Interpretacja Ministra Finansów
DD2/033/7/KBF/10/DD-53
z 3 sierpnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r. poz. 749) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 18 kwietnia 2008r., Nr ITPB2/415-251/08/AD, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację, stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając na podstawie § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 18 kwietnia 2008r. w imieniu Ministra Finansów interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości. Interpretacja wydana została na ww. wniosek z dnia 26 lutego 2008r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 11 lutego 2008r. Wnioskodawca sprzedał lokal mieszkalny za kwotę 120.000 zł oraz w terminie 14 dni złożył w urzędzie skarbowym oświadczenie, iż przychód w kwocie 60.000 zł (1/2 kwoty 120.000 zł) przeznaczy na cele mieszkaniowe. Prawo do przedmiotowego lokalu mieszkalnego oraz przynależnych pomieszczeń piwnicznych Wnioskodawca, wspólnie z ojcem i siostrą, nabył po śmierci matki w 2000r. W 2005r. po śmierci ojca siostra Wnioskodawcy na podstawie umowy o częściowy dział spadku i o nieodpłatne zniesienie współwłasności nieruchomości, sporządzonej w formie aktu notarialnego, „nieodpłatnie zniosła współwłasność nieruchomości przypadającej na nią, po śmierci (...) rodziców” na rzecz Wnioskodawcy. Czynność powyższa została odnotowana w księdze wieczystej.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał pytania:

1. „Czy przychód osiągnięty ze sprzedaży lokalu, w części uzyskanej od mojej siostry w wyniku nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jeżeli tak, to w jakiej wysokości?
2. Jak to się ma do wydatkowania przychodu na ewentualne cele, między innymi:
• remontowe,
• spłatę zaciągniętego w 2000 roku, w banku kredytu hipotecznego na zakup domu?
3. Jeżeli nie wykorzystam w okresie 2 lat całej kwoty 60 tys. zł na wymienione wyżej działania, jaki zapłacę podatek?
4. Na co jeszcze mogę wydatkować środki uzyskane ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, aby w majestacie obowiązujących przepisów być zwolnionym z podatku dochodowego?”
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien zapłacić podatku dochodowego, „ponieważ darowizna oraz nieodpłatne przeniesienie współwłasności nieruchomości nie dają takiej podstawy”.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe i stwierdził, iż: „Stosownie do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w całości, jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny. Zgodnie z art. 1035 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Jednak zgodnie z art. 1036 ww. ustawy Kodeks cywilny istnieje możliwość rozporządzenia przez spadkobierców prawem lub rzeczą należącą do spadku, mimo istnienia współwłasności, jeśli następuje to za zgodną wolą wszystkich spadkobierców. Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, iż dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Za datę nabycia nieruchomości, w przypadku gdy była ona przedmiotem działu spadku, uważa się datę, w której dokonano przeniesienia własności nieruchomości na nowego właściciela. Jeżeli w wyniku działu spadku takiej nieruchomości udział w niej się zwiększa, tj. przekracza udział nabyty uprzednio w spadku, to data działu spadku będzie również datą nabycia tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu działu spadku. Zatem nabycie w wyniku działu spadku części majątku spadkowego, który należał do innych spadkobierców, tj. otrzymanie z tego majątku udziałów przekraczających pierwotny udział spadkowy nie stanowi nabycia w drodze spadku ani nie jest równoznaczne z darowizną, nawet jeśli działu spadku dokonano bez wzajemnych spłat i dopłat. Współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeks cywilny). Natomiast w myśl art. 196 § 1 Kodeks cywilny, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 tej ustawy. Zgodnie z nimi każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. Zniesienie współwłasności polega na dokonaniu podziału rzeczy wspólnej należącej do wszystkich współwłaścicieli, ponieważ współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. W rezultacie dochodzi tylko do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.”

