INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2008 r. (data wpływu 18 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 20 lutego 2003 r. Wnioskodawca otrzymał od rodziców w drodze darowizny dwie działki rolne: nr X i nr Y, o łącznym obszarze 2,4800 ha.

Powyższe działki Zainteresowany nabył do swojego majątku osobistego. Na przedmiotowym gruncie nie prowadził i nie prowadzi działalności rolniczej (nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym). Ponadto, na ww. gruntach Wnioskodawca nie prowadzi i nie prowadził działalności gospodarczej (nie był i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług). Za niniejsze działki jest odprowadzany podatek rolny.

Zainteresowany nie dokonywał podziału gruntu, nie doprowadzał mediów do działek, jak również nie składał do Urzędu Miasta i Gminy wniosku o przekształcenie przedmiotowych działek rolnych na inne cele.

Urząd Miasta i Gminy z własnej inicjatywy, bez wniosku Zainteresowanego zamierza przekształcić działki nr X i Y na tereny aktywności gospodarczej. Po przekształceniu przez Urząd, Wnioskodawca zamierza przedmiotowe działki sprzedać jednorazowo, a pieniądze uzyskane z ich sprzedaży przeznaczyć na zaspokojenie potrzeb osobistych. Zainteresowany podkreśla, że nie dawał ogłoszenia w środkach masowego przekazu o sprzedaży działek, jak również nie nabywał ich w celu dalszej odsprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek nr X i nr Y, należących do majątku osobistego Wnioskodawcy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż prywatnych działek nie podlega podatkowi VAT. Powyższe stanowisko wynika z tego, że jeżeli osoba niebędąca przedsiębiorcą sprzedaje majątek osobisty, który nie był nabyty do celów działalności gospodarczej – nie można traktować jej jako podmiotu gospodarczego i żądać rozliczenia VAT od tej sprzedaży. Opodatkować podatkiem VAT można daną czynność, jeżeli należy ona do czynności opodatkowanych i została wykonana przez podmiot, który w związku z jej dokonaniem był podatnikiem VAT. Jednorazowa sprzedaż dwóch działek przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego na aktywność gospodarczą, jeżeli działki stanowią majątek osobisty i nie służą prowadzonej działalności gospodarczej nie można uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku VAT.

Stanowisko Zainteresowanego znajduje oparcie w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego, jak również Wojewódzkich Sądów Administracyjnych:

• wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2007 r. sygn. akt I FSK 603/06,

• wyrok NSA z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07 (wydany w składzie siedmiu sędziów),

• wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 stycznia 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 3885/06,

• wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 lutego 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 4176/2006,

• wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2007 r. sygn. akt I SA/Wr 1688/2006,

• wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 17 kwietnia 2007 r. sygn. akt I SA/Wr 1688/2006.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie zapisu art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Aby zatem dostawę gruntów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a sam zakup gruntu dokonywany był w celu odsprzedaży.

Wnioskodawca w 2003 r. nabył dwie działki rolne w formie darowizny od rodziców. Sprzedawany grunt nie był wykorzystywany w działalności rolniczej, ani też w innej działalności gospodarczej, a Zainteresowany nie jest czynnym podatnikiem VAT. W przedmiotowej sprawie uznać zatem należy, iż Wnioskodawca dokonując sprzedaży działek przeznaczonych na aktywność gospodarczą, nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Ze względu na sposób nabycia nieruchomości – darowizna od rodziców – należy uznać, iż intencją Zainteresowanego w momencie nabycia gruntów nie był zamiar ich odsprzedaży.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że dostawa przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca dokonując ich sprzedaży będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

W kwestii pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych wydano odrębne rozstrzygnięcie z dnia 26 maja 2008 r. nr ILPB2/415-209/08-2/JK.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.