W dniu 23 listopada 2006r. Spółka złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który następnie został uzupełniony w dniu 14 grudnia 2006r.

Wnioskująca zwróciła się z wnioskiem o opinię, czy postępuje prawidłowo, zaliczając do kosztów uzyskania przychodów:

1. wydatki na prenumeratę wszelkiego rodzaju czasopism, wykorzystywanych dla potrzeb działalności,

2. wydatki na składki ubezpieczeniowe od ruchomego i nieruchomego majątku trwałego,

– w dacie ich ponoszenia?

Zdaniem Wnioskującej, wydatków takiego typu nie da się powiązać z uzyskaniem żadnego konkretnego przychodu, a tym samym określenie, którego roku podatkowego dotyczą. Celem ich ponoszenia jest zapewnienie sprawnego funkcjonowania całokształtu działalności, co niewątpliwie w jakimś stopniu wpływa na uzyskiwanie przychodów w całości.

Jeżeli nie jest możliwe jednoznaczne powiązanie wydatków z przychodem konkretnego roku, zasadne jest uznawanie tych wydatków, zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy, za koszt podatkowy w roku podatkowym, w którym wydatki te zostały faktycznie poniesione.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii stwierdza się, co następuje:

W stanie prawnym obowiązującym w roku 2006, stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...).

Podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatników musi wystąpić związek przyczynowo – skutkowy. Związek ten może być natomiast bezpośredni lub pośredni, tzn. kosztem uzyskania przychodu będą wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu oraz wydatki związane z funkcjonowaniem podatnika i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa. Jednocześnie, zgodnie z przytoczonym przepisem, wydatki wymienione przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 ustawy – nawet jeżeli zostały poniesione w sposób celowy – nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Moment potrącania wydatków uznanych za koszty podatkowe, określony jest w przepisie art. 15 ust. 4 cytowanej ustawy podatkowej, w którym stanowi się, że koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Wskazany przepis art. 15 ust. 4 ustawy podatkowej – odnosząc się do momentu potrącalności kosztów w czasie – jednoznacznie wskazuje, iż ustalając moment uznania wydatku za koszt podatkowy, rozstrzygnąć należy, czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodem osiągniętym w roku podatkowym. Podatnik bowiem może ponosić koszty, które bezpośrednio wiążą się z konkretnymi przychodami osiągniętymi w roku podatkowym lub też może ponosić koszty mające pośredni wpływ na osiągane przez Niego przychody w ogóle. Wydatki powiązane bezpośrednio z osiągniętym przychodem należy uwzględniać w kosztach uzyskania przychodów w roku (okresie) osiągnięcia przychodu – chyba, że nie można ich zarachować w tym roku. Natomiast wydatki wpływające na przychody Spółki w sposób pośredni, dotyczące całokształtu działalności należy uznawać za koszty podatkowe w okresie ich faktycznego poniesienia, czyli zapłaty. Wnioskodawca podnosi, iż wydatków na prenumeratę czasopism i opłacenie składek ubezpieczeniowych ruchomego i nieruchomego majątku trwałego, nie można powiązać z konkretnym przychodem. W kontekście powyższego, przedstawione we wniosku wydatki poniesione w 2006 roku, stanowią koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia (zapłaty).

Niezależnie od powyższego, na mocy art. 1 pkt 9 lit. a) ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589), zmianie uległa treść przepisu art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej. Stosownie do art. 11 i art. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006r., podatnicy których rok podatkowy jest zgodny z rokiem kalendarzowym, od dnia 1 stycznia 2007r. stosują przepis art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej w następującym brzmieniu: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Tutejszy organ podatkowy pragnie wskazać, iż ustawodawca dokonując nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wprowadził wyraźny podział kosztów na bezpośrednie i pośrednie.

W myśl art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Stosownie do art. 15 ust. 4e ustawy podatkowej, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W sytuacji, gdy wydatki o charakterze pośrednim zostałną poniesione w roku 2007, Wnioskująca winna zaliczyć te wydatki do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia tych kosztów, przy czym stosownie do art. 15 ust. 4e ww. ustawy za datę poniesienia uznać należy dzień, na który koszt ujęto w księgach rachunkowych (zaksięgowano). Jednocześnie, w przypadku gdy koszty dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka część wydatku dotyczy danego roku podatkowego, wydatki te należy rozliczyć proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Jednocześnie, organ podatkowy wskazuje, iż w przedmiotowej interpretacji ustosunkowuje się wyłącznie do argumentacji i stanu faktycznego zawartych w piśmie Wnioskującej. Regulacje art. 14a–d ustawy Ordynacja podatkowa nie przewidują bowiem prowadzenia postępowania dowodowego w sprawach o interpretację przepisów prawa podatkowego.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.