INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2008 r. (data wpływu 5 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej odpowiedzialności podatkowej osób trzecich - jest prawidłowe, jednak z innych względów niż wskazane przez Wnioskodawcę.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej odpowiedzialności podatkowej osób trzecich.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prezes Zarządu Spółki rozważa udzielenie pełnomocnictwa cywilnoprawnego do wystawiania i podpisywania dokumentów finansowych (faktur, faktur korygujących) dwóm osobom fizycznym, nie będącym pracownikami Spółki. Przyszli pełnomocnicy nie są związani jakimkolwiek stosunkiem cywilnoprawnym z Wnioskodawcą, w szczególności umową zlecenia, cywilnoprawną, o dzieło, o współpracy. Są oni pracownikami innej osoby prawnej (również spółki z ograniczoną odpowiedzialnością). Zarząd „S.” Sp. z o. o. powoła pełnomocników i sam nadal będzie istnieć i funkcjonować. Nie dojdzie do sytuacji, w której po powołaniu pełnomocników zarząd zostanie odwołany i organ ten nie będzie w ogóle funkcjonował.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy pełnomocnicy ustanowieni przez Zarząd Spółki będą ponosić odpowiedzialność za zobowiązania finansowe – podatkowe – z tytułu wystawionych przez siebie faktur względem mocodawcy i organów podatkowych i czy ewentualnie taką odpowiedzialność może ponosić inna spółka, której pracownikami są pełnomocnicy...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 116 Ordynacji podatkowej, pełnomocnicy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ponoszą osobistą odpowiedzialność za zaległości podatkowe spółki w związku z wystawionymi przez siebie dokumentami finansowymi i wszelkimi innymi, ale tylko wówczas, gdy w spółce nie ma zarządu. W opisanej sytuacji, gdy zarząd istnieje i nadal funkcjonuje, osoby będące pełnomocnikami nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe Spółki. Nie ponosi jej tym bardziej zatrudniający je podmiot, będący również spółką z ograniczoną odpowiedzialnością.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe, jednak z innych względów niż przez Niego wskazane.

Zgodnie z przepisem art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Na mocy art. 26 powołanej ustawy, podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki. W szczególnych przypadkach przewidzianych przez ustawodawcę, za zaległości podatkowe podatnika odpowiadają z nim solidarnie, całym swoim majątkiem również osoby trzecie (art. 107 § 1 omawianej ustawy). Zakres podmiotowy i przedmiotowy tej odpowiedzialności oraz warunki, na jakich jest ponoszona zostały szczegółowo uregulowane w Rozdziale 15 Działu III Ordynacji podatkowej.

Kwestię odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe spółek kapitałowych unormowano w art. 116 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z § 1 tego artykułu, za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji, spółki akcyjnej lub spółki akcyjnej w organizacji odpowiadają solidarnie całym swoim majątkiem członkowie jej zarządu, jeżeli egzekucja z majątku spółki okazała się w całości lub w części bezskuteczna, a członek zarządu:

1. nie wykazał, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie zapobiegające ogłoszeniu upadłości (postępowanie układowe) albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości lub niewszczęcie postępowania zapobiegającego ogłoszeniu upadłości (postępowania układowego) nastąpiło bez jego winy;
2. nie wskazuje mienia spółki, z którego egzekucja umożliwi zaspokojenie zaległości podatkowych spółki w znacznej części.

Zakres tej odpowiedzialności obejmuje przy tym – na mocy § 2 tego artykułu - wyłącznie zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań, które powstały w czasie pełnienia przez nich obowiązków członka zarządu.

W sytuacji natomiast, gdy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji lub spółka akcyjna w organizacji nie posiada zarządu, za zaległości podatkowe tej spółki odpowiada jej pełnomocnik albo jej wspólnicy, jeżeli pełnomocnik nie został powołany. W takim przypadku cytowane powyżej przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio (art. 116 § 3 Ordynacji podatkowej).

Pod pojęciem zaległości podatkowej należy rozumieć – zgodnie z art. 51 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej - podatek niezapłacony w terminie płatności, a także niezapłaconą w terminie płatności zaliczkę na podatek, w tym zaliczkę, o której mowa w art. 23a, lub ratę podatku.

W zdarzeniu przyszłym przedstawionym w treści wniosku, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ustanowi dwóch pełnomocników. Zakres ich umocowania obejmie wystawianie i podpisywanie dokumentów finansowych Jednostki. Osób tych nie łączy i nie będzie łączyć z Wnioskodawcą stosunek pracy, ani odrębny od pełnomocnictwa stosunek cywilnoprawny. Są one pracownikami innej spółki kapitałowej. W związku z opisaną sytuacją, Spółka - mocodawca rozważa kwestię odpowiedzialności pełnomocników i ich pracodawcy za zobowiązania podatkowe „z tytułu wystawianych przez nich faktur”.

Z treści cytowanych powyżej unormowań wyraźnie wynika, że na gruncie przepisów prawa podatkowego pełnomocnik może odpowiadać za zaległości podatkowe spółki kapitałowej w organizacji z tytułu zobowiązań, które powstały w okresie jego umocowania, o ile spółka nie posiadała w tym czasie zarządu. Tymczasem, w zdarzeniu przyszłym przedstawionym przez Wnioskodawcę pełnomocników ustanawia osoba prawna – „S.” Sp. z o. o., a nie spółka w organizacji. Nie mieści się ono zatem w dyspozycji przepisu art. 116 § 3 Ordynacji podatkowej.

Powołane przepisy nie przewidują również sytuacji, gdy odpowiedzialność za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ponosi inna osoba prawna, będąca pracodawcą osób, którym spółka udzieliła pełnomocnictw.

Należy ponadto zastrzec, że zobowiązanie podatkowe Wnioskodawcy nie może powstać „z tytułu wystawienia faktury”. Faktura stanowi bowiem wyłącznie dowód księgowy, dokumentujący daną operację gospodarczą. Zobowiązanie podatkowe powstaje natomiast w wyniku skonkretyzowania powinności przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w ustawie podatkowej.

Podsumowując, w sytuacji opisanej w treści wniosku, odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe Spółki powstałe w związku z zaistnieniem zdarzeń gospodarczych, dokumentowanych fakturą wystawianą przez Jej pełnomocników ponoszą wyłącznie:

• sama Spółka oraz

• członkowie Jej zarządu, w przypadku zaistnienia przesłanek z art. 116 Ordynacji podatkowej.

Odpowiedzialność podatkowa nie ciąży natomiast na pełnomocnikach ustanowionych przez Wnioskodawcę, ani ich pracodawcy.

Zasady odpowiedzialności pełnomocników względem mocodawcy regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Rozstrzyganie w przedmiocie zakresu odpowiedzialności cywilnoprawnej tych podmiotów nie leży w kompetencji organów podatkowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.