INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2008r. (data wpływu do tut. Biura 19 lutego 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości, będącej uprzednio przedmiotem wywłaszczenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości, będącej uprzednio przedmiotem wywłaszczenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Aktem notarialnym z dnia 29 lipca 1981r. nastąpiło wywłaszczenie nieruchomości składającej się z działki o pow. 384 m² i posadowionego na niej rodzinnego budynku mieszkalnego. Nieruchomość została przejęta przez Skarb Państwa z przeznaczeniem pod rozbudowę osiedla. W chwili wywłaszczenia nieruchomość była współwłasnością w #189; części jednej osoby oraz po #188; części (od 1977r.) wnioskodawczyni oraz jej brat. W 1985r. zmarła osoba, która posiadała #189; część udziału w przedmiotowej nieruchomości a jej spadkobiercami zgodnie z postanowieniem Sądu z 1986r. pozostali ww. współwłaściciele. Wobec niewykorzystania nieruchomości na cel zgodny z przeznaczeniem poprzedni współwłaściciele otrzymali w 2005r. propozycję zwrotu tylko działki (budynek wcześniej zburzono) i o to wystąpili do Urzędu Starosty. Ostateczną decyzję o zwrocie nieruchomości na rzecz byłych właścicieli tj. wnioskodawczyni oraz jej brata wydał Starosta w dniu 16 października 2006r. Wielkość działki została ograniczona do 359 m² z powodu poszerzenia drogi. Równocześnie współwłaściciele dokonali zwrotu pobranego w 1985r. odszkodowania zwaloryzowanego za okres od 1982r. do 2006r., za całość nieruchomości. Ze względu na położenie działki na terenie osiedla w opracowanym w 2007r. planie zagospodarowania miasta ww. działka ujęta została pod zabudowę usługową. Ponieważ właściciele tej działki nie mogli wykorzystać tej nieruchomości dla celów własnych z uwagi na swój podeszły wiek, zdecydowali o jej sprzedaży. Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nastąpiła w styczniu w 2008r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości wywłaszczonej a następnie zwróconej byłym właścicielom decyzją Starosty w 2006r., którzy posiadali w 1981r. #189; część udziału w nieruchomości, a potem w 1986r. nabyli w spadku prawo do pozostałej #189; części nieruchomości rodzi skutek podatkowy wynikający z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ...

Zdaniem wnioskodawczyni sprzedaż nieruchomości nie powoduje przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W opisanym stanie faktycznym zachodziły warunki zwrotu wywłaszczonej nieruchomości zgodnie z art. 136 ustawy o gospodarce nieruchomościami, a z roszczeniem o restytucję poprzedniego stanu własności byli współwłaściciele wystąpili do Starosty pismem z dnia 5 kwietnia 2005r. Z uwagi na fakt, iż jeden ze współwłaścicieli zmarł, przedłożono dokument tj. postanowienie Sądu z 1986r. w sprawie postępowania spadkowego potwierdzający, iż występujący o zwrot prawnie byli byłymi właścicielami wywłaszczonej nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejście prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ustawa zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości, w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu na jaki dokonano wywłaszczenia.

Stosownie zatem do art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004r. Nr 261 poz. 2603 ze zm.) poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Tak też postąpiła wnioskodawczyni wraz z drugim współwłaścicielem występując o zwrot nieruchomości. Nieruchomość gruntowa (budynek wyburzono) została im zwrócona decyzją Starosty z 2006r. Jak wynika z powyższego, zwrotu - a tym samym zmiany stanu prawnorzeczowego - dokonano w trybie postępowania administracyjnego, którego celem było przywrócenie stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia. Decyzja o zwrocie nieruchomości pełni zatem funkcję restytucyjną, przywraca bowiem prawo własności nieruchomości - w tym przypadku następcom prawnym poprzedniego właściciela. W przypadku zwrotu nieruchomości nie mamy więc do czynienia z kreowaniem prawa własności tylko z jego przywróceniem. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie o restytucji (przywróceniu) stanu sprzed wywłaszczenia. Gdyby bowiem nie dokonane wywłaszczenie, wnioskodawczyni wraz z drugim współwłaścicielem nadal byłaby współwłaścicielem nieruchomości.

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (j.t. Dz. U. z 1964r., nr 16, poz. 93 ze zm.) spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy.Zgodnie z powyższym należy stwierdzić, że wnioskodawczyni wraz z drugim współwłaścicielem nabyła nieruchomość w części w 1977r. oraz w części w drodze spadku po zmarłym w 1985r. współwłaścicielu, a nie w dniu dokonania zwrotu tejże części nieruchomości gruntowej przez Starostę.

Tym samym u wnioskodawczyni nie powstaje obowiązek zapłaty podatku od przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, gdyż zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z ze zm.) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodów jedynie wówczas, gdy odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. W przedmiotowej sprawie od daty nabycia przez wnioskodawczynię zwróconej obecnie a uprzednio wywłaszczonej nieruchomości upłynęło ponad 5 lat, wobec czego powstały przychód ze zbycia nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu.

Z tej przyczyny stanowisko wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.