INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko S.A. ODDZIAŁ W POLSCE przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2008 r. (data wpływu 13 lutego 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 kwietnia 2008 r. (data wpływu 25 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług inżynieryjnych, prawa do odliczenia podatku naliczonego i zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym przez Oddział zagranicznego przedsiębiorcy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług inżynieryjnych, prawa do odliczenia podatku naliczonego i zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym przez Oddział zagranicznego przedsiębiorcy. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 kwietnia 2008 r. (data wpływu 16 kwietnia 2008 r.) o odpis z KRS oraz doprecyzowany stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest oddziałem zagranicznego przedsiębiorcy. W związku z powyższym, sprzedając usługi niematerialne wymienione w art. 27 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) nie opodatkowuje ich podatkiem VAT, a na wystawianych fakturach VAT dotyczących sprzedaży zawiera informację: „podatek rozliczy odbiorca zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług”. Dotychczas, Wnioskodawca świadczył jedynie ww. usługi inżynieryjne na rzecz odbiorców krajowych (polskich).

Jednocześnie Oddział dokonuje zakupów usług i materiałów związanych z tą sprzedażą, które stanowią w wartości netto, koszty uzyskania przychodów zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych. Oddział jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i zamierza wystąpić o zwrot zapłaconego dostawcom usług i materiałów podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Oddział, sprzedając opodatkowane u polskiego odbiorcy usługi inżynieryjne wykonuje czynności opodatkowane...
2. Czy Oddział, dokonując zakupu usług i materiałów związanych z przedmiotową sprzedażą, ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony...
3. Czy Oddział ma prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym...

Zdaniem Wnioskodawcy, Oddział wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony oraz do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (..).

Zgodnie z art. 27 ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

   - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Na podstawie ust. 4 wyżej ww. artykułu przepis ust. 3 stosuje się między innymi do usług inżynierskich (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Dokonując analizy art. 27 ust. 3 pkt 2 cyt. ustawy, należy zwrócić uwagę na zawarte w tej regulacji sformułowanie „kraj świadczącego usługę”. Opierając się na wykładni gramatycznej tego przepisu, należy stwierdzić, iż „kraj świadczącego usługę” to wyłącznie kraj, w którym podmiot ten posiada siedzibę lub miejsce zamieszkania. Przepis ten znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy siedziby (miejsca zamieszkania) kontrahentów znajdują się w innych krajach niż Wnioskodawcy.

Kwestię funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.). Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej ustawy przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Z kolei oddział zdefiniowany został w art. 5 pkt 4 jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. Ponadto, zgodnie z art. 86 ww. ustawy oddział może prowadzić działalność wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego. W świetle powołanych unormowań podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot – przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego.

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada on możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

Potwierdza to również regulacja zawarta w art. 88 zdanie pierwsze ww. ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, zgodnie z którą przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej, należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że oddział nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług. Przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. W związku z powyższym mimo, iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, Wnioskodawca jest oddziałem przedsiębiorstwa zagranicznego. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest zatem osoba prawna - S.A., a jej oddział w Polsce jest jedynie formą organizacyjno – prawną, w jakiej oddział ten prowadzi działalność na terytorium Polski. W konsekwencji, siedziba Podatnika znajduje się na terytorium X, natomiast oddział uznać należy za stałe miejsce prowadzenia działalności tego Podatnika. Oznacza to, iż miejsce świadczenia przedmiotowych usług inżynieryjnych określane jest na podstawie art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT i jest nim miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jednakże, jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju (art. 2 pkt 9 ustawy o VAT – import usług). W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Zatem w przypadku świadczenia usług inżynierskich na terytorium kraju przez Wnioskodawcę na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, podmiotem obowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tego tytułu jest nabywca tych usług, chyba że świadczący tę usługę rozliczył ją. Natomiast, Podatnik wykonuje czynności nieopodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści tego przepisu wynika, iż:

• prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jedynie podatnikowi;

• podatnik może z tego prawa skorzystać lub nie;

• prawo to przysługuje jedynie w zakresie w jakim towary i usługi, z których nabyciem naliczono podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona powyżej zasada daje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie w zakresie w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ustawodawca wyłączył zatem możliwość dokonywania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zatem mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług dokonywanych przez Oddział w Polsce, a służącym czynnościom nieopodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W takiej sytuacji nie znajdzie również zastosowania art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Prawo określone w art. 86 ust. 1 i art. 87 ust. 1 czyli prawo do odliczenia podatku naliczonego i do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym przysługiwałoby podatnikowi gdyby opodatkowywał podatkiem VAT usługi inżynieryjne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.