P O S T A N O W I E N I E
w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu
zastosowania prawa podatkowego

Działając na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (jedn. tekst Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 11 kwietnia 2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jedn. tekst Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.)

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Suwałkach
postanawia

uznać, iż wydatki na nabycie ubrań z logo firmy należy zaliczyć do wydatków o charakterze reprezentacyjnym, co oznacza że nie stanowią one kosztów uzyskania przychodów.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 11 kwietnia 2007 r. zwróciła się Pani do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Suwałkach z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Jest Pani wspólnikiem spółki jawnej. Przedmiotem działalności spółki jest sprzedaż hurtowa i detaliczna materiałów budowlanych. W 2007r. Spółka zakupiła koszulki bawełniane i bezrękawniki polo z logo firmy. Ubrania te są używane w czasie godzin pracy przez pracowników spółki.

W takim stanie faktycznym zwraca się Pani z zapytaniem: Czy wydatki na nabycie ubrań z logo firmy mogą być uznane za wydatki o charakterze reklamowym i w całości uznane za koszty uzyskania przychodów?

Sformułowała Pani też własne stanowisko w sprawie stwierdzając, że ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji pojęcia „reklama”. W znaczeniu słownikowym pojęcie to oznacza: „ rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartościach, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję, środki (np. plakaty, napisy, ogłoszenie itp.) służące temu celowi (Słownik języka polskiego PWN pod redakcją prof. dr Mieczysława Szymczak). Zdaniem Pani wydatki na zakup ubrań z logo firmy w pełni wyczerpują powołaną definicję reklamy. Pracownicy poprzez logo (napisy) na noszonych ubraniach reklamują swoją firmę podczas wyjazdów z towarem do klientów. Działania te również utrwalają wśród mieszkańców nazwę firmy, co zachęca potencjalnych klientów do zakupów w spółce.

Stąd też istnieje podstawa do uznania, że wydatki na zakup tych ubrań mogą być ujęte w całości w koszty uzyskania przychodów.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Suwałkach mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku i stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 22 ust.1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007r. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powołanego przepisu wynika więc, że wszystkie poniesione koszty, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z przychodami lub służą zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.Z art. 23 ust.1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym wynika, iż wyłączone z kosztów uzyskania przychodów są natomiast koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Z powyższego przepisu, a także innych przepisów art. 23 w/w ustawy wynika, że w katalogu kosztów, które z mocy ustawy nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów ustawodawca nie wyszczególnił kosztów związanych z reklamą produktów lub usług. Z tego też względu wydatki te mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości w sytuacji spełnienia warunków, o których mowa w art. 22 ust. 1 w/w ustawy.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani inne przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęć „ reklama”, czy też „reprezentacja”. W zawiązku z tym odwołać się należy do znaczenia nadawanego nim w języku powszechnym (słownikowym). W znaczeniu słownikowym pojęcie „reklama” definiowane jest jako: „rozpowszechnianie informacji o danym towarze w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu; także: środki służące do tego celu, np. plakaty, ogłoszenia w prasie, radiu i telewizji” (s. 834 Nowy słownik języka polskiego. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 2002). W języku potocznym słowo „towar” oznacza „produkt pracy ludzkiej przeznaczony na sprzedaż, mający wartość użytkową i wartość wymienną (s. 1038 słownika). Z kolei słowo „reprezentacyjny” oznacza:

a) „reprezentujący kogoś lub coś; także: służący do reprezentowania”,

b) „okazały, wytworny, świadczący o czyimś bogactwie lub wysokiej pozycji społecznej” (s. 838 słownika).

Mówiąc najprościej reklama to zachwalanie (promowanie) sprzedawanych towarów lub usług, a reprezentacja to stwarzanie i utrwalanie dobrego wizerunku firmy, czyli działania mające na celu wywarcie na kontrahentach jak najlepszego wrażenia.

W świetle powyższego należy uznać, iż o firmie świadczy też wygląd jej pracowników. Stąd też zakup odzieży służbowej (o jednolitym kroju, barwie, opatrzonej graficznym znakiem firmowym (logo firmy), która utraciła tym samym charakter odzieży osobistej, mieści się w pojęciu „reprezentacja”. Zauważyć przy tym należy, iż logo firmy (w znaczeniu słownikowym „graficzny znak firmowy” - s. 412 powołanego słownika) rozpowszechnia informację o podmiocie gospodarczym, a nie o konkretnych towarach, czy też usługach. Tym samym wydatków z tym związanych nie można zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów (art. 23 ust.1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle powyższego stanowisko Podatnika wyrażone w zapytaniu należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy.

Wydana interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Wnioskodawcy – art. 14 b § 2 w/ w. ustawy.

Interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest wiążąca do czasu zmiany prawa, które było przedmiotem interpretacji.

Na niniejsze postanowienie służy Podatnikowi prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Suwałkach w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia ( art. 14a § 4 i art. 236 Ordynacji podatkowej ).