INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2008 roku (data wpływu 13 marca 2008 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 7% stawki tego podatku dla robót budowlanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2007 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 7% stawki tego podatku dla robót budowlanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedsiębiorstwo "M" S.A. wykonuje zadanie w zakresie zaprojektowania i kompleksowego wykonania wraz z przekazaniem do użytkowania zadania inwestycyjnego p.n.: kompleks mieszkalny wielorodzinny.

Przedmiotem niniejszej umowy jest budynek mieszkalny z garażami na kondygnacji podziemnej oraz na pierwszej kondygnacji nadziemnej. Powierzchnia użytkowa garaży wynosi 870,66 m², a powierzchnia użytkowa mieszkań 2.740 m². Zgodnie z definicją wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 roku w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. Część mieszkalna budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia przeznaczone na pobyt stały ludzi wraz z pomieszczeniami pomocniczymi (np. piwnice). Zarówno w ww. rozporządzeniu jak i w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali garaże stanowią inną, odrębną od mieszkalnej część budynku. Przedmiotowy budynek z uwagi na przeważającą część powierzchni będącej powierzchnią mieszkaniową spełnia definicję budynku mieszkalnego stałego zamieszkania i przyporządkowany jest do działu 11 klasyfikacji PKOB. W treści ustawy o podatku od towarów i usług budynki takie określa się jako obiekty budownictwa mieszkaniowego (art. 2 pkt 12 ustawy).

Rozliczenie przedmiotu umowy przez Wnioskodawcę odbywa się w okresach miesięcznych wg stopnia zaawansowania elementów robót. Faktury VAT wystawiane są na podstawie protokołów wykonanych robót.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy całość sprzedaży objętej przedmiotową umową należy objąć stawką obniżoną w wysokości 7%, właściwą dla obiektów budownictwa mieszkaniowego. Czy należy dokonywać wyłączenia wartości garaży i zastosować do tak otrzymanej podstawy opodatkowania stawkę podstawową podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 12-12c ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 7% stosuje się m.in. do budowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się m.in. obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych. W dalszej części przepisu następuje wyłączenie z zakresu pojęcia budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym powierzchni budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz lokali mieszkalnych przekraczającej ustalone w tym przepisie limity.

W § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zakres przedmiotowy stosowania obniżonej 7% stawki podatku został rozszerzony m.in. o roboty budowlano-montażowe dotyczące obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte ta stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy na gruncie powyższych regulacji należy wyróżnić dwa stany faktyczne. W sytuacji, jeżeli prace w budynku będącym jako całość obiektem budownictwa mieszkaniowego dotyczą pojedynczych lokali, z których część ma charakter lokali użytkowych, to w odniesieniu do prac dotyczących tych lokali użytkowych zastosowanie będzie miała stawka 22%. W drugim przypadku, gdy roboty budowlano-montażowe dotyczą całego budynku zaliczanego do obiektów budownictwa mieszkaniowego (PKOB 11) stawka podatku wynosi 7%. Brak jest obowiązku wyłączania wartości lokali użytkowych i stosowania stawki podstawowej podatku od towarów i usług w stosunku do tak określonej podstawy. Ponadto w sytuacji ustalenia w umowie ryczałtowej stawki za wykonanie całej usługi brak byłoby możliwości określenia wartości lokalu użytkowego w wykonywanym budynku. Podział wg współczynnika opartego na powierzchni użytkowej poszczególnych rodzajów lokali doprowadziłby do przekształcenia wartości garaży, które są znacznie tańsze w wykonaniu. Ustawodawca nie daje żadnych wskazówek jakimi innymi metodami należałoby szacować taka wartość lokalu użytkowego w obiekcie budownictwa mieszkaniowego, w szczególności jaką część wartość elementów konstrukcji budynku takich jak dach czy fundamenty, ogrodzenia, itp. przyjąć do wartości garaży. Zdaniem Spółki powyższe wskazuje na brak intencji ustawodawcy, aby wprowadzić obowiązek wyłączania wartości lokali użytkowych w przypadku wykonywania robót budowlano-montażowych dotyczących całego obiektu budownictwa mieszkaniowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 i 3 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%.

Stosownie do art. 41 ust. 12 powołanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r,. 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się - w myśl ust. 12a cyt. przepisu - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy nie zalicza się:

• budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300m²
;
• lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m²
.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Ponadto, zgodnie z § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych
,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 12 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

• w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Należy również zwrócić uwagę na obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r., brzmienie art. 2 pkt 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 5 ust. 1a cytowanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów, 7% stawka podatku od towarów i usług, znajduje zastosowanie jedynie w odniesieniu do robót polegających na realizacji obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części.

Ponadto wskazać należy także, iż zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny. Część „mieszkaniowa" budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie, pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2).

Biorąc powyższe pod uwagę podnieść należy, iż w sytuacji gdy przedmiotem robót jest sklasyfikowany w PKOB w dziale 11 obiekt budownictwa mieszkaniowego jako całość - stawka podatku od towarów i usług w wysokości 7% stosowana jest w odniesieniu do całości robót. Jeżeli jednak podejmowana będzie robota budowlano-montażowa, wykonywana w lokalu użytkowym, to do tej roboty powinna mieć zastosowanie stawka 22%.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest generalnym wykonawcą w zakresie zaprojektowania i kompleksowego wykonania wraz z przekazaniem do użytkowania zadania inwestycyjnego p.n.: kompleks mieszkalny wielorodzinny, a więc przedmiot jego prac dotyczy obiektu budownictwa mieszkaniowego jako całości.

Analizując treść wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy stwierdzić należy, że wykonywana przez Wnioskodawcę usługa polegająca na budowie obiektu budownictwa mieszkaniowego (PKOB 11) podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%.

Podkreślić jednak należy, iż zarówno kwestie dotyczące zaklasyfikowania budynków wskazanych we wniosku do właściwego grupowania statystycznego jak i klasyfikacji statystycznych świadczonych usług, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska dotyczącego klasyfikacji przedmiotowych budynków jak i klasyfikacji statystycznej świadczonych usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń