DECYZJA

Dyrektor Izby Skarbowej w Białymstoku, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 18.05.2007r. (data wpływu do Urzędu 24.05.2007r.) uchyla postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Augustowie z dnia 9.05.2007r. nr US.IV/443-1/2007 stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z zakupu usługi wynajmu pokoi od innego hotelu

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 5.03.2007r. firma zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku od towarów i usług, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług hotelarskich. W ramach prowadzonej przez podatnika działalności, kontrahent zlecił zorganizowanie konferencji, tj.: obsługę techniczną konferencji, udostępnienie sal wykładowych, zapewnienie uczestnikom posiłków i miejsc noclegowych. Brak odpowiedniej ilości miejsc noclegowych sprawił, iż podatnik wynajął pokoje gościnne w innym hotelu dla części uczestników konferencji. Następnie podatnik wystawił fakturę VAT, od której odprowadził podatek należny za usługę określoną jako „organizacja i obsługa konferencji”. Koszt korzystania przez uczestników konferencji z usług hotelowych w innym hotelu podatnik doliczył do faktury wystawionej dla kontrahenta. Dokonując rozliczenia podatku VAT, podatek należny od wykonywanej przez siebie usługi podatnik pomniejszył o podatek naliczony wynikający z faktury wystawionej przez inny hotel.

Oceniając stan faktyczny, podatnik stwierdził, iż ma prawo do obniżenia podatku należnego od usługi „organizacja i obsługa konferencji” o podatek naliczony, wynikający z tytułu zakupu usługi wynajmu pokoi gościnnych od innego hotelu.

W odpowiedzi, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Augustowie w dniu 9.05.2007r. wydał postanowienie nr US.IV/443-1/2007. Stwierdził w nim, iż zgodnie z art. 86 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie natomiast z art. 88 ust.1 pkt 4 lit. a wyżej cytowanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem przypadków, gdy usługi te zostały nabyte przez podatników świadczących usługi turystyki, jeżeli w skład usługi turystyki, opodatkowanej na zasadach innych niż określone w art. 119, wchodzą usługi noclegowe lub gastronomiczne albo jedne i drugie.

Z przedstawionego powyżej stanu faktycznego w opinii organu pierwszej instancji wynikało, iż skoro podatnik nabył usługę „wynajmu pokoi od innego hotelu”, to wobec faktu wyłączenia prawa do obniżenia podatku należnego określonego w art. 88 ust.1 pkt 4 lit. a., Spółce nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tytułu zakupu usługi „wynajmu pokoi gościnnych od innego hotelu”.

Nie godząc się ze stanowiskiem organu podatkowego pierwszej instancji, pełnomocnik Strony, działając w jej imieniu złożył zażalenie z dnia 18.05.2007r., w którym wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości z uwagi na to, iż pozbawienie Strony prawa do dokonania obniżenia podatku należnego od świadczonej przez siebie usługi organizacji konferencji, o podatek naliczony od usługi noclegowej świadczonej na rzecz „Hotelu Warszawa” przez inny hotel, prowadziłoby do naruszenia jednej z podstawowych zasad opodatkowania obrotu towarami i świadczenia usług, jaką jest zasada unikania podwójnego opodatkowania.

Po rozpatrzeniu sprawy, Dyrektor Izby Skarbowej w Białymstoku, postanowił uchylić postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Augustowie, zaś swoje stanowisko uzasadnia następująco:

Decydującą kwestią w przedmiotowej sprawie, którą należało rozstrzygnąć w pierwszej kolejności było to, w jaki sposób prawidłowo zakwalifikować usługę określoną przez podatnika jako „organizacja i obsługa konferencji”. Mianowicie, czy czynność ta polega na świadczeniu usługi turystyki zaś idąc dalej, jeżeli tak, to czy polega ona świadczeniu usługi własnej, w skład której wchodzi zakup usługi obcej świadczonej dla bezpośredniej korzyści turysty. Czy też, przeciwnie - nie jest to w ogóle usługa turystyki a zatem powinna być rozliczana na zasadach ogólnych.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „usługi turystyczne” , a w art. 119 posługuje się konsekwentnie sformułowaniem „usługi turystyki”. Przepis ten ogranicza się tylko do wymienienia składników świadczonej usługi turystyki i są nimi w szczególności: transport, zakwaterowanie, wyżywienie oraz ubezpieczenie.

Z kolei zgodnie z treścią art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych a obowiązek określenia symbolu danej usługi, spoczywa na podatniku.

Wobec powyższego, treść przepisu art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, powołana i wykorzystana przez organ podatkowy pierwszej instancji do rozstrzygnięcia kwestii, czy podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z zakupu usługi najmu pokoi od innego hotelu, jest zdecydowanie niewystarczająca ponieważ kluczowa kwestia tj. określenie rodzaju usługi, jaką wykonywał podatnik, pozostaje niewyjaśniona. Podatnik również w swoim wniosku o udzielenie interpretacji nie podał symbolu PKWiU wykonywanej przez siebie usługi a tym samym ściśle jej nie określił.

W tej sytuacji, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Augustowie powinien był zwrócić się do podatnika o uzupełnienie jego wniosku, który na podstawie art. 14a § 2 Ordynacji podatkowej powinien zawierać wyczerpująco podany stan faktyczny dotyczący konkretnego pytania.

Z uwagi na to, że w rozpatrywanej sprawie stan faktyczny nie został przedstawiony w sposób pełny, należało zatem postanowić jak na wstępie.

Postanowienie niniejsze jest ostateczne. Służy na nie prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, w terminie 30 dni od dnia doręczenia postanowienia, pod zarzutem naruszenia prawa mającego istotny wpływ na rozstrzygnięcie. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach.