz z wyposażeniem. Pierwszy etap umowy obejmował odbiór wstępny podwozia do pojazdu w siedzibie włoskiego producenta, po którym kontrahent wystawił w dniu 07.08.2006r. fakturę na wartość podwozia. Faktura została opłacona przez Wnioskodawcę w dniu 14.09.2006r.

Podwozie podlega zabudowie pożarniczej, prowadzonej we Włoszech, po której nastąpi podpisanie protokołu odbioru wstępnego przed wysyłką pojazdu. Następnie nastąpi wysyłka pojazdu do Polski i podpisanie protokołu odbioru końcowego pojazdu w siedzibie Wnioskodawcy. Protokół ten będzie podstawą do wystawienia faktury na pozostałą część pojazdu. Zgodnie z umową przeniesienie praw własności i ryzyko ich utraty lub uszkodzenia przechodzi na kupującego z chwilą podpisania przez strony protokołu odbioru końcowego.

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymanie faktury na podwozie, za którą płatność nastąpiła po jej otrzymaniu należy traktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie nowego środka transportu. W konsekwencji powyższego należy wystawić fakturę wewnętrzną i rozliczyć ją w deklaracji VAT-7 za 08/2006r. jako dostawę towarów dla której podatnikiem jest nabywca (po stronie VAT należnego) oraz jako podatek naliczony dotyczący nabycia towarów i usług pozostałych. Ponadto podatek należny wynikający z faktury wewnętrznej należy zapłacić na rachunek urzędu skarbowego i złożyć informację o nabywanych środkach transportu VAT-23. Analogicznie należy postąpić w przypadku otrzymania faktury na pozostałą część pojazdu po podpisaniu protokołu odbioru końcowego.

Zgodnie z art. 2 pkt 10 lit.a ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.) przez nowe środki transportu rozumie się przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe wymienione w poz. 1-4, 9, 10 i 15-20 załącznika nr 1 do ustawy, napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowatów, jeżeli przejechały nie więcej niż 6.000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta. W poz. 4 załącznika nr 1 do ustawy o VAT, wymieniono pojazdy mechaniczne przeznaczone do celów specjalnych – z wyłączeniem samochodów ciężarowych z dźwigiem (PKWiU 34.10.52), wież wiertniczych, samojezdnych (PKWiU 34.10.54-10.00) mieszczące się w grupowaniu PKWiU 34.10.5.

Co do zasady, zawartej w art. 20 ust. 5 w/w ustawy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9. W myśl ust. 6 wyżej cytowanego przepisu, w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Natomiast ust. 9 stanowi, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tych towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 103 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego. W myśl ust. 5 cytowanego przepisu w przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, podatnicy są obowiązani przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgodnie z ustalonym wzorem informację o nabywanych środkach transportu. Do informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż w przedstawionym stanie faktycznym, w efekcie wykonanych przez kontrahentów czynności, będziemy mieć do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem nowych środków transportu. Ustawodawca dla tego typu transakcji określił w art. 20 ust. 9 szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tych towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej. Przepis ten wiąże powstanie obowiązku podatkowego z otrzymaniem towaru, jednakże nie znajduje zastosowania w przypadku otrzymania przez podatnika faktury potwierdzającej wykonanie części kontraktu polegającej na zbudowaniu samego podwozia. W ocenie Naczelnika tut. Urzędu samo podwozie nie wypełnia definicji nowego środka transportu zawartej w powołanym wyżej art. 2 pkt 10 lit.a ustawy o VAT, z uwagi na fakt, iż bez odpowiedniej zabudowy nie może wypełniać zadań do, których przeznacza je odbiorca. W tej sytuacji należy przyjąć, iż obowiązek podatkowy w części dotyczącej faktury za wykonanie podwozia powstaje na zasadach określonych w ust. 6 cytowanego przepisu, a w konsekwencji powyższego Spółka jest zobowiązana do wystawienia faktury wewnętrznej, zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT i rozliczenia podatku z niej wynikającego w deklaracji dla podatku od towarów i usług na zasadach ogólnych. Jednocześnie należy zaznaczyć, że w świetle art. 103 ust. 4 - 6 obowiązek zapłaty podatku z tytułu nabycia nowego środka transportu oraz złożenia informacji o dokonaniu tego typu transakcji jest ściśle związany z faktem otrzymania przedmiotu transakcji oraz wystawieniem faktury potwierdzającej dokonanie nabycia nowego środka transportu.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego obowiązek podatkowy w przedstawionym stanie faktycznym w części dot. faktury dokumentującej wykonanie podwozia powstaje w dniu 07.08.2006r., tj w dacie jej wystawienia, a przed dokonaniem dostawy nowego środka transportu, natomiast w pozostałej części powstanie w dniu otrzymania przedmiotowego pojazdu lub wystawienia przez kontrahenta włoskiego faktury potwierdzającej jego nabycie, w zależności od tego, które z powyższych zdarzeń wystąpi pierwsze. Natomiast obowiązek zapłaty podatku w pozostałej części jak również złożenia informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu nowego środka transportu powstanie po otrzymaniu tegoż środka transportu i po otrzymaniu faktury potwierdzającej dokonanie jego nabycia.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.