INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2008 r. (data wpływu 25 luty 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wypłaca na rzecz swoich kontrahentów (dealerów) następujące bonusy:

1. bonus Corporate Design (bonus CD), wypłacany za wypełnienie przez dealerów określonych kryteriów koncepcji architektonicznej salonu, wykraczających poza określone standardy jakościowe. Celem bonusu jest wzmocnienie jednorodnego wizerunku marki Skoda, w którego kreowaniu istotną rolę pełni architektura, oznakowanie, aranżacja zakładu dealerskiego oraz ich dostosowanie do oczekiwań klienta, potencjału rynku i skali prowadzonej działalności dealerskiej,
2. bonus jakościowy, którego podstawą jest spełnienie maksymalnej ilości kryteriów, których priorytetami są zadowoleni i lojalni klienci. Celem bonusu jakościowego jest stałe podnoszenie jakości oraz efektywności sprzedaży dealera, poprzez realizację aktywnej pracy z klientem oraz spełnianie wymogów jakościowych,
3. bonus ilościowy, którego wysokość zależy od realizacji krótkookresowych celów sprzedaży. Celem bonusu ilościowego jest stałe podnoszenie efektywności sprzedaży dealera, poprzez realizację aktywnej pracy z klientem.

Na podstawie pisemnych wytycznych Zainteresowanego, dotyczących zasad przydzielania bonusów dealerom, bonusy są wypłacane po rozliczeniu miesiąca w jednej łącznej kwocie, obejmującej wszystkie wypłacone danego miesiąca bonusy. Wysokość wypłacanych przez Spółkę bonusów jest określona procentowo od sprzedaży w zależności od stopnia realizacji określonych kryteriów, opisujących dany bonus.

Dealerzy wystawiają na rzecz Wnioskodawcy faktury VAT dokumentujące świadczenie na jego rzecz usług w postaci realizacji krótkookresowych celów sprzedaży (bonus ilościowy), wypełniania standardów jakościowych (bonus jakościowy) oraz spełniania kryteriów koncepcji architektonicznej salonu (bonus CD).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany ma prawo odliczać podatek naliczony z faktur wystawionych przez jego dealerów, dokumentujących wypłacone bonusy na ich rzecz, na zasadach ogólnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, faktury dokumentujące otrzymane przez dealerów bonusy nie mogą być przyporządkowane konkretnym dostawom towarów, w związku z czym powinny być traktowane, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, jako faktury dokumentujące wykonanie usług przez dealerów na rzecz Zainteresowanego. Stosownie do powyższego, Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących opisane bonusy wypłacone na rzecz dealerów, na zasadach ogólnych. Powyższe faktury dokumentują bowiem transakcje podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, a w opisanym stanie faktycznym, nie mają zastosowania wyłączenia prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT, opisane w treści art. 88 ustawy o VAT.

Prezentowane stanowisko Wnioskodawca opiera na następującej argumentacji.

Mając na uwadze regulacje ustawy o VAT oraz praktykę organów podatkowych, przyznawane bonusy można podzielić na dwie kategorie w zależności od tego, czy mogą być przyporządkowane do konkretnej transakcji, czy też takie przyporządkowanie nie jest możliwe. Bonusy wypłacane na rzecz kontrahentów, które mogą być powiązane z określonymi transakcjami powinny być rozpoznawane jako forma obniżenia ceny i traktowane na gruncie podatku VAT jako rabat, ponieważ mają bezpośredni wpływ na wartość dostawy i w efekcie prowadzą do obniżenia wartości (ceny) dostawy. Natomiast bonusy, których nie da się przyporządkować konkretnym transakcjom, a uzależnione są od określonego zachowania odbiorcy bonusu, powinny być traktowane jako wynagrodzenie za usługi świadczone przez beneficjentów bonusów na rzecz podmiotu wypłacającego bonus.

Bonusy wypłacane przez Zainteresowanego na rzecz jego dealerów nie mogą być przyporządkowane konkretnym dostawom towarów, bowiem:

• wypłatę bonusu CD Spółka uzależnia od wypełniania określonych kryteriów koncepcji architektonicznej salonu, dealer jest wynagradzany za utrzymanie koncepcji architektonicznej wykraczającej poza ustalone standardy oraz za wzmacnianie jednorodnego wizerunku marki Wnioskodawcy,
• bonus ilościowy kalkulowany jest za osiągnięcie krótkookresowego celu sprzedaży, dealerzy otrzymują bonus z tytułu działań na rzecz efektywnego podnoszenia sprzedaży do klienta,
• bonus jakościowy, uzależniony jest od osiągnięcia przez dealera określonego w odrębnych umowach poziomu obsługi klienta, oraz efektywnego podnoszenia jakości sprzedaży w szczególności ocenianego na podstawie badań zadowolenia klientów.

