DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego z dnia 24 maja 2006 r. nr PD-I/415-39/06 w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej opodatkowania otrzymanej pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego przez funkcjonariusza Policji, gdyż zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 3 kwietnia 2006 r. (wpływ: dnia 25 kwietnia 2006 r.) zwrócił się Pan do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego o wydanie pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.

Z przedstawionego w piśmie oraz załączniku - stanu faktycznego wynika, że na podstawie art. 94 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 1990 r. nr 30, poz. 179 ze zm.), Komenda Wojewódzka Policji przyznała Panu pomoc finansową na cele mieszkaniowe. Pomocy tej udzielono na zasadach określonych w Zarządzeniu nr 41 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 19 marca 1993 r. (Dz. Urz. MSWiA z 1993r. Nr 3, poz. 40 ze zm.), a bezpośrednio podstawą jej przyznania była decyzja Komendanta Wojewódzkiego Policji.

W związku z powyższym zwrócił się Pan o wskazanie w jakiej dacie powstał przychód podlegający opodatkowaniu, tj. w dacie faktycznego otrzymania lub postawienia do dyspozycji pomocy finansowej czyli w roku 1997, czy w roku 2004, po upływie 10- letniego okresu służby stałej.

Zdaniem Pana przysługująca funkcjonariuszowi pomoc finansowa na uzyskanie lokalu mieszkalnego powinna być traktowana jako przychód w roku jej faktycznego otrzymania, a nie dopiero po upływie – 10 lat, tj. w dacie umorzenia jej przez płatnika.

Postanowieniem z dnia 24 maja 2006 r. nr PD-I/415-39/06 Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego uznał Pana stanowisko za prawidłowe. Stwierdzono bowiem, że udzielona pomoc finansowa na budownictwo mieszkaniowe stanowiła dla funkcjonariusza Policji przychód ze stosunku służbowego podlegający opodatkowaniu na zasadach ogólnych w roku kalendarzowym, w którym została przez niego otrzymana, tj. w 1997 r., nie zaś w roku, w którym stała się bezzwrotna i podlegała umorzeniu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu dokonując „z urzędu” weryfikacji wskazanego wyżej postanowienia stwierdził, iż zostało ono wydane z rażącym naruszeniem przepisów prawa, a mianowicie art. 11 i 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. nr 14, poz. 176 ze zm.).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2004 r., przychodami, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Z kolei, zgodnie z art. 12 ust. 1 tej samej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezleżnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższego wynika, iż wszystkie otrzymane przez funkcjonariusza Policji zatrudnionego w ramach stosunku służbowego lub postawione do jego dyspozycji w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne stanowią jego przychód bez względu na źródło finansowania tych wypłat. Z tym, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Przychód jest bowiem w istocie określonym przyrostem majątkowym, a zatem jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. Stąd też wszystkie kwoty otrzymane „tytułem zwrotnym” takie jak np. pożyczki, kaucje, kredyty i tym podobne nie są zaliczane do przychodów podatkowych.

Stosownie do art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179 ze zm.) funkcjonariuszowi Policji, który nie otrzymał lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej o przydziale, przysługuje pomoc finansowa z funduszu mieszkaniowego na uzyskanie lokalu mieszkalnego w spółdzielni mieszkaniowej albo domu jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.
Natomiast w myśl ust. 2 w/w artykułu Minister Spraw Wewnętrznych określa zasady przyznawania oraz wysokość pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1.
W/w pomoc finansowa została udzielona Panu w roku 1997 na podstawie obowiązującego wówczas zarządzenia Nr 41 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 19 marca 1993r. w sprawie określenia wysokości pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe dla funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej oraz zasad jej przyznawania i zwracania (Dz. Urz. MSWiA Nr 3, poz. 40 ze zm.).

