INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2008r. (data wpływu 20 marca 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy wywóz towarów poza granice Wspólnoty Europejskiej, na warunkach opisanych w stanie faktycznym, stanowi tzw. eksport bezpośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy wywóz towarów poza granice Wspólnoty Europejskiej, na warunkach opisanych w stanie faktycznym, stanowi tzw. eksport bezpośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka dokonuje sprzedaży towarów dla kontrahentów spoza Wspólnoty Europejskiej (eksport). W związku z wprowadzeniem systemu ECS, Spółka otrzymuje na adres e-mail komunikaty IE599 od agencji celnej, która zajmuje się obsługą Spółki.

W Spółce występują transakcje eksportowe, dla których:

• zarówno nabywcą jak i odbiorcą jest ten sam podmiot z kraju trzeciego,
  
• nabywcą jest podmiot z danego państwa trzeciego, natomiast towar jedzie do innego odbiorcy wskazanego przez nabywcę do tego samego państwa trzeciego albo innego państwa trzeciego.
  
  

Eksport dokonywany jest w ramach dostaw na warunkach EXW, FCA albo FOB.

Komunikaty IE599, które Spółka otrzymuje od agencji celnej na adres e-mail są wystawiane na Spółkę, jako eksportera.

Podsumowując w komunikacie IE599 w polu Nadawca występuje Spółka.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wywóz towarów poza granice Wspólnoty Europejskiej na warunkach opisanych w stanie faktycznym stanowi tzw. eksport bezpośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Spółki stosownie do przepisu art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz dokonywany jest przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
   
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy wywóz towarów poza granice Wspólnoty Europejskiej na warunkach EXW, FCA albo FOB stanowi eksport bezpośredni, ponieważ na dokumencie celnym — komunikacie IE599 potwierdzającym wywóz poza terytorium Wspólnoty jako nadawca widnieje Spółka.

W związku z powyższym eksport, dla którego:

• zarówno nabywcą jak i odbiorcą jest ten sam podmiot z kraju trzeciego,
  
• nabywcą jest podmiot z danego państwa trzeciego, natomiast towar jedzie do innego odbiorcy wskazanego przez nabywcę do tego samego państwa trzeciego albo innego państwa trzeciego,

a dokonywany na warunkach EXW, FCA albo FOB stanowi tzw. eksport bezpośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy.

Równocześnie Spółka poinformowała, że podobne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji wydanej dla Spółki w podobnym stanie faktycznym przez Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego dnia 5 września 2006 roku (sygn. PUS.II/443/78/2006/RR). Interpretacja dotyczyła eksportu na warunkach EXW, gdzie nabywcą i odbiorcą były podmioty z różnych państw trzecich, dla których to transakcji dokumentem potwierdzającym wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty był dokument SAD3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz lub
   
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1).
   
   

Jak wynika z powyższego ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar:

• jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz lub
  
• jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz.
  
  

Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium UE i na niego wystawione są dokumenty eksportowe jako zgłaszającego towar do odprawy celnej – stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz. W tym przypadku polski eksporter sprzedaje towar podmiotowi zagranicznemu, który wywozi je lub zleca ich wywóz poza granicę Wspólnoty.

Z opisanej we wniosku sytuacji wynika, że na dokumencie celnym potwierdzającym wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty (komunikacie IE599) jako eksporter widnieje Spółka.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sytuacji mamy do czynienia z tzw. eksportem bezpośrednim.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach informuje, że poruszone w przedmiotowym wniosku kwestie:

• określenia w jakim okresie oraz z jaką stawką Spółka powinna ująć opisane we wniosku transakcje wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty Europejskiej oraz
  
• ustalenia jaki dokument jest wymagany zgodnie z art. 41 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, aby Spółka mogła nie wykazywać sprzedaży eksportowej jako sprzedaży krajowej wg stawki 22% w miesiącu wystawienia faktury z tytułu sprzedaży eksportowej

będą przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.