Na podstawie art. 216, art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Tryb. postanawia stanowisko w indywidualnej sprawie przedstawione we wniosku z dnia 10.01.2007r. (wpływ do tut. organu 12.01.2007r.) wg którego w przypadku podatnika prowadzącego księgi rachunkowe znajduje zastosowanie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) zgodnie z którym w przypadku uzasadnionego braku możliwości uzyskania zewnętrznych obcych dowodów źródłowych, kierownik jednostki może zezwolić na udokumentowanie operacji gospodarczej za pomocą księgowych dowodów zastępczych - uznać za nieprawidłowe.

Przepis art. 14 a § 1 Ordynacji podatkowej stanowi, iż stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W myśl art. 14 a § 4 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Wnioskiem z dnia 10.01.2007r. (wpływ do tut. organu 12.01.2007r.) wystąpił Pan o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie przedstawiając następujący stan faktyczny.

We wniosku podał Pan, iż prowadzi działalność gospodarczą polegającą na zakupie koni, które następnie są ubijane i transportowane do kontrahenta. Zakupu koni dokonuje Pan na rynkach bądź wprost z gospodarstw rolnych.

Wyjaśnił Pan również, że w praktyce częste są sytuacje, gdy rolnik ryczałtowy odmawia podania swoich danych, ponieważ nie zgadza się na transakcję bezgotówkową lub nie posiada rachunku bankowego. Dzieje się tak, gdyż często rolnicy obawiają się, że będą musieli zbyt długo czekać na zapłatę za sprzedane produkty lub w ogóle nie otrzymają zapłaty. W związku z powyższym, jak Pan podał, nie ma możliwości wystawienia faktury VAT RR i właściwego udokumentowania przeprowadzonej transakcji.

W związku z powyższym skierował Pan zapytanie czy dopuszczalne jest dokumentowanie zakupu żywych zwierząt (koni) na podstawie dowodu wewnętrznego.

Pana zdaniem, w przypadku podatnika prowadzącego księgi rachunkowe znajduje zastosowanie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) zgodnie z którym w przypadku uzasadnionego braku możliwości uzyskania zewnętrznych obcych dowodów źródłowych, kierownik jednostki może zezwolić na udokumentowanie operacji gospodarczej za pomocą księgowych dowodów zastępczych, sporządzonych przez osoby dokonujące tych operacji. Nie może to jednak dotyczyć operacji gospodarczych, których przedmiotem są zakupy opodatkowane podatkiem od towarów i usług oraz skup metali nieżelaznych od ludności.

Stanowisko tut. organu jest następujące.

W myśl art. 20 ust. 1 w/w ustawy o rachunkowości do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego należy wprowadzić, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym.

Podstawą zapisów w księgach rachunkowych, zgodnie z ust. 2 w/w artykułu są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej, zwane dalej "dowodami źródłowymi":

1) zewnętrzne obce - otrzymane od kontrahentów,

2) zewnętrzne własne - przekazywane w oryginale kontrahentom,

3) wewnętrzne - dotyczące operacji wewnątrz jednostki.

Stosownie do art. 20 ust. 4 powołanej wyżej ustawy o rachunkowości w przypadku uzasadnionego braku możliwości uzyskania zewnętrznych obcych dowodów źródłowych, kierownik jednostki może zezwolić na udokumentowanie operacji gospodarczej za pomocą księgowych dowodów zastępczych, sporządzonych przez osoby dokonujące tych operacji. Nie może to jednak dotyczyć operacji gospodarczych, których przedmiotem są zakupy opodatkowane podatkiem od towarów i usług oraz skup metali nieżelaznych od ludności.

Podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny nabywający produkty rolne od rolnika ryczałtowego zgodnie z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) wystawia w dwóch egzemplarzach fakturę dokumentującą nabycie tych produktów. Oryginał faktury jest przekazywany dostawcy.

Na gruncie przytoczonych przepisów ustawy o rachunkowości tut. organ stwierdza, iż właściwym dowodem źródłowym dokumentującym zakup koni od rolników ryczałtowych będzie faktura VAT RR, czyli dowód zewnętrzny własny przekazany w oryginale kontrahentom o czym mówi art. 20 ust. 2 pkt 2 ustawy o rachunkowości.

Zatem w Pana przypadku nie będzie miał zastosowania art. 20 ust. 4 powołanej wyżej ustawy o rachunkowości, ponieważ udokumentowanie operacji gospodarczej księgowym dowodem zastępczym następuje w przypadku uzasadnionego braku możliwości uzyskania zewnętrznych obcych dowodów źródłowych. W przedmiotowym stanie faktycznym nie mamy do czynienia z transakcjami, które winny być udokumentowane zewnętrznymi obcymi dowodami źródłowymi, gdyż dokonuje się je z rolnikami ryczałtowymi z którymi operacje gospodarcze potwierdza się fakturami VAT RR czyli dowodami zewnętrznymi własnymi.

Dokonując zakupu produktów rolnych od rolnika ryczałtowego, jako podatnik czynny VAT, winien Pan zgodnie z art. 116 ust. 1 w/w ustawy o podatku od towarów i usług wystawić w dwóch egzemplarzach fakturę dokumentującą nabycie, a jej oryginał przekazać dostawcy. W myśl ust. 2 w/w artykułu, faktura dokumentująca nabycie produktów rolnych powinna być oznaczona jako "Faktura VAT RR" i zawierać dane enumeratywnie wymienione w omawianym przepisie.

Stanowisko Pana przedstawione we wniosku, że w przypadku podatnika prowadzącego księgi rachunkowe znajduje zastosowanie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) zgodnie z którym w przypadku uzasadnionego braku możliwości uzyskania zewnętrznych obcych dowodów źródłowych, kierownik jednostki może zezwolić na udokumentowanie operacji gospodarczej za pomocą księgowych dowodów zastępczych - tut. organ uznaje za nieprawidłowe.

W myśl art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy. Jednocześnie tut. organ informuje, że przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.

Interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest wiążąca do czasu zmiany przepisów prawa, które były przedmiotem interpretacji.