Z przepisu § 13 w/w zarządzenia wynika, iż pomoc finansowa na budownictwo mieszkaniowe – co do zasady – miała charakter zwrotny. Zarządzenie przewidywało konieczność zwrotu omawianego świadczenia w przypadku funkcjonariuszy, których stała służba trwa krócej niż 10 lat; w razie zwolnienia funkcjonariusza ze służby przed upływem tego okresu udzielona pomoc finansowa podlegała zwrotowi z zastosowaniem umorzenia w wysokości 1/10 kwoty tej pomocy za każdy pełny rok służby stałej. Przepisy § 13 wskazywały również na inne przypadki kiedy zwrot świadczenia jest wymagany z tym, że w pełnej wysokości.
Bezzwrotny charakter świadczenie miało jedynie – z zastrzeżeniem ust. 2 § 13 -w odniesieniu do otrzymujących je funkcjonariuszy, których okres służby stałej wynosi co najmniej 10 lat, a także emerytów i rencistów.
Warunkiem otrzymania pomocy było złożenie przez funkcjonariusza zabezpieczenia w postaci weksla gwarancyjnego, poręczonego przez dwóch żyrantów. W przypadku umorzenia pomocy finansowej weksel podlegał zwrotowi.

Wobec powyższego udzielona pomoc finansowa w momencie jej udzielenia nie miała charakteru bezzwrotnego (o ile nie dotyczyła funkcjonariuszy, których okres służby stałej przekroczył 10 lat albo emerytów i rencistów), ale dopiero z chwilą spełnienia oznaczonych warunków, po upływie określonego czasu, pomoc ta stawała się bezzwrotna i ulegała umorzeniu, tym samym stając się źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu. Pomoc finansowa miała charakter zwrotny - w chwili jej udzielenia funkcjonariusz otrzymał oznaczoną kwotę pieniędzy i dopóki nie zaistniały określone okoliczności – o których mowa wyżej - był zobowiązany kwotę tę zwrócić.

Za zwrotnym charakterem omawianej pomocy przemawia szereg przepisów wskazanego zarządzenia Nr 41 Ministra Spraw Wewnętrznych, w tym treść § 2 pkt 3 wskazującego na zakres regulacji w/w zarządzenia, określającej m. in. zasady rozliczania i zwracania pomocy finansowej, jak również § 4 ust. 5 i 6 normujących zabezpieczenie pomocy zaliczkowej wekslem gwarancyjnym, który podlega zwrotowi w razie umorzenia pomocy finansowej lub jej zwrócenia. Ponadto § 13 ust. 1 pkt 2 traktujący o zasadach zwrotu udzielonej pomocy przedstawionych już powyżej, a także § 16 wskazujący na zwrotny charakter przedmiotowego świadczenia, zgodnie z którym funkcjonariusz przeniesiony do służby w innej miejscowości, gdy w poprzednim miejscu pełnienia służby posiadał lokal mieszkalny lub dom jednorodzinny, mógł nabyć prawo do lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej w nowym miejscu pełnienia służby, jeżeli zwrócił uzyskaną poprzednio pomoc finansową. Powyższy pogląd znajduje oparcie w orzecznictwie sądów administracyjnych, por. wyrok NSA z dnia 6 lutego 2007 r. Sygn. akt II FSK 206/06, wyrok WSA z dnia 14 lutego 2007 r. Sygn. akt I SA/Op 13/07.

Zatem należy stwierdzić, że jeżeli w 2004 roku spełnił Pan ostatni warunek umorzenia pobranej pomocy, tj. upłynął okres 10 lat Pana służby stałej w Policji, w wyniku czego kwota udzielonej pomocy została umorzona, to w tymże roku powstał u Pana przychód, który winien być wykazany w zeznaniu podatkowym za 2004 r. i opodatkowany łącznie z innymi dochodami.

Jednocześnie tut. organ informuje, uwzględniając wyżej opisane okoliczności, iż stosownie do przepisu art. 70 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Zatem przedawnienie przedmiotowego zobowiązania podatkowego nastąpi z końcem 2010 roku, a nie jak błędnie wskazał Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w uzasadnieniu postanowienia z dnia 24 maja 2006 r., z dniem 31 grudnia 2003 r.

Opisane okoliczności faktyczne i prawne uzasadniają zatem zmianę postanowienia Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego z dnia 24 maja 2006 r. - w trybie art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej – w sposób wyżej przedstawiony.

Jednocześnie tut. organ informuje, iż niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego i prawnego w dniu jej wydania.

Na niniejszą decyzję przysługuje prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, ul. Ozimska 19, 45-057 Opole, w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia.