INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki B, przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2012 r. (data wpływu 10 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy dopuszczalne jest aby jedna pozycja paragonu fiskalnego drukowanego (wydawanego) przez Spółkę C dokumentowała sprzedaż usługi przejazdu autostradą (usług tego samego rodzaju) realizowanej przez obu Zleceniodawców – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy dopuszczalne jest aby jedna pozycja paragonu fiskalnego drukowanego (wydawanego) przez Spółkę C dokumentowała sprzedaż usługi przejazdu autostradą (usług tego samego rodzaju) realizowanej przez obu Zleceniodawców.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej Spółka lub Spółka B) jest polskim podatnikiem VAT. Podstawowym obszarem działalności Spółki jest sfinansowanie, zaprojektowanie, budowa i eksploatacja określonego odcinka Autostrady.

Zgodnie z założeniami, Autostrada miała się składać m.in. z następujących odcinków:

• odcinka I Autostrady (dalej: Odcinek I),
• odcinka II Autostrady (dalej: Odcinek II).
  
  

Wskazane powyżej odcinki Autostrady zostały zaprojektowane, zbudowane i są eksploatowane przez Spółkę B oraz Spółkę A.

Budowa i eksploatacja Autostrady

W dniu 10 marca 1997 r. Minister Infrastruktury przyznał Spółce A trzy koncesje na budowę i eksploatację poszczególnych odcinków autostrady płatnej. W dniu 12 września 1997 r. pomiędzy Ministrem Infrastruktury Rzeczpospolitej Polskiej i Spółka A zawarta została umowa koncesyjna (dalej: Umowa Koncesyjna). Na podstawie Umowy Koncesyjnej, Spółka zaprojektowała, zbudowała, sfinansowała i eksploatuje Odcinek I Autostrady.

Jednocześnie, w dniu 30 sierpnia 2008 r. Minister Infrastruktury zawarł z Spółką A Umowę o budowę i eksploatację Odcinka II Autostrady Płatnej (dalej: UBE). W dniu 29 czerwca 2009 r. został zawarty Aneks do UBE, zgodnie z którym Minister przeniósł prawa i obowiązki wynikające z UBE na Spółką B. W związku z tym, Spółka B zaprojektowała, zbudowała, sfinansowała i eksploatuje Odcinek II Autostrady .

Reasumując, w oparciu o postanowienia Umowy Koncesyjnej oraz UBE, Spółka A jest odpowiedzialna za budowę i eksploatację Odcinka I Autostrady, natomiast Spółka jest odpowiedzialna za budowę i eksploatację Odcinka II.

Pobór opłat za przejazd Autostradą

Za przejazd Odcinkiem I i Odcinkiem II Autostrady od użytkowników pobierana jest opłata (opłata za przejazd). Z uwagi na fakt, iż Spółka A i Spółka są odpowiedzialne za eksploatację Odcinka I oraz Odcinka II Autostrady, to – odpowiednio – Spółka A i Spółka są zobowiązane do dokonywania poboru opłat za przejazd od użytkowników.

Jednocześnie Spółka podkreśla, iż usługi przejazdu autostradą w zdecydowanej większości przypadków będą realizowane przez Spółkę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (wystąpi obowiązek fiskalizacji sprzedaży).

Opłata za przejazd podlega opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej.

Pobór opłat za przejazd Odcinkiem I dokonywany jest od 2002 r. Rozpoczęcie poboru opłat za przejazd Odcinkiem II powinno nastąpić od dnia 20 maja 2012 r.

Wsparcie sprzedaży przez Spółkę C

Od 2003 r. spółka eksploatacyjna – Spółka C lub Agent, na zlecenie Spółki A, pobiera opłaty za przejazd Odcinkiem I w imieniu i na rzecz Spółki A, na podstawie umowy o świadczenie usług w zakresie eksploatacji i utrzymania Odcinka I, zawartej ze Spółką A w dniu 30 października 2000 r.

W dniu 2 lipca 2009 r. Spółka B zleciła Agentowi świadczenie usług w zakresie eksploatacji i utrzymania Odcinka II, w tym w imieniu Spółki B poboru opłat za przejazd Odcinkiem II. Pobór opłat za przejazd Odcinkiem II ma być realizowany od dnia 20 maja 2012 r. Oznacza to, że od 20 maja 2012 r. Spółka C będzie działać w imieniu i na rzecz zarówno Spółki A i B (dalej: Zleceniodawcy).

