Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB2/415-549/08-5/MG
Data
2008.06.23
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Zwolnienia przedmiotowe
Słowa kluczowe
koszty przewozu
podatek dochodowy od osób fizycznych
podróż służbowa (delegacja)
przejazdy
zwolnienia przedmiotowe
zwrot kosztów
Istota interpretacji
zwrot wydatków z tytułu używania przez zleceniobiorców samochodów prywatnych do celów służbowych skorzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zarówno przed jak i po zmianie sposobu rozliczania tego zwrotu, do wysokości limitów określonych w odrębnych przepisach
Wniosek ORD-IN
370 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19.03.2008 r. (data wpływu 25.03.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie zwolnienia z opodatkowania zwrotu wydatków z tytułu używania przez zleceniobiorców samochodów prywatnych do celów służbowych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 25.03.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie zwolnienia z opodatkowania zwrotu wydatków z tytułu używania przez zleceniobiorców samochodów prywatnych do celów służbowych. Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, wezwano Spółkę pismem z dnia 07.04.2008 r. Nr IPPB2/415-549/08-2/MG do ich uzupełnienia (w zakresie uiszczenia dodatkowej opłaty, w sytuacji gdy interpretacja indywidualna ma być udzielona także w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16.04.2008 r. (data wpływu 16.04.2008 r.) oraz uiszczono dodatkową opłatę w wysokości 75 zł w dniu 16.04.2008 r.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Spółka zatrudnia na umowę zlecenie pracowników do wykonywania prac zleconych na terenie całego kraju. Zleceniobiorcy wykorzystują przy wykonywaniu zleceń własne środki transportu. W umowie zleceniu jest zapis o tym, że zleceniobiorcy przysługuje zwrot kosztów przejazdów samochodem prywatnym wykorzystywanym do wykonania zlecenia na podstawie prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu i wynikających z przemnożenia liczby przejechanych kilometrów przez stawkę za 1km przebiegu określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jednak nie więcej niż to wynika z przedstawionych przez zleceniobiorcę faktur zakupu paliwa. Spółka zamierza zmienić sposób zwrotu kosztów poniesionych przez zleceniobiorców w celu wykonania umowy. Spółka dokonywać będzie zwrotu tych wydatków na podstawie prowadzonej przez zleceniobiorców ewidencji przebiegu pojazdu, zatwierdzanej każdego miesiąca przez zleceniobiorcę, w wysokości wynikającej z przemnożenia liczby przejechanych kilometrów przez stawkę za 1km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy w świetle obowiązujących przepisów:
- dot. podatku dochodowego od osób prawnych - czy wystarczające jest udokumentowanie przejazdów tylko w ewidencji przebiegu pojazdu bez przedstawiania dodatkowych dokumentów typu faktury, paragony itp. aby koszt był kosztem uzyskania przychodu...
- dot. podatku dochodowego od osób prawnych - czy aby uznać koszt przejazdów samochodami prywatnymi za koszt podatkowy niezbędne jest podpisanie odrębnej umowy o korzystanie z samochodu prywatnego do celów służbowych...
- dot. podatku dochodowego od osób prawnych - czy aby koszt używania samochodu był kosztem podatkowym niezbędne jest zawarcie w umowie zlecenia paragrafu z zapisem, że poniesione z tego tytułu koszty nie będą stanowiły kosztu uzyskania przychodu u zleceniobiorcy...
- dot. podatku dochodowego od osób fizycznych - czy niezależnie od wysokości wypłaconego zwrotu kosztów, mieszczącego się w granicach określonych przez ministra właściwego do spraw pracy, zawsze będą one zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych....
Odpowiedź na pytanie w literze d) stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej.
Wniosek w zakresie pytań litery a), b), c) zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.
Zdaniem Wnioskodawcy:
Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 podatku dochodowego od osób fizycznych zwrot wydatków z tytułu używania przez zleceniobiorców samochodów prywatnych do celów służbowych do wysokości określonej odrębnymi limitami nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku. W art. 10 ww. ustawy określone zostały źródła przychodów, gdzie m.in. w ust. 1 pkt 2 wymieniono działalność wykonywaną osobiście. W ramach tego źródła przychodów, w art. 13 ustawodawca wyodrębnił w pkt 8 – przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
- osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej,
- właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością
- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.
