INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2008 r. (data wpływu 4 kwietnia 2008 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie danych zamieszczonych na fakturach wystawianych w formie elektronicznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie danych zamieszczanych na fakturach w formie elektronicznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza stać się odbiorcą e-faktur, czyli uczestnikiem systemu, który pozwoli na wystawienie, przesyłanie i przechowywanie faktur poprzez wymianę danych elektronicznych (EDI), zgodnie z przepisem § 4 pkt 2 rozporządzenia w sprawie e-faktur.

Równocześnie, z przyczyn technicznych pożądane byłoby aby e-faktury nie zawierały pozycji pod nazwą: kwota należności ogółem wraz z należnym podatkiem wyrażona słownie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dopuszczalne jest aby czytelna wersja e-faktury nie zawierała pozycji, o której mowa w § 9 ust. 1 pkt 12 in fine rozporządzenia w sprawie faktur, czyli kwoty należności ogółem wraz z należnym podatkiem wyrażonej słownie...

Zdaniem Wnioskodawcy, dyrektywa w zamkniętym katalogu elementów wymaganych dla faktury VAT, w szczególności w art. 226 pkt 10 nie ustanawia obowiązku aby na fakturze zamieszczana była kwoty należności ogółem wraz z należnym podatkiem wyrażona słownie, a zatem wymóg zawarty w § 9 ust. 1 pkt 12 in fine rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej stanowi nieprawidłową implementację ustawodawstwa wspólnotowego do przepisów krajowych.

Dodatkowo Spółka zauważa, że w przypadku, gdy przepisy prawa krajowego pozostają w sprzeczności z uregulowaniami wspólnotowymi pierwszeństwo w stosowaniu będą miały przepisy prawa wspólnotowego, a zatem w opinii Spółki skoro faktura nie musi zawierać kwoty należności ogółem wraz z należnym podatkiem wyrażonej słownie, to nie musi jej także posiadać czytelna wersja e-faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe elementy jakie powinna zawierać faktura zostały określone w art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) Zgodnie z dyspozycją tego przepisu, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy.

Natomiast w rozporządzeniu z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.), Minister Finansów nawiązał do delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 pkt 1 i określił szczegółowe dane jakie powinna zawierać faktura VAT.

I tak, zgodnie z przepisem § 9 ust. 1 powołanego rozporządzenia w sprawie faktur, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy
;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11
;
3. dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym
;
4. nazwę towaru lub usługi
;
5. jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług
;
6. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto)
;
7. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto)
;
8. stawki podatku
;
9. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu
;
10. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku
;
11. wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu
;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie
.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż podatnik podatku od towarów i usług wystawiając faktury VAT, bez względu na jej formę, ma obowiązek umieścić w jej treści między innymi kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie (pkt 12 powołanego przepisu).

Ponadto organ podatkowy pragnie podkreślić, iż kwestia dotycząca wyrażenia na fakturze elektronicznej kwoty należności ogółem wraz z należnym podatkiem cyframi i słownie, nie jest tylko i wyłącznie obowiązkiem wynikającym z przepisów. Zapisy te skutecznie ułatwiają i zabezpieczają obrót gospodarczy przed ewentualnymi błędami wynikającymi z omyłek pisarskich w kwotach wyrażanych jedynie cyframi.

Wskazać należy w tym miejscu również na możliwość edytowania oprogramowania komputerowego, która jest wręcz nieograniczona, a w interesie przedsiębiorcy jest aby oprogramowanie to było jak najbardziej przystosowane do potrzeb przedsiębiorstwa i spełniało wymogi obowiązujących przepisów prawa podatkowego. Zatem nie można się zgodzić z argumentacją wnioskodawcy, iż system służący do wystawiania i przesyłania faktur elektronicznych z przyczyn technicznych nie posiada lub nie może posiadać możliwości umieszczania pewnych zapisów.

W konsekwencji stanowisko Spółki, iż faktury elektroniczne nie muszą spełniać wymagań dotyczących zawartości danych wskazanych w § 9 ust. 1 pkt 12 rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług nie jest prawidłowe.

Tym niemniej jednak mając na uwadze treść przepisu art. 226 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, który nie nakazuje określenia kwoty należności ogółem wraz z należnym podatkiem wyrażonej słownie, należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń