INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani O., przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2008 r. (data wpływu do tut. Biura – 20 maja 2008 r.), uzupełnionym w dniu 8 lipca 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od zakupionych środków trwałych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od zakupionych środków trwałych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 27 czerwca 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 8 lipca 2008r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2007 roku małżonek wnioskodawczyni prowadził działalność gospodarczą handlową i produkcyjną. Wnioskodawczyni odkupiła część firmy (działalność produkcyjną) od swojego małżonka i od 15 maja 2007 roku rozpoczęła działalność gospodarczą na własny rachunek. Między małżonkami istniała i istnieje wspólność majątkowa.

Działalność jaką prowadzi wnioskodawczyni jest tożsama z działalnością, którą prowadził małżonek. Wartość przychodu ze sprzedaży w 2007 r. wyniosła 650.721,99 zł, wykazany w PIT 36 za 2007 r.

W 2007 r. prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą na zasadach ogólnych, a w 2008 r. wg stawki liniowej 19%. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż przedmiotem jednorazowej amortyzacji były środki trwałe nabyte w 2008 r., należące do następujących grup Klasyfikacji Środków Trwałych: 4 (435) – maszyna do pakowania, 7 (742) – samochody ciężarowe, oraz 7 (746) – ciągnik Ostrówek Ursus.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawczyni w 2008 roku może dokonać jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczanych do grupy 3-8 Klasyfikacji do wysokości nie przekraczającej równowartości 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych...

Zdaniem wnioskodawczyni nie zostaną złamane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wymienione wyżej środki trwałe na podstawie art. 22k ust. 7 i 11 ww. ustawy zostały prawidłowo poddane jednorazowej amortyzacji, mimo iż ich wartość przekroczyła 3.500 zł. za sztukę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

Kosztem uzyskania przychodów, stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są natomiast odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
   
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
   
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast zgodnie z art. 22k ust. 7 i 11 ww. ustawy podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. Przepis ten nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa (art. 22k ust. 11 ww. ustawy).

Zatem z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać:

• mali podatnicy lub
  
• podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej.
  
  

Określenie „mały podatnik” jest zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ww. ustawy; oznacza podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800.000 Euro; przeliczenia kwot wyrażonych w Euro dokonuje się według średniego kursu Euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

W 2008 r. za małego podatnika można uznać tego, którego przychód ze sprzedaży za 2007 rok nie przekroczył kwoty 3.014.000,00 zł przychodu brutto, wg wyliczenia: średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października 2007 roku (pierwszy dzień roboczy) wynosił 3,7680 zł x 800.000 = 3.014.400 zł, w zaokrągleniu 3.014.000 zł.

Natomiast dopuszczalny w 2008 r. limit jednorazowych odpisów amortyzacyjnych stosownie do postanowień art. 22k ust. 7 i 12 ww. ustawy wynosi 189.000 zł wg wyliczenia: ww. kurs euro tj. 3,7680 x 50.000 = 188.400, w zaokrągleniu 189.000.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 2007 r. przychody wnioskodawczyni z (rozpoczętej) prowadzonej w tym roku działalności gospodarczej nie przekroczyły kwoty 3.014.000 zł. Dlatego też należy uznać, iż spełnia w 2008 r. kryteria małego podatnika. Fakt, iż małżonek wnioskodawczyni prowadził w 2007 r. pozarolniczą działalność gospodarczą nie będzie miał znaczenia w przedmiotowej sprawie, ponieważ z możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji, o której mowa w art. 22k ust. 7 ww. ustawy uprawnieni są nie tylko rozpoczynający działalność gospodarczą, ale również mali podatnicy. Skoro, będąc małym podatnikiem wnioskodawczyni w 2008 r. zakupiła i wprowadziła wymienione we wniosku środki trwałe do ewidencji środków trwałych to była uprawniona do dokonania ich jednorazowej amortyzacji. Zastrzeżenie zawarte w art. 22k ust. 11 ww. ustawy w tej sytuacji nie znajdzie zastosowania.

Mając na względzie przedstawiony we wniosku stan faktyczny zauważyć należy, iż skoro między małżonkami istniała i istnieje wspólność majątkowa to w świetle przepisów prawa cywilnego wątpliwości budzi zawarta między małżonkami transakcja tj. „odkupienie przez wnioskodawczynię od męża części firmy (działalność produkcyjna)”. Jeżeli zatem będące przedmiotem wniosku środki trwałe, od których wnioskodawczyni zamierza dokonać jednorazowych odpisów amortyzacyjnych, nie zostały „odkupione” od męża to stanowisko przedstawione przez wnioskodawczynię przy zachowaniu pozostałych wymogów ustawowych można uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.