INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Jednostki przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2008 r. (data wpływu 22 lutego 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 maja 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia spod opodatkowania odszkodowania otrzymanego przez Gminę z tytułu przeniesienia własności nieruchomości pod budowę autostrady – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 14 maja 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia spod opodatkowania odszkodowania otrzymanego przez Gminę z tytułu przeniesienia własności nieruchomości pod budowę autostrady.

W przedmiotowym wniosku, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na mocy decyzji Wojewody Gmina otrzymała w grudniu 2007 r. odszkodowanie za grunt przejęty pod budowę autostrady. W decyzji tej zostało stwierdzone, że:

1. z dniem 15 stycznia 1997 r. Skarb Państwa nabył własność nieruchomości stanowiącej do tego dnia własność Gminy, która to nieruchomość zgodnie z decyzją Wojewody z dnia 10 grudnia 1996 r. o ustaleniu lokalizacji płatnej autostrady na terenie województwa stała się własnością Skarbu Państwa z dniem 15 stycznia 1997 r., tzn. z dniem kiedy decyzja stała się ostateczna.
2. za ww. grunty ustalone zostało odszkodowanie w określonej kwocie, które Gmina otrzyma od Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja podlega wykonaniu.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania decyzji Wojewody z dnia 6 grudnia 2007 r. nieruchomości przeznaczone na pasy drogowe stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego stają się własnością Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji stała się ostateczna. W tym przypadku stało się to z datą 15 stycznia 1997 r. Ponadto Jednostka oświadczyła, iż Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane odszkodowanie za przejęte grunty będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług czy też będzie wyłączone z opodatkowania...

Zdaniem Wnioskodawcy od uzyskanego odszkodowania nie należy płacić podatku od towarów i usług, ponieważ przepis art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza opodatkowanie zdarzenia polegające na przeniesieniu z mocy prawa własności gruntów dopiero od dnia 1 maja 2004 r. Przeniesienie prawa własności gruntu w zamian za odszkodowanie, gdy ma miejsce przed dniem 1 maja 2004 r. nie powoduje obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług. Z uwagi, iż jak wskazano w decyzji Wojewody, datą nabycia gruntu z mocy prawa jest dzień 15 stycznia 1997 r., w ocenie Wnioskodawcy, nie można do tego zdarzenia stosować przepisów, które zaczęły obowiązywać od dnia 1 maja 2004 r. Skoro zatem przejście własności nastąpiło z datą 15 stycznia 1997 r. zgodnie z zasadą „lex retro non agit” – prawo nie działa wstecz, przejście własności na rzecz Skarbu Państwa, które nastąpiło przed wprowadzeniem opodatkowania danej czynności nie może podlegać opodatkowaniu. Jednostka podkreśla ponadto, iż ustawa o podatku od towarów i usług obowiązek zapłaty podatku wiąże z momentem przeniesienia prawa własności towarów (w tym gruntu) w zamian za odszkodowanie, nie zaś z momentem wypłaty odszkodowania czy też wydania decyzji potwierdzającej nabycie towaru z mocy prawa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do zapisu obowiązującego art. 2 pkt 6 cyt. ustawy pod pojęciem towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w decyzji Wojewody wskazano, że datą nabycia gruntu z mocy prawa przez Skarb Państwa jest dzień 15 stycznia 1997 r. A zatem przeniesienie własności gruntu nastąpiło przed dniem wejścia w życie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r., tj. jeszcze w okresie obowiązywania ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), która zakresem opodatkowania nie obejmowała przeniesienia prawa własności gruntu w zamian za odszkodowanie. Ponadto zwrócić należy uwagę, iż z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zmieniła się także definicja towaru. Przed dniem 1 maja 2004 r. grunt nie był towarem, więc obrót nim nie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uwzględniając powyższe wskazać należy, iż do opisanego we wniosku zdarzenia nie można stosować przepisu cyt. art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem zaczął on obowiązywać dopiero od dnia 1 maja 2004 r.

Podzielić także należy stanowisko Wnioskodawcy, iż data wydania decyzji i wypłaty odszkodowania nie ma w tym przypadku znaczenia, bo zdarzeniem, z którym ustawa o podatku od towarów i usług wiąże obowiązek zapłaty tego podatku, jest moment przeniesienia z mocy prawa własności towarów (gruntu), w tym przypadku dokonany w miesiącu styczniu 1997 r., w zamian za odszkodowanie.

A zatem czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.