P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 04.10.2006 r. (data wpływu 05.10.2006 r.) uzupełnionego pismem z dnia 11.10.2006 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Po analizie stanu faktycznego tut. organ podatkowy uznał, iż podatnik jest uprawiony do złożenia wniosku o wydanie interpretacji, a w sprawie tej nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa, albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z wniosku wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie otrzymał Pan od kontrahenta zapłaty. Należność ta została zaliczona do przychodów w 2002 r. Wobec kontrahenta prowadzone jest postępowanie upadłościowe. Sędzia Komisarz postępowania upadłościowego poinformował Pana, że wierzytelności mogą być zaspokojone w 66,20%.We wniosku zostało zawarte zapytanie czy pozostała część wierzytelność (33,80%) jest kosztem uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej?

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Przepis art. 23 ust. 1 pkt 20 w/w ustawy stanowi, iż nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem takich wierzytelności nieściągalnych, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona.
Z kolei przepis art. 23 ust. 2 w/w ustawy stanowi, iż za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 20, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana:
1) postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo
2) postanowieniem sądu o:
a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub
b) umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność, o której mowa w lit. a), lub
c) ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo
3) protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.
Z treści art. 23 ust. 1 pkt 20 w/w ustawy wynika, iż zaliczenie wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest od łącznego spełnienia warunków w nim określonych, tj. uprzedniego zarachowania jej jako przychodu należnego oraz prawidłowego uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności.
W Pana przypadku żadna z przesłanek wymienionych w art. 23 ust. 2 w/w ustawy, koniecznych do prawidłowego uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności, nie wystąpiła.
Jednakże zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów aktualizujących, z tym, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 14 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust. 3.
Na podstawie art. 23 ust. 3 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nieściągalność wierzytelności, w przypadku określonym w ust. 1 pkt 21, uznaje się za uprawdopodobnioną w szczególności gdy:
1) dłużnik został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona upadłość obejmująca likwidację majątku, albo
2) zostało wszczęte postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego lub na wniosek dłużnika zostało wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, albo
3) wierzytelność została zasądzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo
4) wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika, na drodze powództwa sądowego.
W sytuacji opisanej przez Pana spełniony został warunek uprawdopodobnienia nieściągalności, o którym mowa w art. 23 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.Zatem, część należności, która nie zostanie zaspokojona może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów poprzez dokonanie odpisu aktualizującego.
W świetle przedstawionego stanu faktycznego i przytoczonych wyżej przepisów tut. organ podatkowy uznał, iż stanowisko zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest prawidłowe.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę (zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa),
- nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5 (zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia (art. 236 Ordynacji podatkowej).