W obu przypadkach, opartych na systemie agencyjnym, Zleceniodawcy zlecili Agentowi (na podstawie umowy agencyjnej zawartej zgodnie z właściwymi regulacjami prawa cywilnego) prowadzenie sprzedaży usługi przejazdu odpowiednim odcinkiem Autostrady oraz pobór opłat za przejazd tymi odcinkami. Agent z tytułu usług agencyjnych w zakresie poboru opłat w imieniu i na rzecz Zleceniodawców otrzyma wynagrodzenie.

Biorąc pod uwagę liczbę miejsc poboru opłat na obu odcinkach, do obsługi poboru opłat za przejazd autostradą wykorzystywanych będzie około 70 kas rejestrujących, z tego około 7 zostanie zainstalowanych w Punktach Obsługi Sprzedaży, a pozostałe przeznaczone będą do bezpośredniej obsługi użytkowników na pasach ruchu Punktów oraz Stacji Poboru Opłat.

Model prowadzenia działalności przez Spółkę C

Do dnia 2 lipca 2009 r. Spółkę C prowadziła działalność związaną z świadczeniem ciągłych usług utrzymania i eksploatacji na rzecz Spółki A, obejmujących m.in. pobór opłat za przejazd Odcinkiem I. Natomiast od dnia 2 lipca 2009 r. Spółka C świadczy ciągłe usługi utrzymania i eksploatacji na rzecz Spółki B w odniesieniu do Odcinka II, przy czym, do czasu oddania Odcinka II do eksploatacji zakres tych usług jest ograniczony. Począwszy od dnia 20 maja 2012 r. zakres usług świadczonych przez Spółkę C na rzecz Spółki B będzie pełny i będzie obejmował m.in. pobór opłat za przejazd Odcinkiem II w imieniu i na rzecz Spółki B. Dotychczas Spółka C świadczyła usługi na rzecz Spółki A i B oraz innych osób prawnych.

W tym miejscu należy wskazać, iż Spółka C poza świadczeniem usług na rzecz Zleceniodawców nie zamierza prowadzić sprzedaży własnej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, która podlegałaby obowiązkowi fiskalizacji z wykorzystaniem kasy rejestrującej.

Niemniej jednak, Spółka C zamierza wejść w posiadanie własnych kas rejestrujących, które mogłaby wykorzystywać do fiskalizacji sprzedaży zleconej na rzecz użytkowników Autostrady (kasy rejestrujące będą zainstalowane w Punktach Obsługi Sprzedaży, na pasach ruchu Punktów oraz Stacjach Poboru Opłat).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dopuszczalne jest aby jedna pozycja paragonu fiskalnego drukowanego (wydawanego) przez Spółkę C dokumentowała sprzedaż usługi przejazdu autostradą (usług tego samego rodzaju) realizowanej przez obu Zleceniodawców (Spółkę i Spółkę A)...

Zdaniem Wnioskodawcy, dopuszczalne jest aby jedna pozycja paragonu fiskalnego drukowanego (wydawanego) przez Spółkę C dokumentowała sprzedaż usługi przejazdu autostradą (usług tego samego rodzaju) realizowanej przez obu Zleceniodawców (Spółkę i Spółkę A).

Spółka jako podatnik VAT

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jednocześnie, w świetle art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Nie ulega wątpliwości, iż w przedmiotowej sytuacji Spółka powinna być traktowana jak podatnik VAT w odniesieniu do sprzedaży usług przejazdu autostradą na rzecz użytkowników Autostrady, stanowiących w większości przypadków osoby fizyczne nieprowadzące działalność gospodarczą.

Trzeba również wskazać, iż jak stanowi art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jak wskazano w stanie faktycznym, sprzedaż usług przejazdu autostradą w większości przypadków będzie realizowana przez Spółkę na rzecz użytkowników stanowiących osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Z tego też względu, co do zasady, sprzedaż usług przejazdu autostradą podlega obowiązkowi ewidencji z zastosowaniem kas rejestrujących.

