INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana P. przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura – 16 maja 2008 r.) uzupełnionym w dniu 9 lipca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wpłat wnioskodawcy na Polisę Ubezpieczeniową na Życie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym przeznaczonej dla jego pracowników - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wpłat wnioskodawcy na Polisę Ubezpieczeniową na Życie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym przeznaczonej dla jego pracowników.Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 2 lipca 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło dnia 9 lipca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zawarł z Towarzystwem Ubezpieczeń na Życie polisę w ramach programu inwestycyjnego. Program jest adresowany do firm, które chciałyby np. dodatkowo nagrodzić i zmotywować swoich pracowników. Zawarte ubezpieczenie to Ubezpieczenie na Życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Ubezpieczającym jest firma wnioskodawcy. Ubezpieczonym jest osoba fizyczna - pracownik firmy, który wskazał w polisie osobę uposażoną, inną niż pracodawca.Ubezpieczający może w każdym czasie zmienić Ubezpieczonego, który zachowuje tylko prawo do subkonta składek dodatkowych oraz dokonać cesji praw na Ubezpieczonego, który wówczas wstępuje w prawa i obowiązki Ubezpieczającego.Cesja praw może być dokonana także w okresie blokady środków, ale nowy właściciel subkonta składek regularnych nie będzie mógł naruszyć blokady środków z tego subkonta. Regularna składka jest opłacana przez firmę wnioskodawcy. Polisa wskazuje również kwotę określającą tzw. Status Polisy Opłaconej. Pracownik może dowolnie inwestować na subkoncie dodatkowym, zachowując te środki dla siebie, nawet jeśli firma opłacająca składki regularne zmieni ubezpieczonego. Taki układ wzajemnych relacji zapewnia poszanowanie praw zarówno dla pracodawcy (płatnika składek regularnych), jak i dla pracownika (jeśli dokonał wpłat własnych).
We wniosku wskazano na następujące warunki programu:
• Forma zatrudnienia pracownika - umowa o pracę,
• Blokada środków Subkonta Składek Regularnych na 5 lat – brak możliwości całkowitego, częściowego wykupu i zastawu składek przez okres 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym zawarto polisę,
• Pracodawca nie może być osobą uposażoną.
Pracodawca (wnioskodawca) dokonuje zapłaty składki regularnej i zryczałtowanej kwoty opłaty za ryzyko. Wpłaca składki regularne które wpływają na Subkonta Składek Regularnych, jeśli jednak Status polisy opłaconej zostanie osiągnięty wcześniej, wszystkie składniki nadpłacone ponad Status Polisy Opłaconej do końca okresu 5 lat licząc od daty założenia polisy są przesuwane na Subkonto Składek dodatkowych i mogą zostać podjęte przez pracownika.Pracownik jest tylko właścicielem Subkonta Składek Dodatkowych natomiast co do Subkonta Składek Regularnych jest ich właścicielem tylko i wyłączenie po dokonaniu cesji przez firmę Ubezpieczającego. Pracownik nie ma prawa do wypłat aż do dokonania cesji przez Ubezpieczającego.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy wnioskodawca tj. Ubezpieczający może zaliczać w koszty uzyskania przychodu prowadzonej działalności płacone przez niego kwoty składek regularnych z tytułu w/w polisy dla pracownika...

Zdaniem wnioskodawcy, art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Natomiast art. 23 ust. 1 pkt 57 stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grupy 1, 3 i 5 działu I oraz grupy 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151), jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:
a) wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
b) możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
c) wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.
Polisa zawarta przez wnioskodawcę to rodzaj ubezpieczenia wymieniony w dziale I grupa 3 załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151) - polisa ubezpieczeniowa na życie z funduszem kapitałowym.
Aby wydatki stanowiły koszt muszą być spełnione ponadto przesłanki: uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:
a) wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
b) możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
c) wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.
W przypadku w/w produktu ubezpieczeniowego spełnione zostały w/w przesłanki. Reasumując, wydatki ponoszone przez pracodawcę (wnioskodawcę) z tytułu w/w polisy stanowią koszt uzyskania działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 57 ww. ustawy - nie uważa się za koszty uzyskania składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grupy 1, 3 i 5 działu I oraz grupy 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151), jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

1. wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
2. możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
3. wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.
   
   

Jak wynika z załącznika do w/w ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej do wskazanych w cyt. powyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umów ubezpieczenia należą:

• ubezpieczenia na życie (dział I ,grupa 1),
• ubezpieczenia na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (dział I, grupa 3),
• ubezpieczenia wypadkowe i chorobowe, jeśli są uzupełnieniem innych ubezpieczeń działu I – grupy 1-4 (dział I, grupa 5),
• ubezpieczenia wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej (dział II, grupa 1):

1. świadczenia jednorazowe,
2. świadczenia powtarzające się,
3. połączone świadczenia, o których mowa w pkt. a i b,
4. przewóz osób,

• ubezpieczenia choroby (dział II, grupa 2):

1. świadczenia jednorazowe,
2. świadczenia powtarzające się,
3. świadczenia kombinowane.
   
   

W świetle powyższego, zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów, składek poniesionych tytułem zawarcia umów ubezpieczenia wymienionych w art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od łącznego spełnienia przewidzianych w tym przepisie warunków. Pierwszy dotyczy uprawnionego do otrzymania świadczenia, którym nie może być pracodawca. Kolejny wskazuje, iż umowa ubezpieczenia musi wykluczać w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono:

• wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy ubezpieczenia,
• możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z tej umowy,
• wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w tej umowie.
  
  

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie (jak wskazano to we wniosku) zawarta umowa ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym spełnia drugi z ww. warunków, tj. w sposób jednoznaczny wyklucza możliwość dokonania wypłat i zaciągania zobowiązań, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 57 ww. ustawy, to zważywszy, iż umowa ta spełnia pozostałe określone w tym przepisie warunki – uiszczane w związku z jej zawarciem kwoty tytułem składek regularnych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienie zdarzenia przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.