Nawiązując do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do treści wniosku o udzielenie interpretacji przepisów prawa, należy zwrócić uwagę, że na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas: - podróży służbowej pracownika,
- podróży osoby nie będącej pracownikiem
- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.
Stosowne do postanowień art. 21 ust. 13 ustawy, przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:
- w celu osiągnięcia przychodów lub
- w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
- przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
- przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
Zatem przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy odnosi się zarówno do pracowników, jak i osób niebędących pracownikami. Przy czym przepis ten odrębnie określa warunki korzystania ze zwolnienia od podatku w przypadku tych dwóch grup podatników. W przypadku pracowników zwolnieniem objęte są wyłącznie diety i inne należności za czas podróży służbowej, natomiast u osób niebędących pracownikami mowa jest o tego rodzaju świadczeniach otrzymanych w związku z szeroko rozumianą podróżą, o ile spełnione są przesłanki wymienione w art. 21 ust. 13 ustawy. W odniesieniu do tej kategorii podatników pojęcia „podróż” nie należy bowiem utożsamiać z „podróżą służbową” – pojęciem zdefiniowanym w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.). Zatem przy braku w ustawie definicji „podróży”, należy przyjąć, iż chodzi tu zarówno o podróż związku z załatwianiem cudzych spraw (tj. podmiotu, który następnie zwraca poniesione w tym celu koszty), jak również o dojazd na miejsce wykonywania określonych czynności. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie wskazuje, że prawo do skorzystania ze zwolnienia w odniesieniu do świadczeń za czas podróży przysługuje osobom niebędącym pracownikami, wykonującym czynności m. in. wynikające z umowy zlecenia, poniesionych w celu osiągnięcia przychodu i nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodu, lecz jedynie do wysokości limitów określonych w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez właściwego ministra. W niniejszej sprawie, z uwagi na to, iż prace zlecone wykonywane będą na terenie kraju, zastosowanie będzie miało rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 ze zm.) Przepisy ww. rozporządzenia dopuszczają możliwość użycia przez pracownika dla odbycia podróży służbowej prywatnego pojazdu. W takiej sytuacji wysokość zwracanych kosztów przejazdu z tytułu podróży służbowej odbytej pojazdem nie będącym własnością pracodawcy ustalana jest jako iloczyn faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 kilometr przebiegu, która nie może być wyższa niż określona odpowiednio w § 5 ust. 3 rozporządzenia. Ponieważ zwolnienie z opodatkowania zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy zarówno pracowników, jak również osób niebędących pracownikami, świadczenia wypłacane tym osobom z tytułu zwrotu kosztów przejazdu pojazdem nie będącym własnością zleceniodawcy będą korzystały ze zwolnienia do wyżej wskazanej wysokości. Natomiast nadwyżka ponad określone w przepisach limity podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza zmienić dotychczasowy sposób przedmiotowych rozliczeń w taki sposób, że zwrot wydatków w dalszym ciągu dokonywany będzie na podstawie prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu, zatwierdzanej każdego miesiąca przez zleceniodawcę, wynikającej z przemnożenia liczby przejechanych kilometrów przez stawkę za 1km przebiegu, bez stosowania ograniczenia tego zwrotu, do wysokości faktur zakupu paliwa. Po przeprowadzeniu analizy planowanych przez Spółkę zmian, a także na podstawie przytoczonych powyżej przepisów prawa podatkowego oraz odrębnych przepisów regulujących wysokość i warunki ustalania należności za czas podróży osób nie będących pracownikami, należy zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, iż przedmiotowy zwrot skorzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy. Bowiem z przepisów prawa nie wynika, aby skorzystania ze zwolnienia opodatkowania zwrotu przedmiotowych wydatków było dodatkowo ograniczone wysokością przedstawionych przez zleceniobiorcę faktur zakupu paliwa. Reasumując należy stwierdzić, iż zwrot wydatków z tytułu używania przez zleceniobiorców samochodów prywatnych do celów służbowych skorzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zarówno przed jak i po zmianie sposobu rozliczania tego zwrotu, do wysokości limitów określonych w odrębnych przepisach.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
|