INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Kolegium, przedstawione we wniosku z dnia 18.02.2008 r. (data wpływu 21.02.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzeń pozaetatowych członków samorządowego kolegium odwoławczego i związanych z tym obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.02.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzeń pozaetatowych członków samorządowego kolegium odwoławczego i związanych z tym obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca – Samorządowe Kolegium Odwoławcze w X, zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 12.10.1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych, wypłaca członkom pozaetatowym Kolegium wynagrodzenia za udział w posiedzeniach (Zgromadzenia Ogólnego Y i udział w wokandach), na których zapadają rozstrzygnięcia administracyjne i wynagrodzenia za przygotowanie sprawy administracyjnej, zakończonej decyzją bądź postanowieniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy wynagrodzenia pozaetatowych członków Samorządowego Kolegium Odwoławczego (Wnioskodawcy) wypłacane na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 12.10.1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych są zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych...
2. Czy w związku z tym Samorządowe Kolegium Odwoławcze (Wnioskodawca) jako płatnik ma obowiązek pobierania zaliczek na podatek dochodowy od powyższych wynagrodzeń...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1) Wynagrodzenia pozaetatowych członków Samorządowego Kolegium Odwoławczego w X, wypłacane na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 12.10.1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych, są zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości nie przekraczającej miesięcznie 2,280 zł. Stanowią one bowiem w istocie dietę, o której mowa w tym przepisie.

Ad. 2) W związku z ww. zwolnieniem Samorządowe Kolegium Odwoławcze nie ma obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy od powyższych wynagrodzeń (wolnych od podatku dochodowego) przekazywanych członkom pozaetatowym.

Na podparcie swojego stanowiska Kolegium wskazuje, iż w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego przychody pozaetatowych członków samorządowych kolegiów odwoławczych kwalifikują się jako diety wolne od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 17 u.p.d.o.f. (wyrok NSA z dnia 10.05.2005 r., sygn. akt FSK 2536/04 i wyrok WSA z dnia 11.05.2007 r., sygn. akt III S.A./Wa 440/07.

W związku z tym, iż aktualnie wiążąca jest dla Kolegium interpretacja przedmiotowego przepisu, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w C z dnia 14.07.2007 r. Nr 1461/DCi-I/415/U-6/06/EG – Kolegium nie może się zastosować do wyżej cytowanych wyroków, które traktują uzyskiwane, miesięczne wynagrodzenia pozaetatowych członków samorządowych kolegiów odwoławczych jako diety.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Stosownie do postanowień art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem enumeratywnie wymienionych przez ustawodawcę, jako wolne od podatku oraz tych, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku w drodze rozporządzenia.

W myśl art. 13 pkt 5 tej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek (...).

Na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 856 ze zm.), pozaetatowi członkowie kolegium otrzymują wynagrodzenie za udział w posiedzeniach oraz zwrot kosztów podróży.

Wymienione świadczenia otrzymywane przez pozaetatowych członków samorządowego kolegium odwoławczego są przychodem, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy art. 21 ust. 1 pkt 17 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od tego podatku są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich – do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł.

Powyższym zwolnieniem objęte są zatem kwoty stanowiące zwrot kosztów podróży przyznane osobom pełniącym funkcję pozaetatowego członka samorządowego kolegium odwoławczego. Natomiast ze zwolnienia nie korzysta wynagrodzenie tych osób za udział w posiedzeniach.

Przedmiotowe wynagrodzenie podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach, co oznacza, że dokonujący ich wypłat płatnik jest zobligowany pobrać zaliczkę na podatek, według zasad określonych w art. 41 ust. 1 powoływanej ustawy o podatku dochodowym.

Podkreślenia wymaga, iż o zakresie stosowania przepisu art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wypowiedział się Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 25 listopada 1997 r., sygn. akt U 6/97 (publ. OTK 1997/5-6/65).

W powołanym wyroku Trybunał Konstytucyjny stwierdził między innymi, iż: „Wykładnia przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jako sui generis od reguły opodatkowania, musi być wykładnią ścisłą. Jak wskazano wyżej, nieprecyzyjna redakcja art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy podatkowej, zamieszczenie w nim pojęć nie zdefiniowanych ani w tej ustawie, ani w innych ustawach, nie ułatwia tej wykładni. Aby uniknąć dowolności i wykładni za szerokiej, należy przyjąć zasadę, że kryteria rozumienia powyższych pojęć muszą mieć w pierwszej kolejności charakter kryteriów ustawowych, a tylko pomocniczo (w kwestiach nie rozstrzygniętych przez ustawy) mogą odwoływać się do znaczeń pozaprawnych. Po pierwsze więc, do uznania określonego świadczenia za „dietę” bądź „kwotę stanowiącą zwrot kosztów” nie wystarczy takie nazwanie tego świadczenia przez świadczeniobiorcę lub stronę świadczącą, lecz konieczne jest, aby świadczenie było w taki sposób nazwane przez ustawę i następowało w wykonaniu ustawowego uprawnienia do tego rodzaju świadczenia. Po drugie, „obowiązki” w rozumieniu wykładanego przepisu muszą mieć charakter obowiązków wykonywanych na podstawie ustawy w tym sensie, że funkcja, z pełnieniem której obowiązki te się wiążą, jest funkcją unormowaną ustawowo. Dookreślenie, iż chodzi o obowiązki o charakterze „obywatelskim” bądź „społecznym”, wprowadza kryterium dodatkowe, sytuujące daną funkcję w płaszczyźnie relacji państwo – obywatel państwa albo społeczność – członek tej społeczności. O pełnieniu obowiązku obywatelskiego możemy mówić wtedy, gdy dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwowymi jako obywatel, zgodnie z zasadami demokratyzmu instytucji publicznych (a nie np. osoba odpłatnie świadcząca usługi eksperckie czy jako pracownik wykonujący swe obowiązki zawodowe). Z pełnieniem obowiązków społecznych mamy zaś do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji (w szczególności instytucji samorządu terytorialnego lub zawodowego) jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie (tego rodzaju funkcje należy odróżnić od usług świadczonych w celach zarobkowych)”.

Jak podkreślił Trybunał Konstytucyjny, do uznania określonego świadczenia za „dietę” (zwolniona z opodatkowania) konieczne jest, aby świadczenie było w taki właśnie sposób nazwane przez ustawę i następowało w wykonywaniu ustawowego uprawnienia do tego rodzaju świadczenia.

Odnosząc się natomiast do przedstawionych przez Wnioskodawcę wyroków NSA z dnia 10.05.2005 r., sygn. akt FSK 2536/04 i WSA z dnia 11.05.2007 r., sygn. akt III S.A./Wa 440/07 należy zauważyć, iż orzeczenia te nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa.

Reasumując, wynagrodzenia pozaetatowych członków Samorządowego Kolegium Odwoławczego w X, wypłacane na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 12.10.1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych, nie są zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych, co oznacza, iż Kolegium jako płatnik ma obowiązek pobierania zaliczek na podatek dochodowy od tych wynagrodzeń.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.