P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa / tekst jednolity - Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. /, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Namysłowie stwierdza, iż stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie podatku od towarów i usług, dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 27 lutego 2007 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Namysłowie wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedstawionej w nim sprawie.

Jak stanowi art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz ( prezydent miasta ), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z powyższego wniosku wynika, iż w dniu 6 marca 1998 r. otrzymała Pani w drodze umowy darowizny ( sporządzonej w formie aktu notarialnego ) gospodarstwo rolne o obszarze 4,6511 ha. W listopadzie 2006 r. część gruntów - o powierzchni 2,4695 ha została podzielona na działki, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego miasta. W dniu 6 lutego 2007 r. dokonała Pani sprzedaży dwóch działek, a w marcu 2007 r. zamierza Pani sprzedać kolejną działkę. Informuje Pani również, iż z chwilą nabycia gospodarstwa rolnego w formie darowizny od rodziców nie działała Pani z zamiarem odsprzedaży gruntów, lecz nabyła je Pani dla celów prowadzenia gospodarstwa rolnego. Jednakże w wyniku zaistniałych okoliczności, tj. zwolnienia z pracy i braku opłacalności w rolnictwie, część gruntów postanowiła Pani sprzedać.

W związku z powyższym zwróciła się Pani z pytaniem czy jest działalnością gospodarczą sprzedaż działek nabytych w formie darowizny od rodziców ?

Pani zdaniem nie jest działalnością handlową, a zarazem działalnością gospodarczą sprzedaż działek, której Pani dokonała, bowiem gospodarstwo rolne nabyła Pani w formie darowizny od swoich rodziców i nie jest Pani handlarzem działkami.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Namysłowie, po przeanalizowaniu Pani wniosku, stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług / Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. /, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ww ustawy pod pojęciem towaru rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług jest czynność wykonywana:

1/ przez producenta, handlowca, usługodawcę lub osobę wykonującą wolny zawód oraz

2/ w okolicznościach wskazujących na zamiar jej wykonywania w sposób częstotliwy.

Wobec powyższego, aby sprzedaż określonego towaru stanowiła czynność wykonywaną w ramach działalności gospodarczej trzeba zatem dowieść, iż spełnione są powyższe warunki czyli, że została ona dokonana przez podmiot występujący w roli producenta, handlowca, usługodawcy lub osoby wykonującej wolny zawód i że podmiot ten ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, że w obrocie nieruchomościami ważne jest zatem określenie, czy w związku ze sprzedażą działek podmiot działa jako handlowiec.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie określa co oznaczają pojęcia „handlowiec” i „zamiar”. Zdaniem tut. organu należy zatem posłużyć się definicjami tych pojęć zawartymi w słowniku języka polskiego. Zgodnie z definicją zawartą w Małym Słowniku Języka Polskiego – Wydawnictwo Naukowe PWN – Warszawa 1999 r. – handel, to zorganizowana wymiana dóbr, obrót towarów polegający na kupnie – sprzedaży. Można zatem przyjąć, że określenie „handlowiec” oznacza podmiot, który sprzedaje nabyte w tym celu towary. Natomiast zamiar, zgodnie z definicją zawartą w powyższym słowniku, to określony projekt, pomysł, zamysł, cel.

W świetle powyższego, aby dostawę towarów ( lub świadczenie usług ) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przy niej towary (usługi) zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Zdaniem tut. organu podatkowego sprzedaż działek budowlanych, wydzielonych z gospodarstwa rolnego otrzymanego w 1998 r. w drodze umowy darowizny od rodziców, nie stanowi działalności gospodarczej. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży opisanych działek działała Pani w charakterze handlowca oraz żeby nabyła Pani przedmiotową część gruntów z zamiarem jej odprzedaży. Sprzedaż wymienionych przez Panią działek stanowi wyłącznie wykonywanie przysługującego Pani prawa własności, a zatem nie oznacza ona wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści wniosku nie wynika, aby czynności te miały stały i zorganizowany charakter, cechujący profesjonalny obrót gospodarczy, co jest warunkiem uznania tych czynności za działalność gospodarczą.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego w Namysłowie stwierdza, że sprzedaży działek, które otrzymała Pani w formie darowizny, nie należy traktować jako dokonywanej w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww ustawy i w związku z tym nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem tut. organu nie można bowiem uznać za podatnika podmiotu, który sprzedaje kilka działek wyodrębnionych z darowanej mu nieruchomości – gospodarstwa rolnego, zwłaszcza gdy podział warunkuje zbycie lub osiągnięcie wyższej ceny, jeżeli podatnik ten nie nabył nieruchomości w celu jej odsprzedaży, a jego działalności nie można przypisać cech charakterystycznych dla profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Wobec powyższego, oceniając przedstawiony przez Panią stan faktyczny na gruncie obowiązujących przepisów, należy stwierdzić, iż stanowisko reprezentowane przez Panią jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.

Jak stanowi art. 14 b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 236 § 1 w związku z art. 14 § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, przysługuje prawo wniesienia zażalenia.

Zażalenie, zgodnie z art. 223 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa, wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Namysłowie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z 239 ustawy Ordynacja podatkowa, powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające żądanie.