INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 02.06.2008 r. (data wpływu 09.06.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji sprzedaży nieruchomości do przychodów z działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09.06.2008 r. został złożony, ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji sprzedaży nieruchomości do przychodów z działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 1998 roku Wnioskodawca nabył od Państwowego Przedsiębiorstwa K… S… w M… prawo użytkowania wieczystego działki gruntu nr (…), o powierzchni 0,4402 ha oraz prawo własności budynków (myjnia utobusowej o pow.180 m2 i portierni o pow. 9,50 m2) i innych urządzeń znajdujących się na działce (ogrodzenie, oświetlenie, utwardzenie asfaltowe). W wyniku szczegółowych pomiarów geodezyjnych okazało się, że budynek myjni i portiernia znajdują się poza granicami nabytej działki. W 2002 roku Wnioskodawca nabył prawo użytkowania wieczystego sąsiedniej działki gruntu oznaczonej nr A/1 o pow. 237 m2, niezabudowanej, przylegającej do działki nr A/2. Decyzją Burmistrza Miasta M…z dnia 27 listopada 2002 roku z wniosku Starosty M… zatwierdzono projekt podziału nieruchomości stanowiącej działkę nr A/2 o pow. 0,4402 ha na działki nr A/7 o pow. 0,0874 ha i nr A/8 o pow. 0,3528 ha. Aktualnie, po podziale, według wypisu z ewidencji gruntów Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym trzech działek o nr A/.., A/.. i A/.. stanowiących zurbanizowany teren niezabudowany, teren jest częściowo ogrodzony, oświetlony i utwardzony asfaltem. Działki Wnioskodawca nabył do majątku osobistego, ze środków własnych. Nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntu nie było dokonane w ramach działalności gospodarczej. W latach 1998-2005 część przedmiotowej nieruchomości stanowiącej teren w granicach działki nr A/.. była przeze mnie dzierżawiona na podstawie umów cywilnoprawnych podmiotom gospodarczym, z przeznaczeniem na plac manewrowy dla nauki jazdy i stację paliw. Działki nr A/.. i nr A/.. nigdy nie były przedmiotem dzierżawy.

