Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 31.01.2007 r., (data wpływu do tut. organu podatkowego 13.02.2007 r.), uzupełnionego w dniach 22.03.2007 r., 25.04.2007 r. Zakładu Przemysłu Odzieżowego „V.” s.c. H.C., J.C., P.S. z siedzibą w E. przy ulicy ... o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie prawidłowego zakwalifikowania poniesionych wydatków z tytułu remontu ogrodzenia i bramy wjazdowej, obejmujących posesję, na której znajduje się budynek gospodarczy wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą jak i budynek mieszkalny, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu postanawia nie uznać za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku.

Korzystając z powyższego Spółka Cywilna ... z siedzibą w ... przy ulicy ... wnioskiem z dnia 31.01.2007 r., (data wpływu do tut. organu podatkowego – 13.02.2007 r.), uzupełnionym w dniach 22.03.2007 r., 25.04.2007 r. zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie prawidłowego zakwalifikowania poniesionych wydatków z tytułu remontu ogrodzenia i bramy wjazdowej, obejmujących posesję, na której znajduje się budynek gospodarczy wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą jak i budynek mieszkalny.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Państwo ... są właścicielami ogrodzonej, zabudowanej posesji w ... przy ulicy ..., na której znajduje się budynek gospodarczy i budynek mieszkalny. Obiekt gospodarczy wraz i przyległą infrastrukturą Państwo ... na podstawie umowy wynajęli Zakładowi Przemysłu Odzieżowego ..., który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie szycia odzieży. Na potrzeby związane z działalnością gospodarczą Spółka oprócz wyżej wymienionego pomieszczenia wykorzystuje również teren znajdujący się przed budynkiem, wraz z przyległą infrastrukturą, a przede wszystkim drogami dojazdowymi i ogrodzeniem. Z treści pisma wynika, iż ogrodzenie oraz brama wjazdowa wymaga renowacji, ponieważ nie spełnia podstawowej funkcji, jaką jest ochrona obiektu produkcyjnego oraz znajdującego się w nim majątku trwałego, w tym stanowiącego własność innych firm, z którymi spółka współpracuje. Przewidywany zakres remontu dotyczy ogrodzenia nieruchomości, znajdującej się w bezpośrednim sąsiedztwie budynku produkcyjnego, stanowiącej strefę komunikacyjną budynku z drogą ogólnoużytkową, do ruchu pieszego i pojazdów, wykorzystywaną przez Spółkę. Remont obejmuje: naprawę fundamentów oraz wymianę części nadziemnej wraz z bramami wjazdowymi.

Z treści umowy najmu wynika, że wynajmujący oddają w najem Spółce pomieszczenie z przeznaczeniem na produkcję konfekcji wraz z infrastrukturą przyległą do wyżej wymienionego pomieszczenia. Ponadto z przedmiotowej umowy wynika, że koszty remontów i bieżących napraw budynku wraz z przyległą infrastrukturą ponosi najemca, tj. Spółka.

Na tle przedstawionego wyżej stanu faktycznego Wnioskodawca pyta czy wydatki poniesione z tytułu remontu ogrodzenia i bramy wjazdowej mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu czy też poprzez odpisy amortyzacyjne jako inwestycja w obcym środku trwałym

Zgodnie ze stanowiskiem Spółki wydatki związane z remontem ogrodzenia powinny w całości być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, ponieważ mają charakter odtworzeniowy, tzn. przywracają pierwotne cechy użytkowe.

Biorąc stan faktyczny przedstawiony we wniosku i obowiązujący w tym zakresie stan prawny, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu stwierdza co następuje.

Kwestię zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy art. 22 i 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późniejszymi zmianami).

W myśl art. 22 ust. 1 tej ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Przepis ten nie zawiera więc wykazu wydatków, które przesądzają o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast art. 23 zawiera katalog wydatków, które pomimo ich poniesienia w celu uzyskania przychodów, nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Tak więc o możliwości zakwalifikowania danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów decyduje spełnienie łącznie dwóch przesłanek: poniesienie wydatku w celu uzyskania przychodów oraz niezakwalifikowanie wydatku do grupy wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23.

