Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Toruniu działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) po rozpatrzeniu wniosku Pana z dnia 08.11.2006r. (wpływ 20.11.2006r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w kwestii zaliczenia do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej przekazania towarów na własne potrzeby oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków na zakup miału węglowego zakupionego w celach handlowych i wykorzystywanego w Specjalistycznym Gospodarstwie Ogrodniczym

- uznaje za nieprawidłowe stanowisko Pana przedstawione w powyższym wniosku.

Uzasadnienie

W dniu 20.11.2006r. do tutejszego organu podatkowego wpłynęło pismo Pana, z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz w zakresie podatku od towarów i usług. Część zapytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczy zaliczenia do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej towarów przekazanych na własne potrzeby oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków na zakup miału węglowego zakupionego w celach handlowych i wykorzystywanego w Specjalistycznym Gospodarstwie Ogrodniczym

W złożonym piśmie informuje Pan, iż prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz Specjalistyczne Gospodarstwo Ogrodnicze opłacając zryczałtowany podatek z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej Obie te działalności nie są ze sobą powiązane. Jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług. Posiada Pan jeden numer identyfikacji podatkowej NIP. W ramach pozarolniczej działalności gospodarczej handluje Pan miałem węglowym. W sporadycznych wypadkach miał węglowy zakupiony w celach handlowych wykorzystuje Pan w Gospodarstwie Ogrodniczym.

W złożonym w tutejszym organie podatkowym piśmie pyta Pan czy przekazanie miału opałowego zakupionego w celach handlowych w ramach działalności gospodarczej na rzecz gospodarstwa ogrodniczego jest przekazaniem towarów na "własne potrzeby", co powoduje, że "w działalności gospodarczej” nie powstaje przychód, a zakup tych towarów nie jest kosztem uzyskania przychodów.

Pana zdaniem przekazanie towarów na własne potrzeby skutkuje tym, iż przekazany towar nie jest kosztem uzyskania przychodu.

W niniejszej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Oceniając pod względem prawnym stanowisko Pana, w oparciu o przedstawiony stan faktyczny tutejszy organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity z 2005r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) źródłami przychodów są : pozarolnicza działalność gospodarcza wymieniona w punkcie 3 oraz działy specjalne produkcji rolnej wymienione w punkcie 4.

Za pozarolniczą działalność gospodarczą, zgodnie z brzmieniem art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień datowania niniejszego postanowienia uważa się działalność zarobkową prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 - 9.

Odrębnym źródłem przychodów podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych są również działy specjalne produkcji rolnej (art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy). Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Zgodnie z brzmieniem art. 24 ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 (Za przychód z działalności , o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane) a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Osoby osiągające przychód z działów specjalnych produkcji rolnej mogą wybrać jeden z dwóch sposobów opodatkowania dochodu z tego źródła. Wybór tego sposobu należy do podatnika. Podstawą opodatkowania może być:

• Dochód rzeczywisty – ustalony na podstawie prowadzonej ewidencji zdarzeń gospodarczych w postaci ksiąg podatkowych,
• Dochód szacunkowy – ustalony przez Naczelnika właściwego urzędu skarbowego na podstawie przeciętnej, prawdopodobnej dochodowości określonego rodzaju produkcji i jej rozmiarów, przy zastosowaniu norm szacunkowych wskazanych w art. 24 ust. 4a - 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z wniosku, który przedłożył Pan w tutejszym organie podatkowym wynika, iż osiąga Pan dochody z obu wyżej wymienionych źródeł. Przy czym źródła te nie są ze sobą powiązane, co do zakresu. Miał węglowy zakupiony w celach handlowych, w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych, sporadycznie wykorzystuje Pan w Gospodarstwie Ogrodniczym, z którego dochód opodatkowany jest na podstawie norm szacunkowych. Twierdzi Pan, iż przekazanie miału węglowego z jednego źródła przychodów do drugiego, stanowi przekazanie go na „potrzeby własne".

Zgodnie z brzmieniem definicji pojęcia „potrzeby własne” Słownika Języka Polskiego PWN 1951-1981 pod redakcją profesora dr M. Szymczaka przekazać coś „na własną potrzebę" znaczy to samo, co przekazać coś dla własnego użytku, czyli „dla siebie". Określenie to dotyczy przekazania części zakupionego towaru handlowego na własne potrzeby, na potrzeby rodziny, bądź pracowników.

W opisanym przez Pana przypadku, towaru handlowego w postaci miału węglowego, nie przekazuje Pan na zaspokojenie swoich potrzeb. Nie wykorzystuje go Pan także do wypłacenia swoim pracownikom wynagrodzeń w naturze. Towar ten zużywa Pan w celach osiągnięcia przychodu z innego źródła, z którego dochód opodatkowany jest na podstawie norm szacunkowych ustalonych decyzją właściwego organu podatkowego.

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim powstają przychody z tych źródeł. Tak więc warunkiem zastosowania tego przepisu jest kumulatywne spełnienie dwu przesłanek:

• ponoszenie kosztów, zarówno ze źródła, z którego dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (w Pana przypadku zakup miału węglowego stanowiącego towar handlowy), jak i z działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowanych na podstawie norm szacunkowych (w Pana przypadku wykorzystanie miału węglowego do Gospodarstwa Ogrodniczego),
• brak możliwości wyodrębnienia kosztów uzyskania przychodów z poszczególnych źródeł przychodów .

Należy pamiętać, iż każdy zapis w księdze musi wynikać z odpowiedniego dowodu księgowego, którymi są między innymi faktury VAT, rachunki i dowody wewnętrzne. Poniesienie przez Pana wydatków na zakup towarów handlowych, zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi koszt uzyskania przychodu w momencie poniesienia wydatku i ewidencjonuje się go w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przekazanie go do „działalności ogrodniczej" powoduje, że wydatek poniesiony na zakup opału traci związek z przychodem uzyskiwanym z pozarolniczej działalności gospodarczej, a zatem nie może być uznany za koszt uzyskania przychodu i winien być skorygowany zapis w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w momencie przekazania towaru.

W opisanym przez Pana przypadku, zdaniem tutejszego organu podatkowego, powinien Pan przed poniesieniem wydatku rozgraniczyć, czy zakup miału stanowić będzie zakup towaru handlowego, czy też koszt dotyczący przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Wydatek poniesiony przez Pana na zakup miału węglowego w celach handlowych stanowić będzie koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności gospodarczej, a należne kwoty z jego sprzedaży stanowić będą przychód z tego tytułu. Część miału węglowego zakupiona przez Pana w celach wykorzystania w wprowadzonym przez Pana Gospodarstwie Ogrodniczym pozostawać będzie poza obiegiem księgowym Pana firmy.

Przekazanie miału węglowego z jednego źródła przychodów, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej do innego źródła przychodów, jakim są działy specjalne produkcji rolnej, nie stanowi przekazania towarów na własne potrzeby podatnika. Wydatki na zakup miału węglowego używanego na potrzeby działów specjalnych produkcji rolnej nie stanowią kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej, a przekazanie towarów z pozarolniczej działalności gospodarczej do Gospodarstwa Ogrodniczego nie powoduje powstania przychodu z tego źródła.

W związku z powyższym tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 20.11.2006r. (data wpływu) jest nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana w rozpatrywanym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie jej sporządzenia.

W części dotyczącej podatku od towarów i usług interpretacja zostanie udzielona odrębnymi postanowieniami.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Pana, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Wnioskodawcy.

Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej, Stronie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego.

Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia otrzymania postanowienia.