Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-606/12-4/AMN
z 4 września 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2012 r. (data wpływu 19 czerwca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 30 sierpnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie sukcesji podatkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie sukcesji podatkowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 22 sierpnia 2012 r. znak ILPB1/415-606/12-2/AMN na podstawie art. 169 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 27 sierpnia 2012 r., wniosek uzupełniono w dniu 30 sierpnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu xx maja 2012 r. zmarła żona Wnioskodawcy, prowadząca działalność gospodarczą pod firmą XX.

Spadek na podstawie ustawy został nabyty przez ustawowych spadkobierców, tj. Wnioskodawcę i Jego dzieci, co zostało poświadczone aktem poświadczenia dziedziczenia sporządzonym przez notariusza w dniu xx maja 2012 r. nr YY.

Następnie spadkobiercy dokonali w dniu xx maja 2012 r. częściowego działu spadku ograniczając go do majątku firmy XX.

W wyniku zgodnego podziału całość majątku firmy XX wraz z zobowiązaniami przypadła Wnioskodawcy. W tym czasie po śmierci żony Wnioskodawca dostosował swoją działalność do sytuacji faktycznej i prowadzi ją obecnie pod tą samą nazwą, tym samym adresem, z tym samym zakresem działalności, co firma zmarłej żony.

Wnioskodawca w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy, przejął do prowadzenia swojej firmy wszystkich pracowników swojej zmarłej żony.

Zmarła żona Zainteresowanego była stroną dwóch umów pożyczek hipotecznych udzielonych jej przez bank na cele związane z działalnością gospodarczą i na spłatę kredytu w rachunku bieżącym.

Ponieważ Wnioskodawca jako następca prawny żony kontynuuje tę działalność, zwrócił się z prośbą do banku o wprowadzenie do umów kredytowych Jego osoby w miejsce zmarłej żony. Wówczas bank uzależnił zawarcie stosownych aneksów od przedstawienia indywidualnej interpretacji prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej z upoważnienia Ministra Finansów. Z przedstawionej Wnioskodawcy opinii prawnej departamentu prawnego banku wynika, że nie widzi on przeszkód w zaproponowaniu przez Wnioskodawcę aneksowaniu umów pod warunkiem uzyskania wnioskowanej indywidualnej interpretacji prawa podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle zapisów art. 97 Ordynacji podatkowej, jedyny spadkobierca praw majątkowych i niemajątkowych spadkodawczyni z tytułu prowadzonej przez nią działalności gospodarczej w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej, Wnioskodawca jest w pełni jej sukcesorem jako osoba prowadząca działalność gospodarczą we własnym imieniu i zarazem kontynuująca działalność przejętej w spadku firmy?

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 97 Ordynacji podatkowej w sposób wyraźny wskazuje, że prawo podatkowe w pełni respektuje przepisy prawa cywilnego w zakresie uregulowanym prawem spadkowym.

Reasumując, w rezultacie dziedziczenia majątku firmy XX prowadzonej przez zmarłą żonę Wnioskodawcy, jest On jej następcą prawnym, a zatem sukcesorem tak obowiązków jak i uprawnień podatkowych w związku z prowadzoną działalnością kontynuując działalność przejętej w spadku firmy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 922 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi czwartej Kodeksu - Spadki. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależne od tego, czy są one spadkobiercami.

W myśl art. 924 ww. Kodeksu, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Natomiast stosownie do przepisu art. 925 Kodeksu cywilnego, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia (art. 1025 § 1 cytowanego Kodeksu).

W świetle cytowanych powyższej przepisów, spadek zostaje nabyty z dniem śmierci spadkodawcy. Nabycie spadku następuje automatycznie, z mocy ustawy. Od chwili otwarcia spadku spadkobierca może samodzielnie objąć spadek we władanie.

Stosownie do treści art. 1035 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów Tytułu VIII Kodeksu.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, gdy spadek przypada kilku spadkobiercom. Dział spadku może nastąpić, bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców (art. 1037 § 1 ww. Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego nie należą do spadku. Ich sukcesja jest możliwa jedynie na podstawie i w granicach przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749).

Kwestię sukcesji podatkowej reguluje przede wszystkim art. 97 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.

W myśl art. 97 § 2 ww. ustawy, jeżeli, na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.

Wyżej powołane przepisy art. 97 Ordynacji podatkowej nie dotyczą praw o charakterze osobistym spadkodawcy.

Z powyższego wynika, zatem że:

• wszelkie, zarówno prawa jak i obowiązki majątkowe spadkodawcy, spadkobiercy podatnika przejmują zawsze i bezwarunkowo,
• prawa o charakterze niemajątkowym przechodzą na spadkobierców, pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek (przy czym dotyczy to tylko uprawnień związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą).
  
  

Zatem, skutkiem śmierci podatnika jest przejęcie przez jego spadkobierców podatkowych praw i obowiązków majątkowych, a także praw niemajątkowych w zależności od tego czy kontynuują działalność spadkodawcy czy nie. Z chwilą śmierci podatnika następuje bowiem zakończenie bytu prawnego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Zainteresowany kontynuuje działalność gospodarczą jako spadkobierca swojej żony. Spadek na podstawie ustawy został nabyty przez ustawowych spadkobierców, tj. Wnioskodawcę i Jego dzieci, co zostało poświadczone aktem notarialnym. Spadkobiercy dokonali częściowego działu spadku ograniczając go do majątku firmy XX. W wyniku zgodnego podziału całość majątku firmy XX wraz z zobowiązaniami przypadła Wnioskodawcy. Po śmierci żony zainteresowany dostosował swoją działalność do sytuacji faktycznej i prowadzi ją obecnie pod tą samą nazwą, tym samym adresem, z tym samym zakresem działalności, co firma zmarłej żony.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że Wnioskodawca jako spadkobierca żony (zmarłego przedsiębiorcy, prowadzącego działalność gospodarczą jako osoba fizyczna), który kontynuuje działalność gospodarczą w formie XX, jest w świetle art. 97 ustawy Ordynacja podatkowa sukcesorem praw i obowiązków spadkodawczyni, któremu przysługują prawa majątkowe wynikające z przepisów prawa podatkowego i prawa o charakterze niemajątkowym zmarłej żony.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.