INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22.02.2008r. (data wpływu 28.02.2008r.) uzupełniony 26.05.2008r. (data wpływu 29.05.2008r.) na wezwanie z dnia 14.05.2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu potrącenia kosztów podatkowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.02.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowości stosowanych przez Spółkę zasad potrącania kosztów w czasie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W styczniu 2008 r. Spółka otrzymała faktury dokumentujące poniesienie kosztów pośrednich m.in. za energię elektryczną, telefony itp. za grudzień 2007 r. Faktury te posiadają różne daty wystawienia i tak otrzymano:

1. faktury wystawione w grudniu 2007 r., dotyczące opłat za grudzień, Spółka Z S.A. otrzymała je w styczniu 2008r.
2. faktury wystawione w styczniu 2008 r., dotyczące usług wykonanych w grudniu 2007 r., firma otrzymała w styczniu 2008r.
   
   

Nadmienić należy, że Spółka nie zamknęła do końca stycznia 2008r. ksiąg rachunkowych i nie sporządziła sprawozdania finansowego. Zeznanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie złożone w marcu 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty powyższe stanowią koszty uzyskania przychodu 2007 roku czy 2008 roku...

Czy dzień poniesienia kosztu zgodnie z zapisem art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych rozumieć należy jako:

1. dzień odnoszący się do okresu, którego dotyczy tj. grudzień 2007 r.,
2. dzień wystawienia faktury tj. grudzień 2007r. lub styczeń 2008 r.,
3. dzień otrzymania faktury tj. styczeń 2008 r....
   
   

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 15 ust. 4e stanowi, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) . Zgodnie z art. 20 ustawy o rachunkowości do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego należy wprowadzić, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym. Ustawa podatkowa za moment poniesienia kosztu uznaje dzień, na który koszt ujęto w księgach rachunkowych a jedną z podstawowych zasad rachunkowości jest zasada memoriału (wyrażona w art. 6 ustawy o rachunkowości) nakazująca ujmowanie kosztów i przychodów do okresu, którego dotyczą. Analizując powyższe przepisy spółka stoi na stanowisku: że koszt musi być przypisany do okresu, którego dotyczy. Oznacza to, że jeśli koszt dotyczy konkretnego miesiąca, to należy go zaliczyć do tego właśnie miesiąca. W ocenie Spółki przepis art. 15 ust. 4e updop odsyła w istocie do zapisów art. 6, 7 i 20 ustawy o rachunkowości. Zważywszy ponadto na fakt, że na podstawie art. 9 ust. 1 updop istnieje nakaz prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, uznajemy, że dzień poniesienia kosztu pośredniego odnosić powinno się do zdarzenia gospodarczego, czyli w tym wypadku do wykonanej usługi. Naszym zdaniem w każdym z tych przypadków, wydatki stanowią koszty uzyskania przychodu w miesiącu grudniu 2007 r.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu.

Dla poprawności dokonania odliczenia ważne jest również ustalenie, w którym okresie rozliczeniowym podatnik może dokonać potrącenia kosztów podatkowych. W przypadku kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami a do takich należy zaliczyć wydatki z tytułu nabycia usług telekomunikacyjnych i energii elektrycznej zastosowanie ma art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych który stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Co do zasady koszty pośrednie, należy rozliczyć w dacie poniesienia kosztu. Przy czym ustawodawca przez pojęcie „data poniesienia kosztu” każe rozumieć dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych. Przy czym nie chodzi w tym przypadku o jakiekolwiek ujęcie wydatku w księgach, tylko jego „ ujęcie jako kosztu” tzn. uznanie przez podatnika za taki koszt z punktu widzenia przepisów o rachunkowości, w tym m.in. zachowania zasady współmierności przychodów i kosztów o której mowa w art. 6 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994r. ( Dz. U. z 2002r., Nr 76 poz. 694 ze zm.). Z powyższego wynika, iż dniem poniesienia kosztu zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest dzień odnoszący się do okresu, którego dotyczy.

Jak wynika z przedstawionego wniosku Spółka otrzymała w styczniu 2008r. faktury VAT dotyczące usług wykonanych w grudniu 2007 r. Spółka nie zamknęła do końca stycznia 2008r. ksiąg rachunkowych i nie sporządziła sprawozdania finansowego. Tym samym wydatki te stanowią koszt uzyskania przychodów na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w roku 2007.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.