INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2012r. (data wpływu 8 czerwca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 sierpnia 2012r. (data wpływu 20 sierpnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczeń finansowanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2012r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem 16 sierpnia 2012r. (data wpływu 20 sierpnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczeń finansowanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: Starostwo Powiatowe) organizuje dla swoich pracowników różnego rodzaju wycieczki oraz inne formy wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej.

Zakupy takich wycieczek a także innych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej w całości finansowane są z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Następnie zgodnie z regulaminem, pracownicy którzy biorą udział w takiej wycieczce, czy innych formach wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, otrzymują z tego tytułu częściowe dofinansowanie, którego wysokość uzależniona jest od dochodów pracownika.

Część sfinansowana przez pracownika zasila środki na koncie bankowym Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Wnioskodawca nie dolicza sobie żadnej marży za organizację wycieczek i innych imprez kulturalno-oświatowych. Jest tylko administratorem Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych i rozlicza taką imprezę według stanu faktycznego i cen wynikających z faktur zakupowych.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, iż wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 4 czerwca 2012r. dotyczy zaistniałego stanu faktycznego. Liczba stanów faktycznych 1.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dopłata pracownika do przedmiotowej wycieczki czy innej formy wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej będąca kwotą należną wobec ZFŚŚ jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wykonując czynności związane z organizacją wycieczek oraz innych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej dla pracowników nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. l5 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535). Tak więc, zdaniem Wnioskodawcy czynności wykonywane w ramach ZFŚS nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż w piśmie z dnia 16 sierpnia 2012r. (data wpływu 16 sierpnia 2012r.) Wnioskodawca uzupełnił opis zaistniałego stanu faktycznego, zmodyfikował pytanie i przedstawił ostateczne własne stanowisko w sprawie oceny prawnej. Podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie odnosi się do przedstawionego ostatecznie zaistniałego stanu faktycznego, sformułowanego pytania i stanowiska własnego Wnioskodawcy zawartego w tym pismie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Ponadto, przez dostawę towarów rozumie się również – w myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy o VAT, przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Stosownie do art. 8 ust. 2 ww. ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Art. 15 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Obowiązek tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nakładają przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 592) zwanej dalej ustawą o ZFŚS.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy o ZFŚS, Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych przeznaczony jest na jest finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz tworzenie zakładowych żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego.

Jak wynika z treści art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS, przez działalność socjalną rozumie się usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ww. ustawy o ZFŚS, osobami uprawnionymi do korzystania z Funduszu są pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Z powołanych przepisów wynika, iż zakładowa działalność socjalna dotyczy określonych rodzajów świadczeń pracodawcy na rzecz osób uprawnionych i tylko te świadczenia mogą być finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Ponadto, Fundusz jest tworzony na rzecz ww. osób i prawo do korzystania ze świadczeń finansowanych z Funduszu jest ich kolektywnym prawem.

Stosownie natomiast do art. 10 i art. 12 ust. 1 ustawy o ZFŚS, środkami Funduszu administruje pracodawca i gromadzi je na odrębnym rachunku bankowym.

Dokonując analizy powołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, iż w przypadku, gdy pracodawca dokonuje zakupu usług i towarów sfinansowanych częściowo z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych a częściowo przez pracownika (wkład własny pracownika zostanie wpłacony na rachunek Funduszu Świadczeń Socjalnych), pracodawca działa jedynie jako swego rodzaju pośrednik, a jego czynności związane są ściśle z rolą administratora ZFŚS. Tym samym, w takich sytuacjach, w których pracodawca realizuje swoje zadania socjalne poprzez zakup finansowanych z ZFŚS towarów i usług od podmiotów trzecich - zakup wycieczki dla pracowników lub innych imprez kulturalno-oświatowych - występuje jedynie jako podmiot administrujący środkami Funduszu i nie jest w tym zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ponadto, w przypadku częściowego lub całościowego partycypowania w kosztach nabytych usług obcych przez pracownika, trudno uznać, że odpłatność czyniona przez tą osobę ma charakter wynagrodzenia za usługę pracodawcy, gdyż jego usługa w tym zakresie – jako administratora Funduszu – ma charakter jedynie pośredniczenia w udostępnianiu ww. osobom usługi obcej, sfinansowanej ze środków Funduszu, z tytułu którego to działania pracodawca nie uzyskuje żadnego wynagrodzenia, gdyż odpłatność pracownika przekazywana jest na rachunek ZFŚS.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca organizuje dla swoich pracowników różnego rodzaju wycieczki oraz inne formy wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej. Zakupy takich wycieczek a także innych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej w całości finansowane są z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Następnie zgodnie z regulaminem, pracownicy którzy biorą udział w takiej wycieczce, czy innych formach wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, otrzymują z tego tytułu częściowe dofinansowanie, którego wysokość uzależniona jest od dochodów pracownika. Część sfinansowana przez pracownika zasila środki na koncie bankowym Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Wnioskodawca nie dolicza sobie żadnej marży za organizację wycieczek i innych imprez kulturalno-oświatowych. Jest tylko administratorem ZFŚS i rozlicza taką imprezę według stanu faktycznego i cen wynikających z faktur zakupowych.

Mając na uwadze powyższy opis zaistniałego stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy prawa w przypadku, gdy czynność zakupu towarów i usług od osoby trzeciej świadczeń finansowanych z ZFŚS, takich jak np.: wycieczek, czy też umożliwiających uczestnictwo w imprezach kulturalno-oświatowych, sportowo-rekreacyjnych, jest działaniem o charakterze techniczno – administracyjnym, podejmowanym dodatkowo, całkowicie poza sferą prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej (poza sferą jego aktywności biznesowej), to czynność ta nie jest podejmowana przez pracodawcę w charakterze podatnika podatku od towarów i usług (bez względu na to czy świadczenie jest w całości finansowane ze środków ZFŚS, czy świadczenie to współfinansuje pracownik, tzn. jest częściowo odpłatne). W konsekwencji należy stwierdzić, że nie jest on podatnikiem tego podatku w tym zakresie.

Powyższe odnieść należy zarówno do sytuacji, gdy ww. świadczenie jest w całości lub części finansowane ze środków ZFŚS, albowiem pracodawca występuje jedynie w roli administratora tych środków, nie zaś jego dysponenta, jak i do sytuacji, gdy świadczenie to współfinansuje beneficjent, tj. osoba uprawniona do korzystania z Funduszu, albowiem udziału i zaangażowania osoby uprawnionej we współfinansowaniu świadczenia nie można kwalifikować, jako świadczenia wzajemnego uzyskiwanego z Funduszu, co oznacza, że nie stanowi ono wynagrodzenia dla pracodawcy i nie ma tym samym cechy odpłatności, stanowiącej warunek i kryterium kwalifikowania świadczenia z Funduszu, jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie występuje jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o VAT. W związku z czym działalność socjalna wykonywana przez Wnioskodawcę jako administratora ZFŚS (tj. nabywanie towarów i usług, jak również ich udostępnianie uprawnionym osobom) nie podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.