Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że P jest stowarzyszeniem, które swą działalność opiera na aktywności ogółu członków oraz wolontariuszy i jest prowadzone na rzecz ogółu społeczności jako działalność nieodpłatna. Nadrzędnym celem Stowarzyszenia jest służenie człowiekowi, poprzez popularyzację i upowszechnianie właściwego zachowania się w czasie zdarzeń losowych oraz umiejętności udzielania pomocy przedmedycznej ofiarom tych zdarzeń.

W związku z powyższym Stowarzyszenie stawia pytanie na jakich zasadach organizacja pozarządowa może otrzymywać darowizny finasowe i rzeczowe. Zajmując stanowisko w sprawie Stowarzyszenie stwierdza, że może otrzymywać darowizny finansowe od każdego potencjalnego ofiarodawcy i nie musi przy tym posiadać statusu organizacji pożytku publicznego. .

Na potwierdzenie swojego stanowiska w sprawie Stowarzyszenie powołuje się na przepisy art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 26 ust. 1 pkt 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności:

• otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe,
• wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Powyższy przepis wskazuje źródła przychodów z punktu widzenia przepisów prawa podatkowego, które mogą stanowić dla stowarzyszenia finansowe źródło realizowania swojej działalności. Definicja darowizny została zawarta w art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny. Poprzez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Oznacza to, że stowarzyszenie może realizować cele dla których zostało powołane między innymi poprzez otrzymane darowizny, stanowiące nieodpłatne źródło przychodów, o których mowa w pkt 2 cytowanego powyżej przepisu.

Zasady odliczania darowizn dokonywanych przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych i prawnych regulują poniżej cytowane przepisy a mianowicie:

1. Art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), który stanowi, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, jest dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1, po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizmom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych określonych w tej ustawie – łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1.
2. Art. 26 ust.1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), który stanowi, że podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30 oraz art. 30a-30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4,4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot darowizn przekazanych na cele:

1. określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego w sferze zadań publicznych określonej w tej ustawie, realizującym te cele,
2. kultu religijnego

w wysokości dokonanej darowizny nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu.

A zatem powyższe przepisy dotyczą zasad odliczania w 2006 r. darowizn przez darczyńcę, a nie zasad i ograniczeń otrzymującego darowiznę czyli obdarowanego.

Na podstawie ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Dz.U. z 2006 r. Nr 217, poz. 654 oraz ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Dz.U. z 2006 r. Nr 217, poz. 653 od 1 stycznia 2007 r. uległy zmianie przepisy regulujące zasady odliczania darowizn. Przepisy te otrzymały następujące brzmienie:

• art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, jest dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1, po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10 % dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1,
• art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot darowizn przekazanych na cele:

• określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele, z zastrzeżeniem ust. 6e,
• kultu religijnego,

• krwiodawstwa realizowanego przez honorowych dawców krwi zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, z 2001 r. Nr 126, poz. 1382 oraz z 2003 r. Nr 223, poz. 2215), w wysokości ekwiwalentu pieniężnego za pobraną krew określonego przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ust. 2 tej ustawyw wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6 % dochodu.

Główne zmiany w cytowanych powyżej przepisach dotyczą rozszerzenia zakresu podmiotowego obdarowywanych o równoważne organizacje działające w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego w oparciu o przepisy regulujące działalność organizacji pożytku publicznego.

Wskazane wyżej przepisy regulują zasady odliczania darowizn przez osoby fizyczne i osoby prawne dokonujące darowizn, w stanie prawnym obowiązującym w 2006 r. jak i w 2007 r. Nie będą one miały zastosowania do podmiotów otrzymujących darowizny.

Należy zaznaczyć, że ani przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie regulują wysokości otrzymywanych darowizn, ani też statusu organizacji pożytku publicznego.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na postanowienie – zgodnie z art. 14a § 4 i art. 236 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia stronie, za pośrednictwem Drugiego Urzędu Skarbowego w Szczecinie.