INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20.01.2008 r. (data wpływu 01.02.2008 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie okresu ważności certyfikatu rezydencji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2008r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie okresu ważności certyfikatu rezydencji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny

Spółka dokonuje płatności z tytułów, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych na rzecz usługodawców nie posiadających siedziby lub zarządu na terytorium Polski. W szczególności usługi te związane są z nabyciem usług dostarczania informacji, usług doradczych i badania rynku. W związku z tym, na mocy art. 26 ust. 1 updop jest zobowiązana jako płatnik, pobierać w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo brak poboru podatku zgodnie z taką umową jest możliwe tyko pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych, uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W związku z powyższym Spółka zwraca się do swoich kontrahentów o przedstawienie certyfikatu rezydencji w każdym roku podatkowym. W praktyce, procedura uzyskania w pełni prawidłowego certyfikatu rezydencji od zagranicznych kontrahentów może być dość długotrwała - certyfikat taki dla swej ważności musi być bowiem wystawiony przez odpowiednie władze podatkowe kraju siedziby kontrahenta, natomiast w wielu przypadkach kontrahenci nie dysponują szczegółową wiedzą o zakresie informacji, które powinien taki certyfikat zawierać.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak długo ważny jest certyfikat rezydencji oraz czy płatnik, dokonujący płatności z tytułów określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych musi uzyskiwać go corocznie, czy jedynie w przypadku zmiany stanu faktycznego odnoszącego się do podatnika...

Zdaniem Wnioskodawcy, certyfikat rezydencji, potwierdzający miejsce, siedziby podatnika dla celów podatkowych zachowuje swoją ważność do momentu zmiany stanu faktycznego, który ten certyfikat potwierdza. Zgodnie z artykułem 26 ust. 1 updop certyfikat rezydencji ma służyć płatnikowi w ustaleniu, czy zastosować stawkę (w tym zwolnienie) ustaloną w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania, czy też potrącić podatek w wysokości określonej w updop. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo brak poboru podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika odpowiednim certyfikatem rezydencji.

Za certyfikat taki, zgodnie z art. 4a pkt 12 updop, uważa się zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby. Definicja „certyfikatu rezydencji” wprowadzona do updop od 1 stycznia 2007 r. nie odnosi się zatem w żaden sposób do terminów ważności obowiązywania takiego dokumentu. Jednocześnie brak jest jakichkolwiek innych zapisów ustawowych odnoszących się do terminu ważności certyfikatu rezydencji. Konsekwentnie, biorąc pod uwagę brzmienie obowiązujących przepisów regulujących zasady opodatkowania updop, należy stwierdzić, iż nie zawierają one zapisów o tym na jakie okresy takie certyfikaty są wydawane, ani o tym kiedy certyfikaty tracą swoją ważność. W praktyce częste uzyskiwanie nowych certyfikatów rezydencji stanowi znaczące utrudnienie w kontaktach gospodarczych oraz stanowi przeszkodę w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę brak przepisów, które nakazywałyby przyjęcie innego stanowiska, wydaje się być zasadnym, iż certyfikat rezydencji powinien zostać uznany za ważny aż do zmiany stanu faktycznego, który potwierdza. W związku z brakiem określonego ustawowego terminu ważności certyfikatu rezydencji takie stanowisko jest w pełni uzasadnione, uwzględniając znaczenie certyfikatu rezydencji jako dokumentu potwierdzającego określony stan faktyczny. Należy bardzo wyraźnie podkreślić, iż updop nie tylko nie definiuje terminów ważności certyfikatów rezydencji, ale również nie nakłada na płatników żadnych obowiązków związanych z uzyskiwaniem tych dokumentów w określonych odstępach czasu. Dlatego też teza o ważności certyfikatu rezydencji aż do zmiany stanu faktycznego określonego w jego treści jest, w ocenie Wnioskodawcy, prawidłowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 4a pkt 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) certyfikatem rezydencji zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika.

Stosownie do art. 26 ust. 1 cytowanej ustawy osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo nie pobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Przepisy nie regulują kwestii jak długo certyfikat rezydencji, wydany przez właściwy organ administracji podatkowej, zachowuje swoją aktualność, a tym samym ważność, dlatego można uznać, iż certyfikat zachowuje ważność tak długo, jak długo nie ulega zmianie potwierdzony w nim stan faktyczny.

Certyfikat rezydencji ma służyć przede wszystkim płatnikowi w ustaleniu czy powinien pobrać podatek według stawki wynikającej z umowy, czy też według stawki krajowej. Płatnik będzie musiał, w razie konieczności, udowodnić, że miał prawo zastosować korzystniejsze regulacje wynikające z umowy. W przeciwnym razie będzie odpowiadał za nieprawidłowo potrącony podatek. Mając zaufanie do swoich kontrahentów, z którymi utrzymuje bieżące kontakty, płatnik może uważać certyfikat za ważny do czasu zmiany potwierdzonego w nim stanu faktycznego. W odniesieniu do innych kontrahentów, dla własnego bezpieczeństwa, płatnik powinien przed dokonaniem wypłaty uzyskać od nich aktualne zaświadczenie o rezydencji podatkowej.

Certyfikat jest bowiem zaświadczeniem, a więc dokumentem potwierdzającym określony stan faktyczny na dzień jego wydania, a także – o ile wynika to z jego treści - również w przeszłości. Zaświadczenie to nie może dotyczyć stanów przyszłych, które dopiero mogą (albo i nie) wystąpić. Oznacza to, że realizacja jakichkolwiek uprawnień przewidzianych odpowiednią umową o unikaniu podwójnego opodatkowania może nastąpić jedynie w oparciu o certyfikat rezydencji osoby zagranicznej obejmujący sobą dzień dokonania wypłaty.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.