Na podstawie art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź- Widzew uznaje za nieprawidłowestanowisko przedstawione w złożonym wniosku z dnia 22.01.2007r. uzupełnione w dniach 30.01.2007r i 31.01.2007r.

Wnioskiem z dnia 22.01.2007r. uzupełnionym w dniu 30.01.2007r. i 31.01.2007r wystąpił Pan o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego. Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika, że sprawuje Pan opiekę nad niepełnosprawną żoną zaliczoną do znacznego stopnia niepełnosprawności. Nie zatrudnia Pan innych osób do opieki nad żoną. W związku z tym, że opiekuje się Pan żoną , której dochód nie przekracza kwoty 9.120 zł uważa Pan, że ma prawo do odliczenia w ramach ulgi na rehabilitacje kwoty 2.280 zł na opłacenie przewodnika osób niepełnosprawnych.

Ponieważ ponosi Pan również wydatki na zakup lekarstw (mino iż nie orzeczono w stosunku do Pana stopnia niepełnosprawności) uważa Pan, że może skorzystać z odliczenia w ramach ulgi na rehabilitację jako osoba sprawująca opiekę nad osobą niepełnosprawną.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) odliczeniu od dochodu podlegają wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesione w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Warunkiem korzystania z przedmiotowej ulgi jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową lub rentę socjalną, albo

3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:1) I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albob) znaczny stopień niepełnosprawności,

2) II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:a) całkowitą niezdolność do pracy albob) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Za wydatki rehabilitacyjne podlegające odliczeniu od dochodu, zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 7 ww. ustawy uważa się wydatki poniesione na opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa. Odliczenie z powyższego tytułu uwarunkowane jest posiadaniem przez osobę niepełnosprawną orzeczenia o zaliczeniu do I lub II grupy inwalidztwa z tytułu schorzeń narządu wzroku lub I grupy inwalidztwa z tytułu schorzeń narządu ruchu. Jednocześnie ustawodawca unormował, iż zgodnie z art. 26 ust. 7c ww. ustawy nie jest wymagane posiadanie dowodu potwierdzającego wysokość poniesionych wydatków, jednakże podatnik musi ponosić taki wydatek.

Zgodnie z przedłożonym orzeczeniem lekarskim Pana żona została zaliczona do znacznego stopnia niepełnosprawności a symbol niepełnosprawności określono jako 11-I, co zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki, pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003r (Dz. U. Z 2003r Nr 139 poz. 1328) zaklasyfikowano jako „inne” w tym schorzenia: endokrynologiczne, metaboliczne, zaburzenia enzymatyczne, choroby zakaźne i odzwierzęce, zeszpecenia, choroby układu krwiotwórczego.

Zgodnie z ww rozporządzeniem choroby narządu wzroku określono w symbolach jako 04-O natomiast upośledzenie narządu ruchu jako 05-R.Zatem żona posiada orzeczenie stopnia niepełnosprawności - I grupę, lecz nie dot. ono narządu wzroku bądź narządu ruchu, które to orzeczenie wymagane jest przy odliczeniu wydatków na przewodnika.

Aby skorzystać z odliczenia z tytułu wydatków poniesionych na opłacenie przewodników osób niewidomych zaliczonych do I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu, zaliczonych do I grupy inwalidztwa muszą być zatem spełnione łącznie dwie przesłanki:

- posiadanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności i

- korzystanie z usług przewodników.

Wprawdzie podatnik nie musi w sformalizowany sposób dokumentować wysokości poniesionych wydatków, to jednak, aby móc dokonać odliczenia, kwota ta musi zostać wydatkowana na rzecz świadczącego funkcję przewodnika. Fakt opiekowania się przez Pana niepełnosprawną żoną i pomoc w czynnościach życiowych nie jest równoznaczny z ponoszeniem wydatków na opłacenie przewodników.

Ponadto zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów zwolnionych, wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji zaniechano poboru podatku. Zatem kwota, jaką osoba niepełnosprawna lub podatnik, na którego utrzymaniu jest osoba niepełnosprawna zapłaciłaby swojemu przewodnikowi, stanowiłaby dla tej osoby przychód podlegający opodatkowaniu. Kwotę tego przychodu przewodnik jest obowiązany wykazać w składanym przez siebie zeznaniu podatkowym.

Wobec powyższego, brak jest możliwości do skorzystania z ulgi na opłacenie przewodnika. Pomimo zakwalifikowania żony do I grupy inwalidztwa nie posiada ona jednak orzeczenia o niepełnosprawności narządu wzroku ani też narządu ruchu a jednocześnie przedmiotowy wydatek nie został poniesiony gdyż Pana codzienna pomoc żonie nie jest tożsama z ponoszeniem wydatków na opłacenie przewodników w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w kwestii możliwości dokonywania przez Pana odliczeń związanych z wydatkami na leki, które Pan stosuje nie mając jednak orzeczenia o zakwalifikowaniu jako osoba niepełnosprawna z uwagi na niespełnienie warunków określonych w art. 26 ust. 7d, tj.

1. posiadanie orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową lub rentę socjalną, albo

3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów. odliczenie takie Panu nie przysługuje.

W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.
Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.Stosownie do treści przepisu art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, przysługuje stronie prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź - Widzew w terminie 7 dni od daty doręczenia, zgodnie z art. 236 § 2 cytowanej ustawy Ordynacja podatkowa.