INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2008 r. (data wpływu 7 kwietnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 czerwca 2008 r. (data wpływu 11 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 czerwca 2008 r. (data wpływu 11 czerwca 2008 r.) o pełnomocnictwo osoby uprawnionej do reprezentacji Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Firma niemiecka X złożyła zamówienie na wykonanie przez Wnioskodawcę detali żeliwnych i staliwnych (odlewów). Następnie wykonane detale będą przewożone do polskiego podmiotu Y mającego siedzibę w Polsce, w celu poddania uszlachetnieniu i zmontowaniu. Towar opuści terytorium Polski w postaci maszyn po upływie 2-3 miesięcy. Faktura obciążająca kontrahenta niemieckiego wystawiona będzie w momencie wysyłki towaru do kontrahenta Y. Zapłata za towar nastąpi w terminie do 60-ciu dni od daty wystawienia faktury. Firma nie będzie spełniała pełnych wymogów art. 42 ust. 1 pkt 2, tj. nie będzie mogła przedstawić w określonym ustawą terminie potwierdzenia, iż towar opuścił terytorium RP. Zainteresowany jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak należałoby rozliczyć podatkowo fakturę z tytułu dokonanej sprzedaży...

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaistniałej sytuacji brak dokumentów potwierdzających wywóz towaru poza terytorium RP, pomimo wystawienia faktury w myśl art. 20 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług i powstania obowiązku podatkowego, powoduje, że nie spełnia on wymogów art. 42 ust. 1 pkt 2, tj. przed złożeniem deklaracji nie posiada dokumentów potwierdzających dostawę na terytorium państwa członkowskiego. W związku z powyższym czynność należy rozliczyć, zgodnie z art. 42 ust. 12, jako dostawę na terytorium kraju i opodatkować ją stawką 22%. W przypadku otrzymania dowodów, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2, w terminie późniejszym, Zainteresowany będzie miał prawo do złożenia korekty deklaracji podatkowej oraz do korekty kwartalnej informacji podsumowującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zamierza dokonać dostawy towarów na rzecz kontrahenta niemieckiego, które będzie przewoziła do firmy z siedzibą na terytorium kraju, w celu wykonania usług na przedmiotowym towarze.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22 % (…). Stosownie natomiast do art. 41 ust. 16 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0 %, 3 % lub 7 % dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

1. specyfikę obrotu niektórymi towarami i świadczenia niektórych usług;
2. przebieg realizacji budżetu państwa;
3. przepisy Wspólnoty Europejskiej.

Na podstawie § 7a ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, obniżoną do wysokości 0 % stawkę podatku stosuje się do towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy (czyli usług na ruchomym majątku rzeczowym), na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Zgodnie zaś z ust. 2 ww. paragrafu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że podatnik dokonujący dostawy towarów:

1. jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE i w zgłoszeniu rejestracyjnym zgłosił, że zamierza dokonywać wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów;
2. przekaże, nabyte przez podatnika podatku od wartości dodanej, towary podmiotowi, który wykonuje usługi, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy;
3. wykaże w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawił fakturę stwierdzającą dokonanie dostawy towarów, tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów;
4. otrzyma zapłatę na rachunek bankowy w banku krajowym w terminie 60 dni od dnia wydania towaru; otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego;
5. posiada dokumenty, z których wynika, że towary przekazywane podmiotowi, który wykonuje usługi, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy, zostaną po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium kraju.

Z przedstawionego przepisu wynika, iż możliwe jest zastosowanie 0% stawki podatku VAT dla dostawy towarów dokonywanej na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej, które to towary przed dokonaniem ich ostatecznego wywozu, są poddawane w Polsce usługom na ruchomym majątku rzeczowym.

Wskazany przepis nie precyzuje ani formy, ani rodzaju dokumentów, z których ma wynikać, że towary przekazywane podmiotowi polskiemu, który wykonuje usługi na ruchomym majątku rzeczowym, zostaną po ich wykonaniu wywiezione z terytorium kraju. Należy więc uznać, że chodzi tu o wszelkie dokumenty, które w sposób jednoznaczny będą stwierdzały, że konkretna partia towarów przekazana podmiotowi polskiemu zostanie po wykonaniu usługi wywieziona z terytorium kraju.

Zatem, jeżeli Wnioskodawca nie będzie posiadał dokumentów, z których będzie wynikało, iż towary przekazywane podmiotowi polskiemu, zostaną po wykonaniu usług wywiezione z terytorium kraju, przedmiotową dostawę towarów należy rozliczyć jako dostawę krajową i zastosować stawkę podatku odpowiednią dla danego towaru.

Dla zastosowania stawki 0% podatnik musi spełnić warunki określone w § 7a ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia. Nie jest natomiast wymagane posiadanie przez Zainteresowanego dokumentów potwierdzających wywóz, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisanego przez Zainteresowanego zdarzenia przyszłego nie wynika, iż kontrahent niemiecki jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej. Należy więc podkreślić, iż sprzedając towary na rzecz tego kontrahenta Wnioskodawca nie spełniałby także warunku wynikającego z § 7a ust. 2 pkt 2 rozporządzenia, co nie dawałoby mu prawa do zastosowania stawki 0% dla przedmiotowej czynności.

W zakresie stawki podatku w związku z dostawą towarów wydano odrębne rozstrzygnięcie z dnia 8 lipca 2008 r. nr ILPP2/443-316/08-5/EWW.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.