INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2008 r. (data wpływu 28 luty 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług drukarskich – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług drukarskich.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 11 lipca 2007 r. Wnioskodawca otrzymał zlecenie wykonania kolorowych katalogów i cenników zawierających ofertę odzieży kąpielowej na 2008 r. Zleceniodawcą była niemiecka spółka (tak jak i Zainteresowany posiadająca ważny numer VAT UE). Miejscem wykonania usługi było terytorium RP.

Złożenie zlecenia przez niemiecką spółkę poprzedzone było korespondencją elektroniczną, mającą określić wszystkie oczekiwania zamawiającego co do wyglądu katalogów i cenników. Zleceniodawca przesłał Zainteresowanemu zdjęcia przedstawiające odzież kąpielową, wzory czcionek oraz treść tekstów, które był on zobowiązany wykorzystać przy realizacji zlecenia.

Spółka niemiecka nie przeniosła na Wnioskodawcę majątkowych praw autorskich do przesłanych materiałów. Zainteresowany w ramach realizacji zlecenia wykonał między innymi usługi poligraficzne polegające na druku, lakierowaniu, składaniu, szyciu i pakowaniu. W trakcie realizacji zlecenia wykorzystywał własny sprzęt oraz materiały.

Po wykonaniu zlecenia Wnioskodawca dostarczył katalogi i cenniki do siedziby zamawiającego, korzystając z usług niezależnego przewoźnika.

Wystawiając fakturę do należnego wynagrodzenia za wykonane zlecenie Wnioskodawca zastosował, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), stawkę VAT w wysokości 22%, jednoznacznie klasyfikując wykonane przez niego czynności jako usługę w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy zastosowana przez Wnioskodawcę stawka VAT była prawidłowa, w związku z faktem, że wykonane czynności zakwalifikował jako usługi w rozumieniu ustawy o VAT, które opodatkował, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawką podatku w wysokości 22%...
2. Czy w opisanym stanie faktycznym Zainteresowany po wykonaniu przedmiotowych towarów dokonał przeniesienia ich własności na spółkę niemiecką i powinien zastosować preferencyjną stawkę VAT w wysokości 0%, gdyż w rzeczywistości, w wyniku realizacji zlecenia doszło do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, bądź wewnątrzwspólnotowego nabycia i w tym wypadku zastosowanie znajdą przepisy art. 41 ust. 3 lub art. 146 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowana przez niego stawka VAT jest prawidłowa. Kluczowym dla zajęcia stanowiska w przedmiotowej sprawie, w opinii Zainteresowanego było rozstrzygnięcie, czy dostarczał zleceniodawcy towar, czy też świadczył usługi na jego rzecz.

W opinii Wnioskodawcy, w przypadku gdy przedmiotem czynności wykonywanych przez drukarnię jest wykonywanie produktu, np. wydrukowanego materiału, który został wykonany na materiale własnym drukarni, czynność ta może spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Jednak ma to miejsce jedynie w przypadku, gdy wykonujący to zlecenie przenosi prawo do rozporządzania tym produktem jak właściciel na nabywcę.

W opisanym stanie faktycznym, zdaniem Zainteresowanego, taka sytuacja nigdy nie wystąpiła, gdyż nie dysponował on prawem własności do wytworzonych katalogów. Spółka niemiecka nie przeniosła bowiem na niego praw majątkowych do współwydania utworu, dystrybucji ani nawet praw autorskich do zdjęć, jakie znajdowały się w katalogach, co jednoznacznie w świetle prawa zakazywało rozporządzania przez Wnioskodawcę wykonanymi katalogami. Wyprodukowane katalogi i cenniki pozostawały cały czas własnością zleceniodawcy, gdyż Zainteresowany wykonał jedynie usługę, w wyniku której one powstały.

Wnioskodawca otrzymał od spółki niemieckiej, za pomocą poczty elektronicznej, szczegółowe informacje dotyczące zamawianych katalogów. Na ich podstawie wykonał szereg usług, zaliczanych do usług poligraficznych. Nie mógł sprzedaż katalogów nikomu innemu, ze względu na ich stricte indywidualne wykonanie, zgodne ze szczegółowymi instrukcjami oraz przesłanymi przez zleceniodawcę materiałami. Katalogi i cenniki nie stanowiły żadnej wartości rynkowej, gdyż nie były przeznaczone do sprzedaży, a jedynie do prezentowania oferty spółki niemieckiej.

Wykonując przedmiotowe usługi, Zainteresowany korzystał z własnych materiałów. W związku z powyższym, nie otrzymał od zleceniodawcy rzeczy ruchomej, na której miał wykonać usługę. Rzecz ruchoma powstała dopiero w wyniku wykonania usługi i pozostała własnością zleceniodawcy. Dlatego też, w opinii Wnioskodawcy, usługi przez niego wykonane nie mogą być zakwalifikowane jako usługi na ruchomym majątku rzeczowym. Przez usługi na ruchomym majątku rzeczowym należy bowiem rozumieć usługi mające za przedmiot rzeczy ruchome, tzn. przedmioty materialne niebędące nieruchomościami, wyodrębnione na tyle, że mogą stanowić samoistne dobra, być przedmiotem obrotu, przedstawiające wartość majątkową. Natomiast w przedstawionym stanie faktycznym rzecz ruchoma powstała w wyniku wykonania usługi.

Wobec powyższego, nie została spełniona przesłanka z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zatem nie można potraktować czynności wykonanych przez Zainteresowanego jako dostawy towarów.

Ponadto, jak wynika z przedstawionego przez niego stanu faktycznego, na wykonanie katalogów składa się szereg czynności, z których każda ma swój numer PKWiU, tj.: usługi drukowania katalogów - 22.22.1, usługi introligatorskie - 22.23.10, usługi składu drukarskiego - 22.24.10. Tak więc, w rozpatrywanym przypadku, w procesie wykonania katalogów przeważają elementy usługowe.

Reasumując, w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym nie można było potraktować dostarczonych katalogów jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, jak również wewnątrzwspólnotowego nabycia, opodatkowanego zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy stawką 0%, a tym samym wykonywane przez Zainteresowanego czynności mieszczą się w definicji usług zawartej w art. 8 cyt. ustawy i należało w stosunku do nich zastosować podstawową stawkę podatku VAT, tj. 22%.

Powyższy wniosek, zdaniem Wnioskodawcy, ma charakter indywidualny, w innych, podobnych sprawach organy podatkowe dokonywały już interpretacji, jednakże odnosiły się one do stanów faktycznych opisanych w sposób odmienny, niż w złożonym przez Zainteresowanego wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy podkreślić, iż organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania wyrobów i usług do odpowiednich grupowań statystycznych. Do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem czynności oraz prawidłowym zaklasyfikowaniem tych czynności do właściwych grupowań statystycznych, obowiązany jest Podatnik.

W związku z powyższym, tut. Organ odniósł się do przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.