INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 18 lutego 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania wartości kosztów kształcenia pracowników w formach pozaszkolnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania wartości kosztów kształcenia pracowników w formach pozaszkolnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podmiotem funkcjonującym w sferze gospodarki komunalnej. Istotnym elementem działalności statutowej jest prowadzenie działalności szkoleniowej. We współpracy z wykładowcami i ekspertami najlepszych polskich uczelni z całego kraju spółka organizuje szkolenia adresowane do pracowników Urzędów Wojewódzkich, Starostw Powiatowych, Urzędów Miast i Gmin, jednostek działających w obszarze gospodarki komunalnej a także przedsiębiorstw i innych podmiotów. Działalność ta jest prowadzona na podstawie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i zapisana w statucie wnioskodawcy. W grudniu 2007r. wnioskodawca uzyskał certyfikat systemu zarządzania jakością ISO na świadczenie usług szkoleniowych. Z uwagi na brak własnego zaplecza i kadry działalność ta jest prowadzona przy współpracy z wykładowcami zatrudnianymi na umowy cywilnoprawne. Stan taki powoduje, iż niemożliwe są do spełnienia wymogi warunkujące uzyskanie akredytacji kuratora oświaty zgodnie z § 4 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu w sprawie akredytacji placówek i ośrodków prowadzących kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych z dnia 20 grudnia 2003r. Wnioskodawca nie jest także wpisany do ewidencji niepublicznych placówek oświatowych. Szkolenia mają charakter ogólny lub specjalistyczny i mają na celu podnoszenie kwalifikacji zawodowych uczestników oraz aktualizacje ich wiedzy w związku ze zmieniającymi się regulacjami prawnymi. Umowy na uczestnictwo w szkoleniu są zawierane z podmiotami kierującymi sowich pracowników na szkolenia, w związku z czym uczestnictwo pracownika w zajęciach jest obowiązkowe. Realizowane przez spółkę szkolenia mają charakter seminariów zdefiniowanych w § 2 Rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy uczestnikom szkoleń organizowanych przez wnioskodawcę przysługuje zwolnienie od podatku świadczeń w postaci sfinansowanych przez pracodawcę kosztów szkolenia pracowników w formach pozaszkolnych – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych pomimo nie posiadania przez organizatora szkolenia wpisu do ewidencji niepublicznych placówek oświatowych i braku akredytacji kuratora oświaty...

Zdaniem wnioskodawcy wartość organizowanych przez niego szkoleń, o których mowa we wniosku, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przepisów nie wynika, iż podmioty prowadzące szkolenia mają obowiązek uzyskania akredytacji kuratora oświaty, za wyjątkiem działalności obejmującej prowadzenie kursów zawodowych, których wnioskodawca nie organizuje. Art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia od podatku dochodowego od osób fizycznych wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych. Z wyżej wymienionego artykułu, zdaniem wnioskodawcy, nie wynika, iż przepisami odrębnymi jest wyłącznie Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych, można więc domniemywać, iż przepis ten odwołuje się także do Kodeksu pracy, który w art. 17 i 94 pkt 6 stanowi, iż Pracodawca jest obowiązany ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych nie precyzując form takiego działania. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w ustawodawstwie brak jest przepisów uzależniających kwalifikację podatkowa wartości świadczeń przyznanych pracownikowi w formie szkolenia od posiadania przez firmę szkoleniową akredytacji kuratora oświaty.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 11 ust. 1 tejże ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Natomiast art. 12 ust. 1 stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z powyższym należy przyjąć, że generalnie wartość świadczeń otrzymanych przez pracowników stanowi przychód ze stosunku pracy i podlega opodatkowaniu.

Natomiast według art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy, wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych - korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zauważyć należy, iż użyte w cytowanym powyżej przepisie sformułowanie „odrębne przepisy” obejmuje szereg aktów prawnych, z których wynika prawo pracownika do otrzymania od pracodawcy świadczeń w związku z jego dokształcaniem. Do tego katalogu zaliczane jest:

1. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. z 1993r. Nr 103, poz. 472 ze zm.),
2. Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 03 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006r. Nr 31, poz. 216 ze zm.).
   
   

Należy przy tym zauważyć, że szkolenia pracowników opłacane przez zakład pracy można podzielić na dwa rodzaje:

1. szkolenia podnoszące posiadane kwalifikacje zawodowe w sensie umiejętności wykonywania bieżącej pracy, do których należą: seminaria, odczyty, prelekcje, wykłady, kursy specjalizacyjne, kursokonferencje, okazjonalne wykłady a nawet nauka języków obcych, jeśli pracownik zatrudniony jest na stanowisku wymagającym znajomości języka. Powyższe wymienione rodzaje dokształcania nie mają charakteru systematycznej nauki szkolnej w znaczeniu ogólnym,
2. szkolenia podnoszące poziom wiedzy ogólnej i zawodowej pracownika (nauka w szkołach publicznych i niepublicznych, w szkołach wyższych, na studiach podyplomowych itp.).
   
   

Należy zatem stwierdzić, że w przypadku dokształcania i doskonalenia zawodowego pracownika wyróżnić można sytuację, gdy szkolenia są niezbędne dla wykonywania obowiązków zawodowych pracownika w firmie na danym stanowisku, np. szkolenie z nowej wersji programu komputerowego dla pracownika, który używa tego programu, szkolenie pracownika organu podatkowego z zakresu podatków. Jeśli zostanie spełniony powyższy warunek, wówczas koszty ponoszone za takie szkolenie przez pracodawcę nie stanowią przychodu pracownika i nie podlegają opodatkowaniu.

Natomiast, jeśli szkolenie nie jest związane z wykonywaniem czynności przez pracownika na danym stanowisku pracy, tylko miałoby na celu podniesienie ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia a pracownicy nie uczestniczyliby w nim na podstawie polecenia służbowego, wówczas koszty ponoszone przez zakład pracy na to szkolenie, stanowią przychód pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 ww. ustawy podatkowej. Przychód ten może być jednak w określonych sytuacjach zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy w związku z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych oraz obowiązującym od 14 marca 2006r. rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 roku w sprawie uzyskiwania i uzupełnienia przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych.

Należy również podkreślić, iż kwestię akredytacji regulują przepisy ustawy o z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.). Akredytacja stanowi swoisty certyfikat poziomu kształcenia prowadzonego w danej placówce, w zakresie systemu oświaty.

Natomiast cyt. powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy nie uzależnia stosowania określonego w nim zwolnienia podatkowego od posiadania akredytacji przez organizatora szkoleń. Stąd też, posiadanie bądź nie akredytacji przez organizatora szkolenia należy uznać za pozostające bez wpływu na prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku świadczeń przyznanych pracownikowi na podstawie odrębnych przepisów w związku z jego dokształcaniem.

Reasumując, należy stwierdzić, że nie wszystkie szkolenia finansowane przez pracodawcę są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych, lecz tylko te które spełniają przesłanki wskazane ww. przepisami>

Zatem kwestia powstania przychodu ze stosunku pracy jak i możliwość zwolnienia go z opodatkowania uzależnione są od rodzaju szkolenia oraz od spełnienia warunków określonych przepisem art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże zwolnieniu z opodatkowania podlegać może wyłącznie wartość świadczeń przyznanych przez pracodawcę na podstawie odrębnych przepisów, a nie jak wskazano w stanowisku wartość organizowanych przez wnioskodawcę szkoleń.

Mając na względzie powyższe oraz fakt, iż nie wszystkie szkolenia finansowane przez pracodawcę są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowisko wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.