INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Z. przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 05 maja 2008r.), uzupełnionym w dniu 02 lipca 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania wartości kosztów kształcenia nauczycieli w formach szkolnych i pozaszkolnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 maja 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania wartości kosztów kształcenia nauczycieli w formach szkolnych i pozaszkolnych.
Z uwagi na fakt, iż wniosek zawierał braki formalne pismem z dnia 26 czerwca 2008r. Znak: IBPB2/415-845/08/ASz wezwano do ich uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 02 lipca 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Jednostka zajmująca się obsługą administracyjną szkół i przedszkoli Gminy, do końca 2003r. dopłaty na dokształcanie nauczycieli uznawała za zwolnione od podatku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 86 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Po skreśleniu tego artykułu, i na skutek uzyskanej informacji, czyli od stycznia 2004r. jednostka odprowadzała podatek od przyznanych nauczycielom środków przeznaczonych na dofinansowanie kształcenia zawodowego wszystkim tym nauczycielom, którzy podejmowali powyższe dokształcanie bez skierowania. Były to następujące formy dokształcania: studia licencjackie i magisterskie, studia dyplomowe i kursy kwalifikacyjne. O to dofinansowanie nauczyciel sam zwraca się z wnioskiem do dyrektora szkoły. Dofinansowanie dokształcania (opłata za czesne), otrzymuje w formie gotówkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dofinansowanie kształcenia zawodowego nauczycieli w formach szkolnych i pozaszkolnych oraz podejmowanych na podstawie skierowania i bez skierowania może być zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy dofinansowania, o którym mowa w § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 2003r., który to artykuł zgodnie z § 1 ust. 2 pkt 2 nie dotyczy nauczycieli i dlatego brak podstawy do zwolnienia od podatku środków przeznaczonych na dokształcanie nauczycieli.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 11 ust. 1 tejże ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Natomiast art. 12 ust. 1 stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Zgodnie z powyższym należy przyjąć, że generalnie wartość świadczeń otrzymanych przez pracowników, których podstawą otrzymania jest łączący ich ze świadczeniodawcą stosunek pracy, stanowi przychód ze stosunku pracy i podlega opodatkowaniu.

Natomiast według art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy, wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych - korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zauważyć należy, iż użyte w cytowanym powyżej przepisie sformułowanie „odrębne przepisy” obejmuje szereg aktów prawnych, z których wynika prawo pracownika do otrzymania od pracodawcy świadczeń w związku z jego dokształcaniem. Do tego katalogu zaliczane jest:

1. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. z 1993r. Nr 103, poz. 472 ze zm.),
2. Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 03 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006r. Nr 31, poz. 216 ze zm.).
   
   

W stosunku do nauczycieli za odrębne przepisy, o których mowa wyżej uznać należy regulacje zawarte w ustawie z dnia 26 stycznia 1982r. - Karta Nauczyciela (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 97, poz. 674 ze zm.) oraz rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 29 marca 2002r. w sprawie sposobu podziału środków - na wspieranie doskonalenia zawodowego nauczycieli - pomiędzy budżety poszczególnych wojewodów, form doskonalenia zawodowego dofinansowywanych ze środków wyodrębnionych w budżetach organów prowadzących szkoły, wojewodów, ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania oraz szczegółowych kryteriów i trybu przyznawania tych środków (Dz. U. z 2002 r. Nr 46, poz. 430).

Na podstawie art. 70a ust. 1 powołanej ustawy, w budżetach organów prowadzących szkoły wyodrębnia się środki na dofinansowanie doskonalenia zawodowego nauczycieli w wysokości 1% planowanych środków przeznaczonych na wynagrodzenie osobowe nauczycieli.

Szczegółowe zasady i tryb dystrybucji, wydzielonych w myśl powyższego przepisu, środków na dofinansowanie dokształcania i doskonalenia zawodowego nauczycieli reguluje powołane rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 29 marca 2002 r.

Zgodnie z § 2 ust. 2 tego rozporządzenia ze środków na doskonalenie zawodowe nauczycieli, przyznanych na podstawie art. 70a ust. 1 powyższej ustawy, dofinansowuje się w części lub w całości:

• opłaty za kształcenie pobierane przez szkoły wyższe i zakłady kształcenia nauczycieli,
• opłaty za kursy kwalifikacyjne i doskonalące, seminaria oraz inne formy doskonalenia zawodowego dla nauczycieli skierowanych przez dyrektora szkoły lub placówki,
• koszty przejazdów oraz zakwaterowania i wyżywienia nauczycieli, którzy na podstawie skierowania udzielonego przez dyrektora szkoły lub placówki uczestniczą w różnych formach doskonalenia zawodowego, a w szczególności uzupełniają lub podnoszą kwalifikacje.
  
  

W myśl § 7 rozporządzenia organ prowadzący szkoły, w porozumieniu z dyrektorami szkół i placówek, ustala corocznie maksymalną kwotę dofinansowania opłat za kształcenie nauczycieli oraz specjalności i formy kształcenia, na które dofinansowanie jest przyznawane.

W świetle ww. przepisów wartość świadczeń przyznanych na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego nauczycieli, o których mowa powyżej jest wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Omawiany bowiem przepis art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy zwalnia wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, nie zawężając zwolnienia do określonych branż czy zawodów. W związku z tym przytoczony przepis zwolnienia dotyczy również nauczycieli, co oznacza, iż z tytułu podnoszenia kwalifikacji nauczycieli - dofinansowanie całości bądź części czesnego, jeżeli finansowane jest ze środków wyodrębnionych w budżetach organów prowadzących szkoły w wysokości 1% planowanych środków przyznanych na wynagrodzenia osobowe nauczycieli na podstawie art. 70a ust. 1 Karty Nauczyciela korzysta ze zwolnienia przedmiotowego w świetle ustawy podatkowej .

Należy również zauważyć, że w przypadku dofinansowania w części lub w całości opłaty za kształcenie pobierane przez szkoły wyższe, za studia licencjackie, magisterskie i podyplomowe bez znaczenia pozostaje fakt braku skierowania udzielonego przez dyrektora szkoły lub placówki. Skierowanie takie jest wymagane przy dofinansowaniu opłaty za kursy kwalifikacyjne i doskonalące, seminaria oraz inne formy doskonalenia zawodowego dla nauczycieli, a także przy dofinansowaniu kosztów przejazdów oraz zakwaterowania i wyżywienia nauczycieli uczestniczących w różnych formach doskonalenia zawodowego, a w szczególności uzupełniających lub podnoszących kwalifikacje.

W świetle powyższego należy uznać, że wartość świadczenia w postaci dofinansowania do studiów organizowanych przez szkołę wyższą, przyznanego nauczycielowi zgodnie ze wskazanymi przepisami jest wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stanowisko wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.