Stosownie do powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, wypłacane przez niego bonusy nie mogą być rozliczane jako rabaty związane z konkretnymi transakcjami realizowanymi na rzecz dealerów. W oparciu o regulacje ustawy o VAT należy zatem rozstrzygnąć, czy mogą one wywierać jakiekolwiek inne skutki na rozliczenia podatku VAT pomiędzy Zainteresowanym a dealerami.

Adekwatnie do postanowień ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów ustawodawca rozumie przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast świadczenie usług, w myśl postanowień ustawy o VAT, to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zakładając racjonalność ustawodawcy należy wnioskować, iż co do zasady, każde działanie podatników podatku VAT, w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, niebędące dostawą towarów powinno, dla potrzeb podatku VAT być traktowane jako świadczenie usług.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki bezsprzecznie czynność prawna polegająca na wypłacaniu bonusów przez nią na rzecz jej dealerów nie może być uznana za dostawę towarów. Zainteresowany bowiem w zamian za bonus, nie przenosi na rzecz dealerów prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Ponadto, w opinii Spółki również bezsprzecznym jest fakt, iż wypłata opisanych powyżej bonusów jest uzależniona od spełnienia przez dealerów określonych kryteriów, a więc jest skutkiem ich działań, których beneficjentem jest Wnioskodawca. Uzyskuje on bowiem korzyści z działań dealerów w sposób bezpośredni (bonus ilościowy) lub pośredni (bonus CD, bonus jakościowy). Mając na uwadze przywołaną powyżej definicję świadczenia usług zawartą w ustawie o VAT, zdaniem Zainteresowanego działania dealerów w wyniku których wypłaca na ich rzecz określone bonusy powinno być rozpoznane jako świadczenie usług na jego rzecz. Dealerzy powinni zatem dokumentować wykonane przez siebie usługi fakturami VAT, na zasadach ogólnych.

Otrzymane przez dealerów bonusy są bowiem wynagrodzeniem za usługi świadczone przez nich na rzecz Zainteresowanego, polegające na:

• działaniach na rzecz wzmacniania jednorodnego wizerunku marki Spółki (bonus CD),
• działaniach na rzecz efektywnego podnoszenia sprzedaży oraz realizacji aktywnej pracy z klientem (bonus ilościowy),
• działaniach nakierowanych na osiągnięcie określonego poziomu obsługi klienta oraz efektywnego podnoszenia jakości sprzedaży (bonus jakościowy).

Skutkiem powyższego, Wnioskodawca w związku z wypłacanymi bonusami otrzymuje od dealerów faktury z naliczonym podatkiem VAT. Stosownie do postanowień art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych na fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Należy zaznaczyć, iż Zainteresowany w ramach swojej działalności gospodarczej wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z takich faktur na zasadach ogólnych. Jednocześnie zdaniem Spółki, w opisanym stanie faktycznym nie zachodzą żadne z przesłanek opisanych w art. 88 ustawy o VAT, ograniczających prawo do odliczenia podatku naliczonego z przedmiotowych faktur. W szczególności nie znajduje zastosowania regulacja art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, w świetle której faktury, dokumentujące transakcje niepodlegające lub zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego. Ponadto, Wnioskodawca stwierdza, iż prezentowane przez niego stanowisko znajduje potwierdzenie w ugruntowanej linii orzecznictwa, prezentowanej w licznych interpretacjach przepisów podatkowych, m.in. w interpretacji Ministerstwa Finansów wydanej za pośrednictwem tut. Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 stycznia 2008 r., nr ILPP1/443-306/07-2/BD.

Mając na uwadze powyższe, Zainteresowany zwraca się o potwierdzenie, iż Spółka ma prawo odliczać podatek VAT naliczony z faktur, otrzymanych od jej dealerów, dokumentujących wypłacane na ich rzecz bonusy ilościowe, jakościowe oraz bonusy CD, na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.