INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Firmy, przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2008 r. (data wpływu 10 kwietnia 2008 r.), uzupełnionym w dniu 16 maja 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 7 maja 2008 r. znak ILPB1/415-245/08-2/AG, ILPP1/443-379/08-2/BD na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 9 maja 2008 r., a w dniu 16 maja 2008 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca – osoba fizyczna, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług informatycznych. Wnioskodawca zamierza rozszerzyć działalność o wynajem pomieszczeń na cele mieszkalne, w tym celu dokonał zakupu lokalu mieszkalnego z wykorzystaniem kredytu bankowego, co zostało udokumentowane aktem notarialnym.

Wartość zakupionego lokalu wyniosła 600.000 zł. W związku z zakupem Wnioskodawca poniósł następujące koszty sporządzenia aktu notarialnego:

• podatek od czynności cywilnoprawnych 12.000 zł,
• podatek od ustanowienia hipoteki 659 zł,
• opłaty sądowe 660 zł,
• taksa notarialna 1.585 zł,
• taksa notarialna 832 zł,
• podatek od towarów i usług 531,74 zł,

łącznie 16.267,74 zł, oraz

• wypis aktu notarialnego 183 zł,
• poświadczenie własnoręcznego podpisu 24,40 zł

ogółem 16.475,14 zł.

W celu przystosowania lokalu do użytku Wnioskodawca jest zmuszony przeprowadzić jego remont, zakupując dodatkowe materiały, jak wapno, cement, panele, kafelki, narzędzia do remontu, których szacowany koszt wyniesie około 90.000 zł.

Wnioskodawca podał, że ze względu na różnice w interpretacji pojęcia remontu, które mogą się mieścić w granicach do 30% wartości lokalu, zachodzi wątpliwość czy powyższe koszty remontu zwiększają wartość wymienionego lokalu.

Wnioskodawca dodał, że zgodnie z różnymi orzeczeniami NSA i Sądu Najwyższego, prowadzący działalność może powyższe koszty remontu odnieść w koszty działalności, a w przypadku powstania straty na koniec 2007 roku, zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy i podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), powstałą stratę może rozliczyć do 5 lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Czy koszt odsetek, od spłacanego co miesiąc kredytu, podlega odniesieniu w koszty działalności od momentu dokonania zakupu, czy od momentu oddania lokalu do użytkowania...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z interpretacją opublikowaną przez Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście oraz w wyniku przeanalizowania sprawy wynika, iż koszty odsetek od kredytu można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów działalności po przyjęciu środka trwałego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca uważa ponadto, iż koszt odsetek od kredytu za okres prowadzonego remontu, przez wprowadzeniem lokalu na stan środków trwałych, powiększa wartość tegoż lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest poprawienie wyniku finansowego oraz osiągnięcie przychodu – z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Stosownie natomiast do treści art. 23 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Natomiast zgodnie z treścią art. 22g ust. 3 ww. ustawy, za cenę nabycia środka trwałego uważa się m.in. odsetki.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż odsetki od kredytu na zakup lokalu, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania oraz opłaty związane z zakupem przedmiotowego lokalu będą zwiększały wartość początkową tego środka trwałego, natomiast odsetki naliczone i zapłacone oraz pozostałe koszty poniesione po tym dniu będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego, wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 8 lipca 2008 r. nr ILPB1/415-245/08-4/AG, natomiast wniosek w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług rozstrzygnięto interpretacją indywidualną nr ILPP1/443-379/08-2/BD z dnia 3 lipca 2008 r.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma urzędowego Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.