INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2008 r. (data wpływu 6 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu zaksięgowania faktur wystawionych w roku 2004 i wówczas nie zaksięgowanych, a dotyczących: opłaty wstępnej leasingowej oraz pierwszej raty dzierżawy za samochód - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu zaksięgowania faktur wystawionych w roku 2004 i wówczas nie zaksięgowanych, a dotyczących: opłaty wstępnej leasingowej oraz pierwszej raty dzierżawy za samochód.

W przedmiotowym wniosku oraz w piśmie uzupełniającym z dnia 13 marca 2008 r. został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 23 listopada 2004 roku zostały wystawione dwie faktury VAT i dotyczyły one leasingu operacyjnego samochodu osobowego; pierwsza z nich dotyczyła opłaty wstępnej, natomiast druga pierwszej raty dzierżawy za samochód. Umowa leasingu zawarta została na okres 35 miesięcy. Po wnikliwej analizie całego leasingu okazało się, że w czasie, gdy księgowość firmy prowadzona była przez biuro rachunkowe, omawiane faktury nie zostały zaksięgowane w koszty firmy. Duplikaty faktur uzyskała Pani dnia 26 października 2007 roku.

W roku 2004 zdarzenia gospodarcze dla potrzeb podatku dochodowego ewidencjonowane były w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a koszty księgowane były na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy, natomiast obecnie zdarzenia gospodarcze dla potrzeb podatku dochodowego ewidencjonowane są w księdze rachunkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy faktury VAT za opłatę wstępną lasingową oraz opłatę za dzierżawę samochodu należy umiejscowić w kosztach firmy w roku 2004 i dokonać korekty zeznania w podatku dochodowym za rok 2004, a to spowoduje zwrot podatku dochodowego, czy też na podstawie uzyskanych duplikatów może Pani przedmiotowe faktury zaksięgować w kosztach bieżących firmy...

Zdaniem Wnioskodawcy: na podstawie posiadanych duplikatów faktur poniesione w roku 2004 wydatki i wówczas nie zaewidencjonowane zamierza Pani zaksięgować w koszty firmy za rok 2007.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem z art. 23a pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), ilekroć jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Na podstawie art. 23b ust. 1 ww. ustawy, definiującego tzw. leasing operacyjny, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

W myśl art. 23b ust. 2 ww. ustawy jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2000 r. Nr 54, poz. 654, Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324),
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143 z 1998 r., Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r., Nr 49, poz. 484 i Nr 101, poz. 1178)

• do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.

Biorąc pod uwagę powyższe, jeżeli przedmiotowa umowa zawarta przez Panią spełnia warunki określone w art. 23b ust. 1 ww. ustawy oraz finansujący nie korzysta z wymienionych w art. 23b ust. 2 zwolnień, wówczas raty leasingowe (w tym także wstępna rata) stanowią koszty uzyskania przychodu z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 updof (w brzmieniu obowiązującym w roku 2004) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zatem wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami.

Powołany przepis art. 23b ust. 1 nie precyzuje, w którym momencie korzystający winien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu opłaty wynikające z umowy leasingu. Zatem rozstrzygając tę kwestię należy brać pod uwagę ogólne zasady potrącania kosztów uregulowane w art. 22 ust. 4-6 i ust. 6b ww. ustawy.

Stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Z analizy stanu faktycznego opisanego przez Panią w złożonym wniosku oraz uzupełnieniu do wniosku wynika, iż w 2004 roku prowadziła Pani podatkową księgę przychodów i rozchodów, a wydatki zaliczała Pani do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, bez względu na datę uzyskania przychodu, nie stosowała Pani zatem zasad określonych w art. 22 ust. 5-5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidzianych dla podatników prowadzących księgi rachunkowe.

Poniesione w 2004 r. koszty związane z opłatami wynikającymi z umowy leasingu (czynsz inicjalny, pierwsza rata leasingowa winny zatem być zaewidencjonowane w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo – w dacie ich poniesienia tj. w listopadzie 2004 roku.

Reasumując: w sytuacji, gdy zamierza Pani zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikające z faktur wystawionych w roku 2004 (które nie zostały wówczas zaewidencjonowane) należy skorygować dokumentację dotyczącą roku 2004 i złożyć korektę zeznania podatkowego za rok 2004.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.