INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2012 r. (data wpływu 6 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat za studia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat za studia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od listopada 2009 roku prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą, której przedmiotem zgodnie z PKD jest 80.41.Z – działalność szkół nauki jazdy. Prowadzona działalność jest opodatkowana na zasadach ogólnych, Wnioskodawca ewidencję księgową prowadzi w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca współpracuje z kontrahentami polskimi. Działalność polega na prowadzeniu szkoleń dla osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami. Część szkolenia jest szkoleniem z pierwszej pomocy. Osoba, która może prowadzić szkolenie w zakresie udzielania pomocy przedlekarskiej musi spełniać co najmniej taki warunek jak posiadanie kwalifikacji ratownika medycznego. W tym celu Wnioskodawca zatrudnia wykwalifikowanego ratownika, ponieważ sam posiada tylko kwalifikacje instruktora nauki jazdy. Od października 2011 r. Wnioskodawca rozpoczął studia licencjackie o kierunku ratownictwo medyczne. Celem tej specjalności jest wykształcenie ratowników medycznych przygotowanych do udzielania świadczeń zdrowotnych w sytuacji bezpośredniego stanu zagrożenia życia lub zdrowia, tzw. pierwszej pomocy. Wiedza zdobyta w toku nauki będzie wykorzystywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ponieważ prowadząc szkołę nauki jazdy Wnioskodawca musi zatrudniać ratownika medycznego, który prowadzi zajęcia z pierwszej pomocy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki na ww. studia licencjackie o kierunku ratownictwo medyczne będą stanowiły koszty uzyskania przychodu w ramach prowadzonej działalności...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na studia, tzn. koszty i literatura ponoszone w związku ze studiami o kierunku ratownictwo medyczne stanowią uzasadnione z punktu widzenia podatkowego koszty uzyskania przychodu. Zdaniem Wnioskodawcy wydatki te stanowią koszty uzyskania przychodu, ponieważ mają znaczący wpływ na jego uzyskanie. Wydatki na odpłatne kształcenie i doskonalenie zawodowe nie znajdują się w katalogu wyłączeń art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie są też ponoszone w wyniku realizowania osobistych zainteresowań. Wydatki ponoszone na studia są zdaniem Wnioskodawcy kosztami uzyskania przychodu w ramach jego działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej Wnioskodawcy podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

1. pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
2. nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
3. być właściwie udokumentowany.

Wydatki na dokształcanie na studiach nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dla stwierdzenia, czy wydatki poniesione w związku z odbywaniem studiów mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej istotne jest ustalenie:

• czy taki wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,
• czy też wydatek ten służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Zatem, za uzasadnione racjonalnie i gospodarczo koszty, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy takie wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca od listopada 2009 roku prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą, której przedmiotem zgodnie z PKD jest 80.41.Z – działalność szkół nauki jazdy. Prowadzona działalność jest opodatkowana na zasadach ogólnych, Wnioskodawca prowadzi ewidencję księgową w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca współpracuje z kontrahentami polskimi. Działalność polega na prowadzeniu szkoleń dla osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami. Część szkolenia jest szkoleniem z pierwszej pomocy. Osoba, która może prowadzić szkolenie w zakresie udzielania pomocy przedlekarskiej musi spełniać co najmniej taki warunek jak posiadanie kwalifikacji ratownika medycznego. W tym celu Wnioskodawca zatrudnia wykwalifikowanego ratownika, ponieważ sam posiada tylko kwalifikacje instruktora nauki jazdy. Od października 2011 r. Wnioskodawca rozpoczął studia licencjackie o kierunku ratownictwo medyczne. Celem tej specjalności jest wykształcenie ratowników medycznych przygotowanych do udzielania świadczeń zdrowotnych w sytuacji: bezpośredniego stanu zagrożenia życia lub zdrowia, tzw. pierwszej pomocy.

Jak wskazano we wniosku, studia umożliwią Wnioskodawcy uzyskanie zaawansowanej wiedzy w zakresie ratownictwa medycznego i Wnioskodawca będzie posiadał jako ratownik medyczny uprawnienia do udzielania świadczeń zdrowotnych w sytuacji bezpośredniego stanu zagrożenia życia lub zdrowia, co będzie uprawniało go do samodzielnego prowadzenia szkoleń w zakresie pierwszej pomocy. Przyjąć zatem należy, że studia które Wnioskodawca zamierza podjąć, będą bezpośrednio związane z zakresem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Reasumując powyższe należy stwierdzić, iż wydatki poniesione w związku ze studiami wyższymi, choć trudno je przypisać konkretnym przychodom, to jako przydatne do wykonywania działalności gospodarczej, faktycznie poniesione i właściwie udokumentowane mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednocześnie zauważyć należy, iż to na podatniku spoczywa ciężar wykazania istnienia związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie istnienia takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o treść wniosku. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.