Prowadzenie sprzedaży usług w systemie agencyjnym

Zgodnie z przepisami prawa cywilnego, przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółkę C będzie występować jako Agent Spółki w związku ze sprzedażą usług przejazdu autostradą na rzecz użytkowników. W tym kontekście Spółkę C będzie działać w imieniu i na rzecz Spółki sprzedając wskazane usługi. Sprzedaż tych usług nie będzie więc stanowić sprzedaży własnej Spółki C, która jest realizowana na rzecz użytkowników Autostrady. Skoro więc Spółka C będzie działać w imieniu i na rzecz Spółki (nie będzie prowadzić w tym zakresie sprzedaży własnej), dlatego też podatnikiem VAT z tytułu tej sprzedaży będzie Spółka.

Niemniej jednak, to Spółka C będzie mieć faktyczną relację z użytkownikami Autostrady (będzie zapewniać im obsługę) i to Spółka C będzie sprzedawać usługi przejazdu Autostradą na rzecz tych użytkowników (jako agent).

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Jak stanowi § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, dotyczący elementów, jakie powinien zawierać paragon fiskalny, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać m.in. nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy, itp.

Brak jest jednocześnie przepisów, które nakazywałyby, aby podmiot zobowiązany do ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej (agent, zleceniobiorca) drukował i wydawał paragony fiskalne, na których będzie wyszczególniał, które rodzaje sprzedaży stanowią sprzedaż realizowaną w imieniu i na rzecz danego zleceniobiorcy. W konsekwencji dopuszczalne jest aby przykładowo za przejazd odcinkiem Gołuski – Tarnawa (przy czym odcinek G – N należy do Spółki A, zaś N – T do Spółki B) jako nazwa usługi widniała jedna pozycja G – T i opis „przejazd autostradą płatną”. Rozwiązanie to wynika z faktu, iż 50 km Odcinka I od P do N objęte jest zgodnie z UBE, zamkniętym systemem poboru opłat, który obowiązuje na całym Odcinku II od N do Ś. Oznacza to, że użytkownik autostrady jadący od P na zachód do .., pobierze bilet na Placu poboru Opłat w G (tj. na Odcinku I) a zapłaci za przejazd w T na Placu Poboru Opłat Odcinka II. Tym samym skorzysta z przejazdu dwoma odcinkami autostrady zarządzanymi przez dwie różne spółki koncesyjne, dla których Spółka C świadczy te same usługi utrzymania i eksploatacji w tym poboru opłat.

Dlatego też, jeśli Spółka C będzie ewidencjonować za pomocą kas rejestrujących sprzedaż usług przejazdu autostradą na rzecz obu Zleceniodawców (i na rzecz Spółki i na rzecz Spółki A), to jeśli dana opłata dokumentowana paragonem fiskalnym będzie dotyczyć obu Zleceniodawców, brak jest przeszkód formalnych aby jedna pozycja paragonu fiskalnego dokumentowała sprzedaż usług takiego samego rodzaju realizowanych na rzecz Spółki i Spółki A. Innymi słowy, brak jest konieczności rozbicia na paragonie usługi przejazdu autostradą (jeżeli przejazd odbywa się zarówno Odcinkiem I, jak i Odcinkiem II) odpowiednio na odcinek należący do Spółki A i odcinek należący do Spółki B.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z regulacją art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Jednocześnie, stosownie do treści art. 111 ust. 9 ustawy, obowiązującego od dnia 1 września 2011 r. a dodanego przez art. 1 pkt 25 lit. e) ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

1. szczegółowe kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz sposób oznaczania pamięci fiskalnej kas rejestrujących numerami unikatowymi, warunki ich przydzielania oraz dokumenty, które powinny być dołączone do kasy rejestrującej przy wprowadzaniu jej do obrotu,
2. dane, które powinien zawierać wniosek producenta krajowego albo podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu kas rejestrujących o wydanie potwierdzenia wymienionego w ust. 6b, jak również rodzaje dokumentów, w tym oświadczeń, oraz kas rejestrujących wzorcowych do badań i innych urządzeń, które mają być przedstawione lub dostarczone wraz z wnioskiem,
3. okres, na który jest wydawane potwierdzenie, o którym mowa w ust. 6b,
4. zakres badań kas rejestrujących oraz rodzaje danych zawartych w sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 6e