INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2008r. (data wpływu 28 kwietnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca opodatkowania usług świadczonych na ruchomym majątku rzeczowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2008r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca opodatkowania usług świadczonych na ruchomym majątku rzeczowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą G.-S. J. M., zakwalifikowaną wg PKD - 33.20.B; jest to działalność usługowa w zakresie instalowania, napraw i konserwacji przyrządów, aparatów i urządzeń kontrolno-pomiarowych, badawczych, nawigacyjnych.

Podatnik współpracuje z firmą mającą siedzibę w Polsce i na jej zlecenie wykonuje różnego rodzaju prace, m.in. montaż i demontaż (instalacje, deinstalacje) aparatury kontrolno-pomiarowej, okablowania i czujników na wiertniach, jak również naprawy, konserwacje i kalibracje urządzeń pomiarowych, wchodzących w skład polowych przenośnych laboratoriów geologicznych. Dotyczy to przede wszystkim czujników, chronografów, kalcymetrów, degazatorów.

Usługi te wykonywane są na różnych wiertniach i laboratoriach w Kazachstanie. Zarówno wiertnie, jak i polowe przenośnie laboratoria geologiczne nie są nieruchomościami w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego. Stanowią one ruchomy majątek rzeczowy, który nie jest trwale złączony z gruntem i możliwe jest jego przemieszczenie lub deinstalacja.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Gdzie ta usługa powinna być opodatkowana i jaką zastosować stawkę podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy z uwagi na fakt, iż świadczy on usługi na ruchomym majątku rzeczowym znajdującym się w Kazachstanie, to znajduje tu zastosowanie art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy o VAT. Zgodnie z tym art. miejscem świadczenia ww. usług jest faktyczne miejsce świadczenia tych usług, czyli obszar Kazachstanu i nie znajduje tu zastosowania art. 28 ust 7 ustawy.

Wnioskodawca sadzi, że usługi wykonywane nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium tego kraju i nie będą tu miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług dotyczące stawek tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dale ustawą o VAT,, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z przepisu powyższego wynika zasada, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem świadczenia (określonym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 powołanej ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej , osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przepisy powołanej wyżej ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia ruchomy majątek rzeczowy, dlatego też należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z art. 45 Kodeksu cywilnego rzeczami są tylko przedmioty materialne. Jednocześnie kodeks ten w sposób precyzyjny określa w art. 46 i 461 kategorię nieruchomości, nie wprowadza natomiast pozytywnej definicji rzeczy ruchomych. Tradycyjnie posługujemy się zatem zasadą, że to co jest rzeczą w rozumieniu art. 45, a nie jest nieruchomością, uznane będzie za rzecz ruchomą. W myśl powołanego art. 45 rzeczami w rozumieniu kodeksu cywilnego są tylko przedmioty materialne. Przepis ten zawiera definicję rzeczy w znaczeniu techniczno-prawnym, a więc jako przedmiotu stosunków cywilnoprawnych. Rzecz taka musi charakteryzować się następującymi cechami: jest przedmiotem materialnym, stanowi przedmiot wyodrębniony, może samodzielnie występować w obrocie. Powyższą definicję można odnieść również do ruchomego majątku rzeczowego, mimo iż pojęcie to nie jest tożsame z pojęciem rzeczy ruchomej.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują także, co należy rozumieć pod pojęciem „usług na rzeczowym majątku ruchomym”. Jednak jak sama nazwa wskazuje powinny to być usługi, które nie są związane z nieruchomościami oraz budowlami trwale związanymi z gruntem. Katalog usług na ruchomym majątku rzeczowym obejmuje m.in. naprawę rzeczy ruchomych, usługi serwisowe i gwarancyjne związane z rzeczami ruchomymi, instalację, montaż i demontaż rzeczy ruchomych, przetwarzanie, uszlachetnianie.

Stosownie do zasady ogólnej wyrażonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Jak stanowi art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

W myśl art. 28 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c i d, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem, że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane.

Z analizy art. 28 ust. 7 wynika, że regulacje tam zawarte w będą miały zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do usług które będą świadczone na terytorium państw członkowskich, po spełnieniu również pozostałych wymienionych tam warunków.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługę polegającą na instalowaniu, naprawie i konserwacji przyrządów, aparatów i urządzeń kontrolno-pomiarowych, badawczych, nawigacyjnych na terenie Kazachstanu, zakwalifikowaną do usług na ruchomym majątku rzeczowym. Ww. czynności należy uznać za usługi wykonywane na ruchomym majątku rzeczowym.

Analiza treści złożonego wniosku w konfrontacji z przepisami art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) i art. 28 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług prowadzi do stwierdzenia, iż w odniesieniu do usług będących przedmiotem zapytania miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania, będzie miejsce, gdzie usługi te będą wykonywane, tj. terytorium Kazachstanu który leży poza granicami Unii Europejskiej. Oznacza to, że ww. usługi podlegają przepisom tam obowiązującym.

Jednocześnie należy podkreślić, iż ustawa z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług reguluje zasady opodatkowania obowiązujące na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Dodatkowo należy podkreślić, iż niniejsza interpretacja traci swą aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.