W przypadkach wykorzystywania w prowadzonej działalności gospodarczej obcych składników majątku w oparciu o stosowną umowę (np.: umowa najmu, użyczenia) podatnik może ponosić wydatki związane z przystosowaniem obcych środków trwałych do potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Wartość tych wydatków może stanowić koszt uzyskania przychodów zgodnie z wyżej cytowanym art. 22 ust. 1 jeżeli są to wydatki o charakterze remontowym, albo być uznana jako inwestycja w obcym środku trwałym i podlegać amortyzacji w myśl art. 22a ust. 2 wyżej przywołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do postanowień art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. „c” cytowanej ustawy, wydatki na remont mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem, że efektem wykonywanych prac nie jest zwiększenie wartości technicznej, użytkowej, a w konsekwencji – wartości początkowej środka trwałego, stanowiącego podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych.

Remontem – w rozumieniu przepisów prawa budowlanego – ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późniejszymi zmianami) jest wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.
Istotną cechą remontu jest to, że następuje on w toku eksploatacji środka trwałego i jest wynikiem tej eksploatacji oraz prowadzi do utrzymania parametrów posiadanych przez środek trwały w momencie oddania ich do używania. Będą to więc wszystkie zmiany trwale przywracające pierwotny poziom techniczny danego środka trwałego, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek upływu czasu i eksploatacji. Wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny środka trwałego, czynności konserwacyjne lub mające charakter odtworzeniowy – przywracające środkowi trwałemu pierwotny stan techniczny, wymiana zużytych elementów to nakłady, które nie zwiększają wartości użytkowej ogrodzenia i nie zmieniają jego charakteru.

Ponadto w przypadku najmu, aby uznać, iż nakłady poczynione przez dzierżawcę stanowią remont, wydatki powinny być poniesione tylko w związku ze zwykłym używaniem rzeczy. Wykonane prace nie mogą wykraczać poza zakres ciążących na najemcy obowiązków ponoszenia zwykłych kosztów związanych z dzierżawą.

Natomiast do wydatków na ulepszenie środków trwałych zalicza się wydatki na:
- przebudowę, czyli zmianę istniejącego stanu środków trwałych na inny,
- rozbudowę, tj. powiększenie składników majątkowych,
- rekonstrukcję, tj. odtworzenie zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,
- adaptację, tj. przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystywania go w innym celu niż było jego pierwotne przeznaczenie,
- modernizację, tj. unowocześnienie środków trwałych.

Z ustalonego stanu faktycznego wynika, że prace wykonane przez Spółkę będą polegały na naprawie fundamentów oraz wymianie części nadziemnej wraz z bramami wjazdowymi istniejącego ogrodzenia i bram. Zatem wydatki poniesione na wykonanie wyżej wymienionych czynności jako przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy obcego środka trwałego wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej można uznać za wydatki poniesione na remont. Wydatki poniesione z tytułu remontu wynajmowanego składnika majątku nie są inwestycją w obcym środku trwałym, w związku z czym mogą być bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

W związku z faktem, iż ogrodzenie i bramy będące przedmiotem zapytania obejmują zarówno obiekt gospodarczy wykorzystywany na potrzeby związane z działalnością gospodarczą jak i obiekt mieszkalny – nie można obciążać kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatkami poniesionymi na ich remont w pełnej wysokości.

W świetle powyższego w omawianym przypadku kosztem uzyskania przychodów prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej będą nakłady, o których mowa w przedmiotowym wniosku w wysokości proporcjonalnej do udziału powierzchni przeznaczonej na potrzeby działalności gospodarczej (zgłoszonej do Urzędu Miejskiego w Elblągu w celu ustalenia podatku od nieruchomości) w całej nieruchomości, której właścicielem jest Państwo (...).

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji.

Ponadto Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

W myśl art. 14b § 1 interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta.

Zgodnie z art. 14a § 2 interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14a § 5. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na podstawie art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) na niniejsze postanowienie przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Elblągu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia zgodnie z art. 236 § 2 wyżej przytoczonej ustawy.

Zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 ustawy – Ordynacja podatkowa zażalenie na niniejsze postanowienie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.