Uzyskiwane w tym okresie dochody z tytułu dzierżawy nieruchomości stanowiącej majątek własny były opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Działalności gospodarczej w tym okresie Wnioskodawca nie prowadził a przedmiot dzierżawy nie stanowił składnika majątkowego przedsiębiorstwa, nie był ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie dokonywałem odpisów amortyzacyjnych. Od lipca 2001 roku (Wnioskodawca złożył zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług - VAT-R) Wnioskodawca wystawi faktury VAT, składa deklaracje VAT, w których deklaruje do opodatkowania przychody z dzierżawy i z tego tytułu płaci podatek od towarów i usług. W listopadzie 2005 roku Wnioskodawca zgłosił w Delegaturze Biura Działalności gospodarczej i Zezwoleń m. st. Warszawy prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie między innymi: PKD 70.20.Z - wynajem nieruchomości na własny rachunek, 70.31.Z - pośrednictwo w obrocie nieruchomościami, 70.32.Z - zarządzanie nieruchomościami na zlecenie, wskazując jako adres zakładu głównego W…, ul. B…. Zgłoszoną działalność gospodarczą Wnioskodawca podjął z dniem 1 stycznia 2006 roku, założył księgę przychodów i rozchodów. Jako formę opodatkowania Wnioskodawca wybrał podatek liniowy - 19%. W założonej księdze przychodów i rozchodów Wnioskodawca ewidencjonował między innymi przychody z kontynuowanych umów dzierżawy części wyżej opisanej nieruchomości tj. części działki nr A/... Prawa wieczystego użytkowania dzierżawionych działek, budowli tam zlokalizowanych, Wnioskodawca nie ujął w ewidencji środków trwałych i wartości materialnych i prawnych i nie dokonywał żadnych odpisów amortyzacyjnych. Działalność gospodarczą Wnioskodawca wykreślił z ewidencji z dniem 31 grudnia 2006 roku. Po jej zaprzestaniu, w okresie od 1 stycznia 2007 roku do chwili obecnej Wnioskodawca nadal dzierżawi część przedmiotowej nieruchomości, wystawia faktury VAT a uzyskane dochody z dzierżawy majątku własnego opodatkowuje podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych tj. wg skali podatkowej. W związku ze zmianą w 2004 roku planu zagospodarowania przestrzennego miasta M… M…, w którym ograniczono możliwość gospodarczego wykorzystania terenu z uwagi na preferowanie na omawianym terenie usług mieszkaniowych (UM), Wnioskodawca zamierza sprzedać prawo wieczystego użytkowania gruntu, na który składają się działki o nr A/5, A/7, A/8. Sprzedawane prawo wieczystego użytkowania obejmuje także grunty w granicach działki nr A/8 będące od 1998 roku przedmiotem dzierżawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy planowaną sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w M… M…, na którą składają się działki gruntu oznaczone nr A/.., AB, A/.., stanowiącej zurbanizowane tereny niezabudowane, która w części stanowiącej działkę nr A/8 od 1998 roku była dzierżawiona jako majątek własny (z tym, że przychód z ich dzierżawy był w okresie od 1 stycznia 2006 do 31 grudnia 2006 ewidencjonowany i opodatkowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), należy traktować w odniesieniu do dzierżawionej działki nr ....../8, jako zbycie składnika majątku przedsiębiorstwa i uzyskany z tego tytułu dochód uznać za przychód z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust.2 pkt 1) lit.c. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też dochody z planowanej sprzedaży należy w całości traktować jako przychód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych (użytkowanie wieczyste), o którym mowa w art. 19 tejże ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Decydującym dla rozstrzygnięcia oceny skutków podatkowych w podatku od osób fizycznych planowanej sprzedaży praw wieczystego użytkowania jest ustalenie do której kategorii źródeł przychodów należy zaliczyć przychody z tej transakcji. Zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że w przedmiotowym przypadku źródłem przychodu będzie odpłatne zbycie prawa użytkowania wieczystego, o którym mowa w art.10 ust. 1 pkt.8 lit. c ustawy o podatku od osób fizycznych a nie pozarolnicza działalność gospodarcza. W konsekwencji nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania przepis art. 14 ust.2 pkt 1 a przychody z planowanej sprzedaży należy potraktować jako przychody ze zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy. Zbywane prawo Wnioskodawca nabył ze środków własnych a nie przedsiębiorstwa a jego zbycie nie następuje w ramach działalności gospodarczej. Planowanej sprzedaży nie można również uznać za zbycie składników majątku przedsiębiorstwa ani jako zbycie majątku wykorzystywanego na potrzeby związane z działalnością gospodarczą. Przepis art. 14 ust.2 pkt. 1 uznaje za przychód z działalności gospodarczej przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku będących środkami trwałymi, wartościami materialnymi i prawnymi ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości materialnych i prawnych. Definicja legalna środków trwałych zawarta w art. 3 ust.1 pkt. 15 lita) ustawy o rachunkowości w brzmieniu obowiązującym od stycznia 2002 roku, uznaje za środki trwałe nieruchomości - w tym prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz budynki i budowle z nim związane. W przedmiotowej sprawie sprzedawane prawo użytkowa nie było nigdy ujęte w ewidencji środków trwałych. Nie stanowiło również nigdy składnika majątku przedsiębiorcy (aktywów trwałych) w rozumieniu ustawy o rachunkowości, do której odsyła przepis art. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto zauważam, że nie stosuje się przepisów ustawy o rachunkowości w stosunku do osób fizycznych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy nie przekroczyły 800 tys. euro. Sprzedaż Wnioskodawcy nie przekroczyła nigdy tej kwoty. Skoro z literalnego brzmienia art. 14 ust.2 pkt 1 wynika, że za przychód z działalności gospodarczej należy uznać przychód z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanego do działalności gospodarczej stanowiących środki trwałe, składniki majątku o wartości początkowej powyżej 1500 zł, wartości niematerialne i prawne, ujętych w ewidencji środków trwałych, to nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej zbycie odpłatne składników majątku osobistego nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych i wartości materialnych i prawnych. Okoliczność, że przychody z dzierżawy w okresie od 1 stycznia 2006 do 31 grudnia 2006 roku były księgowane jako przychody z działalności gospodarczej nie ma tu znaczenia, bo to przesądzało o sposobie opodatkowania dochodów z dzierżawy a nie związku z działalnością gospodarczą składnika majątku osobistego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z 2000 r. Dz. U. Nr 14 poz. 176 ze zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c)-przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
  
  

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Stosownie do 10 ust. 1 pkt 3 w/w ustawy źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 w/w ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 w/w ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

• ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
  
  

Zgodnie z art. 14 ust. 2c cytowanej ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z gruntem niezwiązanym z budynkiem mieszkalnym, więc art. 14 ust. 2c nie znajduje zastosowania.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat (nie jest tak w przedmiotowej sprawie), to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, iż przepis art. 14 ust. 1 powołanej ustawy nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej („Przychodem z działalności gospodarczej są również:”).

Jak wykazuje analiza przytoczonych powyżej uregulowań prawa podatkowego, rodzajowy katalog przychodów ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza nie jest ograniczony. Wymienione kategorie przychodów mają charakter przykładowy, otwarty.

W myśl powyższego zatem, odpłatne zbycie nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej, nie ujętej w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowi w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w cytowanym art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podmiotu, który faktycznie przedmiotową nieruchomość wykorzystywał dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma bowiem przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania. Stąd bez znaczenia pozostaje w tej kwestii wskazywany przez Wnioskodawcę fakt nie ujęcia przedmiotowej nieruchomości w wykazie środków trwałych i niedokonywanie odpisów amortyzacyjnych.

Sam Wnioskodawca wskazuje na związek przedmiotowej nieruchomości z prowadzoną przez siebie w roku 2006 działalnością gospodarczą. Przedmiotem owej działalności był przecież wynajem nieruchomości na własny rachunek, zaś dochody z dzierżawy działki nr 2145/8 Wnioskodawca ewidencjonował i opodatkowywał jak przychód z działalności gospodarczej.

Zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 cytowanej ustawy.

Mając na uwadze powyższe, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zamierza dokonać odpłatnego zbycia nieruchomości niemieszkalnej, wykorzystywanej na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, przed upływem terminu o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości niemieszkalnej tj. działki nr A/8 jest przychodem z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem stanowisko Wnioskodawcy wyrażone w przedmiotowym wniosku należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.