W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, odpowiadając na pytanie nr 1, dotyczące przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego w części nabytej od siostry na podstawie aktu notarialnego z dnia 2 listopada 2005r., w wyniku działu spadku i nieodpłatnego zniesienia współwłasności mieszkania po zmarłym ojcu, stwierdził, iż: „Przysporzenie to musi być traktowane jako nabycie, ponieważ udział przypadający Panu w majątku wspólnym uległ powiększeniu. Ponadto jak uprzednio wykazano, nabycie to nie może być uznane za nabycie w drodze spadku, ani w drodze darowizny. Do przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w tej części stosować należy art. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Mając na uwadze powyższe, w opisanej w przedmiotowym wniosku sytuacji, przychód podatkowy – co do zasady podlegający opodatkowaniu – stanowić będzie 1/2 całości uzyskanego przychodu, obliczonego zgodnie z cytowanym art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

W odpowiedzi na pytania Wnioskodawcy nr 2, 3 i 4, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy przytoczył treść art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i stwierdził: „Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, iż okolicznością decydującą o prawie do zwolnienia z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości w części wydatkowanej na spłatę kredytu (pożyczki) jest cel zaciągnięcia tej pożyczki (kredytu). Spłata kredytu stanowi bowiem etap realizacji tego celu. Podatnicy mają prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w każdym przypadku wydatkowania, w przewidzianym ustawą terminie, przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych na spłatę kredytu zaciągniętego na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy. Bez znaczenia w tym przypadku jest natomiast data zaciągnięcia kredytu (pożyczki) i której nieruchomości lub prawa majątkowego ten kredyt (pożyczka) dotyczy. Tak więc w sytuacji, gdyby uzyskane pieniądze ze sprzedaży lokalu mieszkalnego przeznaczył Pan na:

• spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2000 r. w banku na zakup domu, spłata tego kredytu – jeżeli nie dokonywano odliczeń odsetek od kredytu w ramach tzw. „ulgi odsetkowej” – jak również:
• remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

stanowiłoby to podstawę do zwolnienia przychodu ze sprzedaży nieruchomości z 10% zryczałtowanego podatku dochodowego.

Wobec powyższego, w przypadku gdy 1/2 przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w ciągu dwóch lat od dnia sprzedaży zostanie wydatkowana przez Pana na cele mieszkaniowe, określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ten będzie korzystał ze zwolnienia od opodatkowania.

Natomiast w przypadku wydatkowania na ww. cele jedynie części uzyskanego przychodu, różnica między przychodem uzyskanym ze sprzedaży a jego częścią wydatkowaną na cele mieszkaniowe będzie podlegała opodatkowaniu 10% podatkiem dochodowym.”

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
  
  

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588, z późn. zm.), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007r.

Zgodnie z tymi zasadami opodatkowaniu podlega przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy. Podatek wynosi 10% tego przychodu i jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, chyba że podatnik w tym samym terminie złoży oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczy na tzw. cele mieszkaniowe, określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub e) ustawy. W terminie płatności podatku podatnik jest obowiązany złożyć deklarację (PIT-23) o osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, objętych zryczałtowanym podatkiem dochodowym (art. 28 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006r.).

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006r.) wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), w całości, jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny.

Powołane zwolnienie było przedmiotem interpretacji sądów administracyjnych. W orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany został pogląd, że pod pojęciem „nabycie w drodze spadku” mieści się zarówno nabycie na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku jak i nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego w drodze działu spadku (wyroki NSA: z dnia 12 października 2004r., sygn. akt FSK 476/2004, z dnia 15 września 2004r., sygn. akt FSK 477/2004 i z tego samego dnia sygn. akt FSK 483/2004 oraz z dnia 8 lutego 2007r., sygn. akt II FSK 187/2006). Oznacza to, że zwolnienie przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006r.) obejmuje również przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych nabytych uprzednio w drodze działu spadku.

Uwzględniając powyższe, przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z odpłatnego zbycia w dniu 11 lutego 2008r. lokalu mieszkalnego, w części nabytej w 2005r. na podstawie umowy o częściowy dział spadku i o nieodpłatne zniesienie współwłasności nieruchomości będzie wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006r.). W związku z tym bez znaczenia pozostaje, na jakie cele Wnioskodawca wydatkuje ten przychód.

Reasumując, należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2008r. jest prawidłowe. W związku z tym należało, z urzędu, zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r. poz. 270).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.